Droom van Bol ontaardt in nachtmerrie: 'In race om goud verliest ze zilver'
In de aanloop naar de olympische finale op de 400 meter horden hoopte Femke Bol vurig op slechts één ding. "Een tweestrijd met Sydney McLaughlin vanaf de laatste horde."
Zou dat droomscenario uitkomen, dan wist de Amersfoortse dat ze kon rekenen op haar sterkste wapen: een verschroeiend eindschot. Het liep echter anders: geen goud, geen zilver, maar brons.
Plan A, B, C en D
De 24-jarige Bol staat te boek als een uiterst consciëntieuze atlete. Een sportvrouw die zich altijd meer dan terdege op haar wedstrijden voorbereidt. Ze beschikt over een Plan A, B, C en D om zodoende nooit ofte nimmer voor een verrassing te staan. Haar dagindeling voor grote finales staat van minuut tot minuut op papier.
Veel zaken houdt Bol zo in eigen hand. Het verloop van haar tweede individuele olympische finale op de 400 horden bleek evenwel niet in welk vooraf beschreven scenario of visualisering dan ook voor te komen.
Dromen bleken eens te meer bedrog en soms zelfs weinig meer dan een nachtmerrie. Hoop was ook voor Bol slechts uitgestelde teleurstelling.
McLaughlin is afkomstig van een andere planeet.
Daags voor wat velen bij voorbaat beschouwden als één van de hoogtepunten van het olympisch atletiektoernooi waagde haar trainer Laurent Meuwly zich aan een voorspelling. De uitslag van de 400 meter horden, zei de 49-jarige Zwitser, zou wel eens kunnen uitdraaien op een daverende verrassing.
Voor het brons zette hij in op olympisch debutante Rushell Clayton, de Jamaicaanse die tijdens de WK's van 2019 en 2023 als derde finishte. "Als tweede eindigt McLaughlin-Levrone. En Femke wordt eerste."
Meuwly plaatste er wel een kanttekening bij. "Dit is het podium dat ik voorspel wanneer er niet onder de 50 seconden wordt gelopen. Is dat wel het geval, dan wint Sydney."
Surprise
De strijd over de tien hordes draaide inderdaad uit op een verrassing. Al was het allesbehalve de surprise die Meuwly voor ogen had.
Clayton eindigde als vijfde, op meer dan twee seconden van winnares McLaughlin-Levrone, die met 50,37 een wereldrecord liep maar de magische barrière van 50 seconden niet slechtte. Haar landgenote Anna Cockrell pakte uit het niets het zilver. En, het ergste van alles: Bol bleef met een teleurstellende tijd van 52,15 steken op de derde plaats.
Het vakmanschap van Meuwly staat buiten kijf. Hij zag de afgelopen drie jaar zijn atleten op 400-meternummers 34 medailles winnen op grote toernooien. Als trainer blijkt hij alleen succesvoller dan als ziener.
Het was alles of niets, sprak Meuwly na afloop. "Femke liep halverwege 0,3 seconde sneller dan tijdens haar persoonlijke record." Ze had geen keuze, klonk het welhaast verontschuldigend. "Ze moest zo lopen in een poging te winnen."
Anticlimax
"Een anticlimax", noemde haar andere trainer Bram Peters de finale. "Hier hebben we drie jaar voor getraind. We zijn elke dag bezig geweest om haar een klein beetje beter te maken en het gaatje met McLaughlin te slechten. Vandaag moest het gebeuren. Als het dan niet lukt, is dat pijnlijk. Wat ons rest, is moed verzamelen en het over vier jaar in Los Angeles beter proberen te doen."
De finale bevestigde wat Peters al wist. "McLaughlin is afkomstig van een andere planeet. En dat is Femke ook. Zonder McLaughlin was ze de allergrootste ooit geweest op de 400 horden. Het is jammer voor haar dat er één iemand rondloopt die gewoon te goed is."
De verwachtingen waren vooraf zo hooggespannen dat Bol welhaast alleen maar kon verliezen. Zaterdag kende ze de perfecte generale repetitie, in de finale 4x400 gemengd. Chef de Mission Pieter van den Hoogenband omschreef het estafettenummer vanwege Bols gouden eindsprint als 'een race voor de eeuwigheid'.
Unstoppabol en Lightning Bol
De wereld lag plots aan haar voeten. Het Amersfoortse meisje dat begon als judoka maar de tatami verruilde voor het tartan nadat ze tot twee keer toe haar arm had gebroken, heette ineens Unstoppabol. Of Lightning Bol. En, met een knipoog naar de snelste mens op twee benen: Usain Bol.
Bol, dat was de vrouw die beschikt over bijzondere fysieke gaven. Iemand die het vermogen heeft tolerant te zijn voor het hoge lactaatniveau in haar spieren. Oftewel: haar hordentechniek wordt naarmate de race vordert niet tot nauwelijks negatief beïnvloed door de extreme verzuring in haar benen.
Haar manier van ademhalen, ook zoiets. Bol ademt hoog en snel onder haar strottenhoofd en hoog in de borstkas. Door de wijze waarop ze ademhaalt trekt ze haar middenrif omhoog en dat levert een surplus aan energie. Het lijkt de verklaring voor haar hoge stem direct na afloop van haar races.
Het hielp haar niets in de race die uitmondde in de grootste deceptie van haar jonge loopbaan. Bol verloor niet alleen van McLaughlin-Levrone en McLaughlins landgenote Anna Cockrell, ze legde het vooral af tegen zichzelf.
Het ene brons, dat van Tokio, bleek eens te meer het andere niet. Het was zoals Peters het na afloop treffend samenvatte. "In een race om goud verliest ze zilver."
