Van der Poel soleert naar derde overwinning in Ronde van Vlaanderen
Mathieu van der Poel heeft voor de derde keer de Ronde van Vlaanderen gewonnen. Zonder zijn grote rivaal Wout van Aert en de winnaar van vorig jaar, Tadej Pogacar, gold Van der Poel in de 108ste editie als topfavoriet.
Die status maakte hij waar, al moest hij op de natte en glibberige wegen lang het hoofd koel houden. Op de Koppenberg, waar vrijwel iedereen lopend naar boven moest, sloeg de wereldkampioen zijn slag.
Uiteindelijk kwam Van der Poel na een solo van 45 kilometer over de streep in Oudenaarde. Bijna twee minuten later kwam de Italiaan Luca Mozzato als tweede over de streep, voor Michael Matthews.
Matthews, die al tweede werd in Milaan-Sanremo ondanks een kleine zwieper in de sprint, werd wel gediskwalificeerd vanwege het afwijken van zijn lijn. De derde plaats ging zo naar de Duitser Nils Politt.
'Zwaarste Ronde tot nu toe'
Ondanks de overmacht, moest Van der Poel diep in zijn reserves tasten. "Het was overleven", verzuchtte de winnaar kort na de streep. "Dit was de zwaarste Ronde die ik tot nu toe gereden heb, met die weersomstandigheden."
"Ik wilde het verschil maken op de Koppenberg, daar was het schuiven en slippen tot boven. Het verbaast me niet dat andere renners te voet naar boven moesten. Ik had een mooie kloof, maar met de wind was het ook nog vrij ver. De laatste 20 kilometer was met de ogen dicht, zo kapot zat ik."
Van der Poel is de zesde renner die in de regenboogtrui zegeviert in de Ronde van Vlaanderen. Bovendien evenaart hij met zijn derde overwinning het recordaantal zeges in het Vlaamse monument.
Steun aan Van Aert
De valpartij van de Vlaamse favoriet Van Aert afgelopen woensdag in Dwars door Vlaanderen hing als een grauwe sluier over Antwerpen, waar de 108ste editie van de Ronde van start ging.
Ook her en der langs de 270 kilometer lange koers waren steunbetuigingen te zien aan de onfortuinlijke Van Aert.
Zoals gebruikelijk ging de strijd in het eerste uur om in de vlucht van de dag te komen. Bij de tweede serieuze poging was het al raak: acht dapperen reden weg, waaronder de Nederlanders David Dekker (Arkéa) en - net als vorig jaar - Elmar Reinders (Jayco-AlUla).
Zij kregen een voorsprong van zo'n vier minuten, ook al werden ze onderweg even opgehouden door een trein.
De ploegmaten van Van der Poel bepaalden ondertussen het tempo in het peloton. Na zo'n 150 kilometer, op de Wolvenberg, ging het spel op de wagen. De eerste zet kwam van de ploeg van Van der Poel zelf, die met beloftenwereldkampioen Axel Laurance een sterke pion in de aanval stuurde.
Dat lokte een reactie uit bij Visma-Lease a Bike en niet van zomaar iemand. Matteo Jorgenson, winnaar van Dwars door Vlaanderen en bij afwezigheid van Van Aert speerpunt van de Nederlandse ploeg, ging op de pedalen staan.
Meteen moesten de grote namen reageren en brak het peloton. Ook Mads Pedersen, woensdag ook een van de slachtoffers van de valpartij met Van Aert, testte zijn gehavende lijf en leek tevreden.
Van Baarle in de aanval
Op 96 kilometer van de streep meldde Dylan van Baarle zich opeens vooraan en slingerde zijn dieselmotor aan. Hij kreeg ploeggenoot Tiesj Benoot mee en bovendien grote motoren als Pedersen, Nils Politt, Oliver Naesen en Ben Turner.
Op de Berendries stormden de sneltrein, met Benoot en Van Baarle als machinisten, over de oorspronkelijke kopgroep. Een kleine halve minuut daarachter hield Van der Poel zich rustig.
Daarna zette hij zijn ploeg op kop om het gevaar te neutraliseren tot de voet van de Valkenberg. Daar dichtte hij met een paar ferme pedaalslagen zelf het gat.
Pedersen anticipeerde door te versnellen en kreeg met Gianni Vermeersch een ploeggenoot van Van der Poel op de bagagedrager. In het peloton ging intussen kanshebber Stefan Küng tegen de vlakte in een valpartij veroorzaakt door een overenthousiaste toeschouwer. Ook Cees Bol was een van de slachtoffers.
Diverse schaduwfavorieten roerden zich in deze fase, maar Van der Poel wachtte af tot de Koppenberg.
Garcia Cortina (Movistar) begon met een kleine voorsprong aan die glibberige Koppenberg, maar moest halverwege van de fiets. Prutsend aan zijn tweewieler zag hij de regenboogtrui langszoeven.
Van der Poel moest al zijn veldritkwaliteiten inzetten om boven te komen en achter hem bleek hoe machtig zijn inspanning was. Jorgenson wist de schade nog te beperken, maar verder moest vrijwel iedereen lopend met de fiets in de hand naar de top.
Laatste obstakels
Na de afdaling bracht Jorgenson het verschil terug tot tien seconden, maar op kasseien van de Mariaborrestraat knakte Van der Poel zijn laatste tegenstander. Hij reed in amper 2 kilometer ruim een halve minuut weg bij de Amerikaan.
Jorgenson werd opgeslokt door een groepje achtervolgers, waarop Dylan Teuns en Alberto Bettiol de handen ineensloegen. Zij leken met zijn tweeën te gaan strijden om de podiumplaatsen, maar op luttele meters van de streep werden ze alsnog ingehaald.
De bescheiden, maar snelle renner Mozzato sprintte zo naar een nooit gedachte tweede plaats. Michael Matthews werd tweede, maar werd later declasseerd. Politt was de lachende derde.
Dat was allemaal ver achter Van der Poel, voor wie de laatste obstakels moeten hebben gevoeld als een grote triomftocht. Het juichen bewaarde hij tot de streep, waar hij van de fiets stapte.
Het is de vijfde zege in een monument van Van der Poel. Naast zijn twee eerdere zeges in Vlaanderen won hij vorig jaar ook Parijs-Roubaix en Milaan-Sanremo.
