In 1988 koningin van Calgary, nu geniet Van Gennip van rol op achtergrond
Als je niet zou weten dat haar foto er hangt, zou je er zo aan voorbij lopen. Op de eerste verdieping van de Olympic Oval wordt links en rechts van de ingang naar de tribune met grote banners de schaatshistorie in Calgary samengevat.
Tussen een schaatspak van de achtjarige Jeremy Wotherspoon en andere relikwieën en herinneringen aan Canadese schaatssuccessen staat er 'Goud hè' op de muts van een van die schaatsers op een klein fotootje.
Drie keer goud in Calgary
Ze was bij de Spelen van 1988 de koningin van Calgary en ook dit weekeinde bij de WK afstanden is Yvonne van Gennip erbij. Van Gennip is teammanager van de Nederlandse ploeg, 36 jaar nadat ze olympisch goud heeft veroverd op de 1.500, de 3.000 en de 5.000 meter.
Ze noemt zichzelf een regelneef. "Ik ben de verbinding tussen het lokale organisatiecomité en de Nederlandse ploeg. Als teammanager houd je je bezig met zaken als het vervoer van vliegveld naar het hotel en de ijsbaan. Of wanneer de coaches een extra dweilpauze willen tussen twee afstanden, ga ik overleggen met andere landen en kaart ik dat aan bij de organisatie."
"Als er een nieuwe startlijst komt voor een afstand, stuur ik dat meteen door naar alle ploegen zodat iedereen op de hoogte is. Of wanneer rijders zich niet lekker voelen, houd ik een lijntje met de coaches."
Als er veel zieken zijn, denkt de organisatie vast: 'oh, daar heb je haar weer'.
Van Gennip ontlast de schaatsers en trainers van de commerciële teams als Jumbo-Visma, Reggeborgh en AH-Zaanlander door alle regels en protocollen van schaatsunie ISU en de lokale organisatie in de gaten te houden.
"Daar komt aardig wat papierwerk bij kijken. Als er veel zieken zijn, zoals bij de wereldbeker in Peking eind vorig jaar, denkt de organisatie vast: 'oh, daar heb je haar weer'.
Ze komt als teammanager al meer dan tien jaar op ijsbanen overal ter wereld. Maar de herinneringen komen nergens zo makkelijk bovendrijven als in de hal waar ze Nederlandse sportgeschiedenis schreef. Als eerste vrouwelijke schaatser won ze goud op drie verschillende afstanden tijdens dezelfde Spelen.
"Daar was het bankje waar ik zat", wijst ze vanaf de tribune naar de linkerkant van het middenterrein. "En daar was de huldiging", gaat haar hand de andere kant op. "Ik heb het ook bij het Canadese volkslied. Dat werd vaak gespeeld en muziek doet iets met je, dat kan iets oproepen."
Soms even terug in de tijd
Niet dat Van Gennip bij elke stap die ze zet terugdenkt aan 1988. "Maar af en toe heb je van die flitsen. Mensen vragen weleens: 'hoe was het dan toen?', dan ga je even terug in de tijd."
Maar dat ze zichzelf, op dat ene fotootje na, niet steeds tegenkomt in 'haar' Olympic Oval, vindt ze helemaal niet erg. "Dat is ook wel waarom ik deze rol als teammanager zo fijn vind. Lekker een beetje op de achtergrond. Ik ben wel een zorgzaam type, denk ik van mezelf, ik vind het leuk om ervoor te zorgen dat iedereen het naar de zin heeft."
Irene moet vrij kunnen rijden, het is heel vervelend als mensen het verwachtingspatroon alleen maar gaan opkrikken.
Op de slotdag van de WK kan Irene Schouten Calgary zelfs naar haar hand zetten met een vierde gouden medaille en daarmee Van Gennip, een soort van, overtreffen. Ze won al de drie kilometer, de ploegenachtervolging en de massastart en daar kan de vijf kilometer bijkomen.
Van Gennip en Schouten kennen elkaar al lang. "Ik kwam in 2011 terug in het schaatsen als teammanager van haar ploeg, Team Liga. Daar denk ik nog weleens aan terug, toen zat ik al in de auto om haar te begeleiden. Maar toen kon ik ook niet bevroeden wat ze nu presteert."
Vrijdag, na de overwinning op de achtervolging, bracht Van Gennip namens de KNSB "een flesje champagne en wat chocolaatjes en koffie" naar Beune, Groenewoud en Schouten. "Ik zei tegen haar: 'nou Irene, dat is al de tweede en het zou zomaar kunnen dat ik nog twee keer bij je langs ga komen."
Veel meer praten beiden tijdens het toernooi niet over de prestaties van toen en nu. "Ze moet vrij kunnen rijden, het is heel vervelend als mensen het verwachtingspatroon alleen maar gaan opkrikken."
"Als oud-topsporter weet je dat ze zichzelf al enorm veel druk oplegt. Dan kun je maar beter zorgen dat je die druk er een beetje vanaf haalt door er niet steeds over te beginnen."
