De rol van Wijnaldum: twijfel op het veld, erbuiten een meerwaarde
"Ik ben benieuwd hoe hij zich in de groep beweegt, maar ik wil vooral weten of hij als speler nog een toegevoegde waarde heeft."
Het waren de woorden van bondscoach Ronald Koeman over Georginio Wijnaldum voorafgaand aan de vorige interlandperiode in maart. De 33-jarige speler van Al-Ettifaq uit Saudi-Arabië was terug in de Oranje-selectie. Nu zit hij bij de EK-groep. Wat wordt Wijnaldums rol op het EK?
Tandem in ere hersteld
Tegen Schotland (4-0) stond hij in maart gelijk aan de aftrap. Het was een vertrouwd gezicht, achter maatje Memphis Depay, de succesvolle tandem van de eerste periode van Koeman in ere hersteld. Op het veld in de Johan Cruijff Arena waren slechts flarden van de hoogwaardige combinatie van toen te zien.
De uitvoering van het hele team was pover. Wijnaldum luisterde zijn rentree, negen maanden na zijn laatste wedstrijd in de finaleronde van de Nations League, wel op met een doelpunt, een kopbal uit een voorzet van Cody Gakpo. Dat gevoel voor de juiste positie had hij nog.
Was het voldoende? Ja, liet Koeman al voor het bekendmaken van de EK-selectie doorschemeren. Hij was overtuigd van Wijnaldum. Die was zeker van een plek. Ongetwijfeld op basis van beide genoemde gronden, zijn rol als verbinder en ervaringsdeskundige in de groep en zijn in de ogen van Koeman toegevoegde waarde op het veld.
De bondscoach was er ook zeker van dat de tandem Wijnaldum-Depay nog steeds datzelfde kon brengen. Ter herinnering: in Koemans eerste periode (2018-2020) waren de twee bij 30 van de 43 Oranjedoelpunten betrokken, een aandeel van 70 procent. Depay noteerde elf goals en elf assists, terwijl Wijnaldum tien keer scoorde en twee assists gaf.
Moeizaam tegen Canada
Wijnaldum is een potentiële basisspeler op het EK, zo liet Koeman deze week nog weten. Diepgang zag de bondscoach bij zijn protegé. Tegen Canada in De Kuip (4-0) kreeg Wijnaldum donderdag op zijn favoriete plek, als meest aanvallende middenvelder, een kans dat te bevestigen.
Memphis Depay was er ook bij, maar van een replica van de tandem was dit keer geen sprake. Depay speelde in een vrije rol van links, Brian Brobbey was de centrumspits voor Wijnaldum. Even was er de combinatie met Depay in het strafschopgebied. Het schot van Wijnaldum werd gestuit door een Canadese sliding.
Waar Depay scherpte toonde, energiek was en enkele goede passes verstuurde en bovendien de fraaie openingsgoal maakte, viel Wijnaldum enigszins uit de toon. Hij was ongelukkig, miste juist wat scherpte. Net een verkeerde aanname waardoor een aanval van Oranje stokte. Net te lang wachten waardoor een kans verloren ging.
Anderen, Jeremie Frimpong voorop, stelden hun kandidatuur voor een basisplaats. Wijnaldum deed dat niet. Koeman nam het na afloop bij de NOS voor Wijnaldum op: "Het lag niet altijd aan Gini zelf", zei de bondscoach. Ryan Gravenberch had wat meer moeten doorschuiven om een overtal te creëren. "De tweede helft ging dat goed."
De statistieken van Wijnaldum waren niet zo slecht. Hij leverde de meeste schoten (vier) van het team af, had zeven balcontacten in het strafschopgebied van Canada, won vijf duels en creëerde twee kansen. Op het gebied van aantal balcontacten (41), passes (23) en passnauwkeurigheid (82,6 procent) scoorde hij zwak.
Wijnaldum bleef de hele wedstrijd staan. Wachtte Koeman op een goal, op die meerwaarde? Een doelpunt bleef dit keer uit. De vraag is of Wijnaldum tegen IJsland, wanneer het EK-elftal meer zichtbaar wordt, weer start. Met Teun Koopmeiners en Tijjani Reijnders kwamen er twee topfitte alternatieven bij.
Onderonsje met Frimpong
Een belangrijke rol kan Wijnaldum met zijn toernooi-ervaring sowieso spelen in Duitsland: als invaller, als een wedstrijd rust en ervaring vraagt, en buiten het veld.
Na afloop van het duel met Canada viel het beeld op met uitblinker Frimpong. De ervaren 92-voudig international die rookie Frimpong van vriendelijke, wijze woorden voorzag. Zo'n rol is en blijft Wijnaldum op het lijf geschreven.
