Hassan klaar om geschiedenis te schrijven na tweede brons: 'Echte race moet nog komen'

Sifan Hassan heeft op de 10.000 meter een bronzen medaille in de wacht gesleept. De titelverdediger finishte in het Stade de France een tijd van 30.44,12.

Het goud was voor de Keniaanse Beatrice Chebet: 30.43,25. Het zilver ging naar de Italiaanse Nadia Battocletti (30.43,35).

Dinsdag veroverde Hassan ook al een bronzen medaille op de 5.000 meter. Zondagochtend verschijnt ze aan de start van de marathon.

Hassan heeft zich ten doel gesteld in Parijs als eerste vrouw ooit op deze drie nummers een olympische medaille in de wacht te slepen.

Allergrootste doel

Zo, lacht de 31-jarige Hassan vrijdagavond in de immense atletiekarena. Dat zit erop. De 5.000 en 10.000 meter? "Die stellen niks voor. De échte race moet nog komen. De marathon is mijn allergrootste doel."

Zeggen dat ze zondag de marathon wint, doet Hassan niet. Finishen, dat is het doel en "dichtbij zijn."

Twee jaar geleden borrelt bij Jos Hermens voor de eerste keer spontaan het idee op om in Parijs geschiedenis te schrijven. De Olympische Spelen, zo luidt de filosofie van Hassans manager, gaan om meer dan het winnen van zoveel mogelijk medailles.

"Of iemand in zijn loopbaan drie, vijf of zeven keer olympisch goud wint, daar kan ik niet warm of koud van worden. Het gaat mij om het verhaal achter de prestaties. Hoe pijnlijk dat soms misschien ook is. Als ik de naam van Sven Kramer hoor, denk ik niet aan al die plakken die hij gewonnen heeft. Dan denk ik aan die ene wissel op de tien kilometer van Vancouver."

Koffie

De oud-atleet broedt op een plan en bezoekt daarvoor in 2022 zelfs de hoogste bestuurders in de sport, Hij gaat eerst op de koffie bij Sebastian Coe, de voorzitter van de mondiale atletiekfederatie Wold Athletics. Daarna brengt hij een bezoek aan Thomas Bach, de grote baas van het Internationaal Olympisch Comité.

"Ik wilde weten of er een mogelijkheid bestond om verschuivingen aan te brengen in het olympisch atletiektoernooi en de 5.000 en 10.000 meter elders in het programma te zetten." Op die manier, redeneert Hermens, kan Hassan het langste baannummers in theorie combineren met de marathon.

Lachend: "Ik speelde al met die gedachte voordat Sifan überhaupt zelfs ooit maar dacht aan het lopen van een marathon."

Hermens krijgt van zowel World Athletics als IOC nul op het rekest. "De grote televisiestations bepaalden het atletiekprogramma, kreeg ik te horen. Zij hadden daar niets over te zeggen. Het was een kansloze missie."

Zátopek en Virén

Hermens is er niet door uit het veld geslagen. Hassan geschiedenis laten schrijven, het idee laat hem niet los. Hoe onlogisch het met de programmering voor Parijs ook lijkt.

Slechts twee keer eerder komt het voor dat atleten de 5.000 en 10.000 meter met de marathon combineren. In 1952 zegeviert de legendarische Emil Zátopek op alle drie de nummers. In 1978 is het in Montréal Lasse Virén die goud behaalt op de 5.000 en 10.000 meter. De Fin komt op de klassieke 42.175 meter als vijfde over de streep.

Als hij Hassan het voorstel doet in Parijs de eerste vrouw te worden die deze drie nummers op het olympisch atletiektoernooi loopt, kijkt Hassan hem aanvankelijk meewarig aan. "Ze vond het een bizar idee. Maar tegelijkertijd is ze dol op zulke uitdagingen."

Gevoelsmens

Als gevoelsmens die zich maar moeilijk laat sturen stort Hassan zich na enige bedenktijd met overgave op de uitdaging. Het legt Hassan geen windeieren.

In april 2023 wint ze haar eerste marathon ooit, die van Londen. Die zomer pakt ze, op de WK van Boedapest, brons op de 1.500 meter en zilver op de 5.000 meter. De finish van de 10.000 meter haalt ze niet. Hassan struikelt, in winnende positie, luttele meters voor de streep. Ze sluit het jaar af met de marathon van Chicago. Ook die wint ze. In 2.13,44, de tweede tijd ooit door een vrouw gelopen.

Overtraining

Hassan vervolgt in de olympische jaargang 2024 zo voortvarend haar weg, dat ze dit voorjaar op de grens van overtraining balanceert. Het verbaast Hermens eigenlijk nauwelijks. "Sifan klaagt nooit, hoe moe ze ook is. Die wil altijd maar één ding en dat is heel hard werken."

Het probleem zit 'm volgens Hermens vooral in het feit dat ze in haar tijdelijke woonplaats Park City voortdurend op hoog tempo bergop en bergaf traint. "Dat is heel zwaar voor iemand met een loopstijl die eigenlijk alleen geschikt is voor het vlakke."

"Sifan is een typische Afrikaanse loopster", verduidelijkt Hermens. "Die zijn nu eenmaal niet zo van de wetenschappelijke aanpak. Die gaan af op hun gevoel en de uitslagen van een paar testjes die ze doen."

Tour de France?

Daar waar normaliter een periode van zes weken tot twee maanden staat voor het herstel van een dergelijk zware fysieke overprikkeling, is Hassan al binnen drie weken weer de oude.

"Eén van haar allergrootste talenten is dat ze ontzettend snel kan herstellen." Die eigenschap komt haar van pas in de 34 uur die zitten tussen de finale van de 10.000 meter en de start van de marathon.

Hassan weet wat haar zondagochtend te wachten staat op het heuvelachtige parcours van hartje Parijs naar Versailles vice versa. Het stuk klimmen en dalen tussen kilometer 16 en 30 heeft ze al verkend.

Gekkenwerk, noemt Hermens het traject. Hassan is het daar roerend mee eens. "Alleen nog even de Tour de France lopen."