Grindwegen, twee tijdritten en de Galibier al op dag 4: dit is de Tour van 2024

De 111de editie van de Tour de France belooft een bijzondere te worden. Niet alleen vanwege de start, die een week eerder is dan gebruikelijk. Ook is de laatste etappe geen sprintersbal op de Champs-Élysées en moet het eerste hooggebergte al in etappe 4 bedwongen worden.

Het Grand Départ is komend jaar al op 29 juni. Op die manier zit de Ronde van Frankrijk de Olympische Spelen van Parijs, die op 26 juli worden geopend, niet in de weg. De Spelen zijn tevens de reden dat de laatste etappe niet midden in de Franse hoofdstad, maar in het zuidelijke Nice finisht.

Na de start in Florence, met de beroemde Ponte Vecchio als iconisch bouwwerk, gaat de route richting het noorden in een lastige eerste etappe.

Bekijk hier het etappeschema van de Tour de France van 2024:

De eerste kans voor sprinters is pas in etappe 3 in Turijn. Dan zal Mark Cavendish alles op alles willen zetten voor zijn 35ste ritzege in de Tour. De 38-jarige Brit stelde er zelfs zijn wielerpensioen voor uit.

Al heel vroeg in de Ronde van Frankrijk staan er serieuze beklimmingen op het menu. In de vierde etappe gaat het peloton al naar 2.642 meter hoogte, als via de Col du Lautaret de Galibier bedwongen moet worden.

De Mont Ventoux en de Alpe d'Huez, andere bekende Tourbergen, zijn dit keer buiten het parcours gelaten. In de Pyreneeën komen wel onder meer de Tourmalet, de Peyresourde, Portet d'Aspet en Plateau de Beille voorbij.

Grindstroken

Etappe 9, die de renners naar Troyes voert, is een van de meest bijzondere van de 111de Tour de France. Daarin zitten liefst veertien grindstroken met een totale lengte van 32 kilometer.

Niet iedereen is daar enthousiast over. Algemeen directeur Richard Plugge van Jumbo-Visma snapt niet waarom de organisatie van de Tour deze stroken opzoekt. "De geluksfactor gaat een grote rol spelen", meent hij. "Voor de rest is het parcours fantastisch."

Negentiende etappe loodzwaar

De op papier zwaarste etappe is de negentiende, wanneer er drie beklimmingen naar meer dan 2.000 meter hoogte opgenomen zijn in het parcours. De tweede col van die dag is de hoogstgelegen geasfalteerde doorgaande weg van Europa: de Cime de la Bonette op 2.802 meter.

De finish van de etappe ligt in het skigebied Isola 2000, na een klim van 16,5 kilometer met een gemiddelde stijging van 6,9%. In 1993 eindige er ook al een Tour-etappe op die top. De rit werd toen door de Zwitser Tony Rominger gewonnen.

Tweevoudig Tourwinnaar Jonas Vingegaard kijkt uit naar de rit. "Hoe hoger we gaan, des te beter voor mij", aldus de renner van Jumbo-Visma. Zijn baas Plugge is er ook wel over te spreken, "De echte klimmer komt hier bovendrijven."

Twee individuele tijdritten

Het Tourpeloton krijgt ook twee individuele tijdritten voor de kiezen, waarvan de laatste het slotstuk vormt. Er zal dus geen traditioneel champagnemoment te zien zijn in etappe 21, waarin normaal gesproken al geproost wordt op de winnaar, want de renners moeten echt nog even aan de bak. Pas na een 34 kilometer lange race tegen de klok kan de champagne ontkurkt worden in Nice.