Zo vader, zo zoon: peuter McCaffrey en slungel Shanahan terug in Super Bowl
Op 31 januari 1999 mocht Christian veel langer opblijven dan normaal. 's Middags had de peuter een slaapje moeten doen, maar dat ging niet echt. Zijn buikje borrelde van de zenuwen en zijn broer Max stuiterde van opwinding.
Het was het allemaal waard. Op schoot bij moeder Lisa keek Christian die avond zijn ogen uit in Miami. En aan het einde van de Super Bowl-avond werd hij door zijn vader Ed op de arm over het veld gedragen.
Coach Mike Shanahan keek tevreden toe. Nog voor het einde van de wedstrijd deed hij zijn koptelefoon af en gaf hem aan een slungelige jongen achter zich. Die slungel was zijn zoon, Kyle.
Vijfentwintig jaar geleden won Denver Broncos in de Super Bowl met 34-19 van Atlanta Falcons. Het was de wedstrijd van Harald Hasselbach, de onlangs overleden gigant die nog altijd de enige Nederlander is die ooit kampioen werd in de NFL.
Voor coach Shanahan en receiver McCaffrey was het al de derde Super Bowl die ze samen wonnen: in 1998 en 1999 waren ze de beste met de Broncos. In 1994 zegevierden ze met San Francisco 49ers.
Zo vader, zo zoon
Zondagnacht doen de 19-jarige slungel en de 3-jarige peuter van toen zelf een gooi naar eeuwige roem. Kyle Shanahan als hoofdcoach van San Francisco 49ers en Christian McCaffrey als zijn veelzijdige running back.
Sterren zijn ze al. Maar pas als zij regerend kampioen Kansas City Chiefs in de Super Bowl weten te verslaan, treden ze echt uit de schaduw van hun beroemde vaders.
De familie Shanahan en McCaffrey gaan 'way back'. Deze week werd Kyle Shanahan gevraagd of het waar was dat hij vroeger de babysitter was van McCaffrey en diens drie broers.
"Ik ken die jongens van kinds af aan", vertelde de inmiddels 44-jarige Shanahan. "Maar oppassen? Nee, dat liet ik aan mijn zus over."
Als iemand van jongs af aan geobsedeerd was door American football, dan is hij het wel. Toen hij oud genoeg was om zijn vader niet meer voor de voeten te lopen, hing Shanahan rond in de NFL.
Ballenjongen in de Super Bowl
Hij was ballenjongen in de Super Bowl van 1994, de vijfde en voorlopig laatste titel van de grootmacht uit San Francisco. Later werd hij persoonlijk assistent van zijn vader in Denver, waar hij woonde op een steenworp van de McCaffreys.
In de tussentijd droomde hij zelf van een carrière in de NFL. Eigenlijk wilde hij quarterback worden, tot zijn vader Mike hem uit de droom hielp en adviseerde om het als receiver te proberen.
Net als zijn idool, wiens rugnummer 87 hij altijd in college bleef dragen: Ed McCaffrey.
"Ed was mijn held", vertelde Shanahan afgelopen week. "Ik droeg dezelfde schoenen als hij, ik droeg mijn schouderbeschermers als hij, ik deed zelfs zijn tics na. Telkens als hij een pass ving, schudde hij zijn hoofd. Dus dat deed ik ook."
Eigen benen
De jonge Shanahan trainde zelfs mee met zijn held bij de Broncos. Een loopbaan als speler zat er niet in, maar als coach had de jonge Shanahan geen betere leerschool kunnen hebben.
In 2017 kreeg de pas 36-jarige Shanahan de kans om op eigen benen te staan. San Francisco 49ers gold op dat moment als een gevallen grootmacht.
In zijn eerste seizoen begon Shanahan met negen nederlagen op rij. Twee jaar later stond hij met zijn ploeg in de Super Bowl. Tegenstander? De Chiefs.
De titel leek naar San Francisco te gaan, tot Patrick Mahomes en Travis Kelce het op hun heupen kregen en in het laatste kwart een achterstand van tien punten ruimschoots goed maakten.
Ondanks de teleurstelling bouwde de jonge coach stap verder aan een team vol veelzijdige 'All Stars' als George Kittle, Deebo Samuel, Fred Warner en Nick Bosa.
Buitenkans
Toen Christian McCaffrey halverwege het vorige seizoen op de markt kwam, hoefde Shanahan niet lang na te denken. Van de ene op de andere dag liet hij McCaffrey overvliegen en duwde hem zijn vuistdikke playbook in handen.
Het bleek geen probleem. "Als Kyle Shanahan een speler zou mogen ontwerpen, dan zou het waarschijnlijk Christian McCaffrey zijn", zei 49ers-verdediger Bosa deze week.
Bekijk hieronder een compilatie van Christian McCaffrey in het afgelopen seizoen.
McCaffrey kan namelijk alles. Op zijn spelerspaspoort staat running back en daarin is hij statistisch de beste van de hele NFL. Maar er had ook receiver kunnen staan, want dat kan hij ook.
En als het zo uitkomt, dan draait McCaffrey zijn hand ook niet om voor een rol als quarterback. Meer dan eens stond McCaffrey als passer aan de basis van een touchdown. Maar - eerlijk is eerlijk - een natuurtalent is hij ook weer niet.
Beste organisatie ter wereld
Met Brock 'Mr Irrelevant' Purdy kreeg Shanahan haast per toeval de quarterback die hij zocht in de schoot geworpen. En daar plukt McCaffrey ook de vruchten van. Afgelopen nacht werd 'CMC' uitgeroepen tot de beste aanvaller van het seizoen.
In de MVP-verkiezing voor beste speler legde hij het af tegen Lamar Jackson, de quarterback van Baltimore Ravens.
McCaffrey zal al zijn individuele onderscheidingen meteen inruilen voor een kampioensring. Shanahan ook trouwens. Zondag krijgen ze de kans in Las Vegas, met hun vaders op de tribune.
