Werken met Hassan is voor haar coach als dansen op slap koord: 'Soms best vermoeiend'
"Geen probleem."
Het is niet verwonderlijk dat de Amerikaanse atletiekcoach Tim Rowberry zich welgeteld één Nederlandse uitdrukking eigen heeft gemaakt. Het is het antwoord dat zijn pupil Sifan Hassan steevast geeft. Als haar bijvoorbeeld weer eens wordt gevraagd wordt of het verstandig is om in Parijs de 5.000 én 10.000 meter te lopen als voorprogramma van de olympische marathon.
Vanavond om 21.10 uur opent Hassan op de 5.000 meter de jacht op haar eerste olympische medaille in Parijs. Op die afstand werd ze drie jaar geleden in Tokio glansrijk olympisch kampioen, om vervolgens ook goud op de dubbele afstand en brons op de 1.500 meter te veroveren. Deze Spelen kiest Hassan voor een andere combinatie, met de marathon als apotheose.
Of dat verstandig is zal moeten blijken, maar daar lijkt de atlete zich niet druk om te maken. Problemen zijn er voor Hassan niet om op te lossen. Ze bestaan eenvoudigweg niet.
Centraal
De klassieke afstand van 42.195 meter stond sinds januari centraal in Hassans programma, zegt de 37-jarige Rowberry. "Het punt is alleen dat ze zich niet op één nummer kan en wil focussen. De uitdaging om alles aan te pakken wat ze aan kan pakken, is nu eenmaal te groot. De baannummers zijn voor haar minstens zo belangrijk."
"De baan combineren met de weg was daardoor eigenlijk een logische keuze. Vorig jaar hebben we ermee geëxperimenteerd door na de WK in Boedapest te starten in de marathon van Chicago. Dat beviel goed, al zat er toen veel meer tijd tussen die twee wedstrijden dan op de Spelen het geval is."
Haar tweede marathon liep Hassan in 2.13.44, de één na snelste tijd ooit gelopen. Toch kon zelfs dat resultaat Hassan niet overtuigen in Parijs op één paard te wedden.
Geen 1.500 meter
Sterker, volgens Rowberry was het zelfs een meer dan serieuze optie om op de Spelen ook van start te gaan op de 1.500 meter. "Tot een week voor het begin van de Spelen dachten we dat het kon. Eigenlijk hebben we pas vorige week zondag de knoop doorgehakt. Een besluit dat haar heel zwaar viel."
Minder dan twaalf uur voor de marathon starten in een olympische finale over 1.500 meter bleek na vele beraadslagingen zelfs voor alleskunner Hassan te veel van het goede. "Als de 1.500 meter niet zaterdag, maar een paar dagen eerder in het schema had gezeten, was ze zeker gestart."
Wat er tegenwoordig wordt gelopen op de 5.000 en 10.000 meter is gewoon krankzinnig.
"Voor een marathon waarbij om acht uur 's ochtends het startschot klinkt, moet je om vier uur 's nachts opstaan. Dat is ondoenlijk als je de avond ervoor een race hebt gelopen. Als je die 1.500 meter zou winnen, was je vermoedelijk zelfs helemaal niet aan slapen toegekomen."
Slap koord
Hassan coachen, zegt Rowberry, is als balanceren op het slappe koord. "Ik probeer haar ervan te overtuigen dat ze moet doen wat ik goed voor haar acht. Maar uiteindelijk maakt ze haar eigen keuzes."
De atlete gaat nu eenmaal altijd haar eigen gang. Reputaties van tegenstanders zeggen haar niets. Laat staan dat ze zich bij de keuze van haar programma laat leiden door tijden die dit jaar op de baan zijn gelopen.
Gudaf Tsegay liep in september 2023 op de 5.000 meter een wereldrecord van 14.00,21. De Keniaanse Beatrice Chebet kwam in mei van dit jaar op de 10.000 meter tot een nimmer vertoonde 28.54,14. Hassan kan daar persoonlijke records van 14.13,42 en 29.06,82 tegenover zetten.
"Wat er tegenwoordig wordt gelopen op de 5.000 en 10.000 meter is gewoon krankzinnig", weet ook Rowberry. "Maar we laten ons daar niet door beïnvloeden. Het enige dat we kunnen doen, is Sifan in de beste vorm van haar leven aan de start krijgen. Persoonlijke records lopen is het uitgangspunt. Vervolgens kun je alleen maar afwachten wat dat waard is."
Geduld
Dat Hassan dit seizoen nog geen toptijden heeft gelopen, is volgens Rowberry niet vreemd. "We hebben vorig jaar ontdekt dat Sifan pas twee weken voor een belangrijke wedstrijd op haar best is."
"Geen moment heeft ze, in welke race dan ook, een toptijd in gedachten gehad. Wedstrijden lopen was onderdeel van haar trainingsprogramma en geen doel op zich. Alles stond in het teken van Parijs. We weten dat we geduld moeten hebben."
Twijfels
De atlete zelf heeft geen idee waartoe ze in staat is. Maar twijfels horen nu eenmaal bij Hassan, meent Rowberry. "Zelfs in Tokio hebben we ons vlak voor de Spelen nog hardop afgevraagd of we wel genoeg hadden getraind. Het antwoord op die vraag is vooraf nooit te geven. Je kunt alleen maar hopen dat je je werk goed hebt gedaan."
"Ook in Parijs geldt dat wij net zo benieuwd zijn waartoe Sifan in staat blijkt als de rest van de wereld."
Eindstation
Hassan coachen is allesbehalve eenvoudig. Sterker, zegt Rowberry, Parijs is het eindstation van het moeilijkste seizoen dat hij ooit met haar beleefde.
"Wanneer je plant om op de Olympische Spelen de baan met de weg te combineren, levert dat veel stress op. Je moet de duurtraining voor de marathon zien te combineren met de snelheid die nodig is op de 5.000 en 10.000 meter. Dat resulteerde in heel wat discussies."
"We dagen elkaar voortdurend uit. Misschien moeten we dit doen, zeg ik dan. Wellicht is het beter om toch dat te doen, antwoordt ze vaak. Dat is soms best vermoeiend. Dat maakt het samenwerken moeilijk, maar tegelijk ook gemakkelijk. Als coach sta je er met Sifan namelijk nooit alleen voor."
