Meesterbrein, kettingroker, provocateur: Lazio-trainer Sarri is het allemaal
Goed, gek of goed gek? Maurizio Sarri, sinds 2021 als trainer aan het roer van Feyenoord-opponent Lazio, weet dat de vraag hoe hij moet worden omschreven binnen en buiten Italië vaak klinkt. Akkoord, misschien is hij inderdaad wel gek. Of goed gek, wat hem betreft. Maar wat het oordeel ook moge zijn, het kan altijd gekker.
Woensdag keert de 64-jarige Napolitaan in het kader van de Champions League terug in De Kuip, waar hij een jaar geleden tijdens het Europa League-duel met Feyenoord een van de merkwaardigste avonden uit zijn leven meemaakt. Vanaf de tribunes dalen met urine gevulde bekers neer. En tot zijn verbazing werd er zelfs een gevulde katheter het veld op gegooid.
'Psychiatrische instelling'
Sarri omschrijft De Kuip na het incident als "een psychiatrische instelling". Een nogal boude uitspraak voor de trainer van een club die in het verleden de Italiaanse fascistenleider Benito Mussolini erelid maakte. Die aanvoerder Paolo Di Canio in 2005 tot tweemaal toe tijdens een wedstrijd de Hitlergroet ziet brengen aan de eigen fanatieke Ultra's.
Een club ook die niet ingrijpt wanneer diezelfde extreemrechtse supporters bij wijze van provocatie foto's verspreiden van Anne Frank in het shirt van aartsrivaal AS Roma.
Homofoob
En dat terwijl Sarri zelf ook niet vies is van een provocatie meer of minder. In 2015 liep hij tegen een schorsing en een boete van 20.000 euro op, nadat hij in dienst van Napoli tijdens een treffen met AC Milan langs het veld homofobe opmerkingen maakte aan het adres van zijn collega Roberto Mancini.
Zelf was Sarri zich van geen kwaad bewust, getuige zijn reactie op de straf. Wat op het veld gebeurt, zo klonk het stellig, blijft wat hem betreft op het veld.
Door het stof
Drie jaar later raakt de oefenmeester opnieuw publiekelijk in opspraak. Ditmaal maakt hij in een rechtstreekse televisie-uitzending een seksistische opmerking aan het adres van een vrouwelijke verslaggever. Sarri heeft geen andere keuze dan diep door het stof gaan.
Zijn recentste uitbarsting dateert van maart 2023, na de uitschakeling van Lazio in de Conference League. Sarri krijgt na de verloren wedstrijd tegen AZ bij terugkeer in het hotel ten overstaan van zijn selectie schreeuwende ruzie met zijn technisch directeur, Igli Tare.
De Albanese 'td' en de trainer praten lange tijd niet met elkaar, nadat ze als twee boksers tegenover elkaar hebben gestaan. Oud-Lazio-speler Tare trekt uiteindelijk aan het kortste eind en verlaat de Romeinse club.
Sarri is nu eenmaal een man die zich door niets of niemand de wet laat voorschrijven. Op internet circuleren beelden waarop te zien is dat de kettingroker tijdens een training te midden van zijn spelers doodleuk een sigaret opsteekt. Het is weinig verrassend dat Sarri tijdens zijn loopbaan, die begon in 1990, niet minder dan 21 clubs diende.
Jongensboek
Het leven van Sarri laat zich lezen als een jongensboek. Als zoon van de voormalige Italiaanse profwielrenner Amerigo Sarri ambieert ook de jonge Maurizio aanvankelijk een carrière in het smalle zadel.
Als hij niet over voldoende talent blijkt te beschikken, probeert hij zijn geluk te vinden in het voetbal. Verder dan het jeugdelftal van ASD Giallo-Blu Figline schopt hij het niet. Zowel Torino als Fiorentina ziet het na een oefenstage niet in hem zitten.
Obscure clubs
Gaandeweg raakt Sarri steeds meer bezeten van het tactische aspect van voetbal. Hij is vastbesloten het verder te schoppen dan zijn vader, die na zijn wielerloopbaan kraanmachinist werd. Sarri werkt zich op tot hooggeplaatste functionaris bij Banca Monte dei Paschi di Siena, de oudste bank ter wereld. Tot zijn dertigste combineert hij die werkzaamheden met het coachen van clubs uit diverse kelders van het Italiaanse voetbal.
In 1990 staat hij voor de eerste maal langs het veld bij Stia, in de Seconda Categoria. Obscure clubs als Faellese, Cavriglia en Tegoleto volgen.
Zijn reputatie snelt hem vooruit wanneer hij zich in 2001 volledig op het trainerschap stort. Sarri blijkt een man te zijn die over een merkwaardig soort bijgeloof beschikt, zo wordt duidelijk.
Als trainer van Sangiovannese, dat uitkomt in de Serie D, botst hij in 2004 vlak voor een belangrijke thuiswedstrijd met zijn auto tegen de wagen van een van zijn spelers. Sangiovannese wint vervolgens het duel. Sarri besluit daarop een week later, ditmaal opzettelijk, opnieuw een aanrijding met dezelfde speler te veroorzaken.
Het blijkt niet voor niets. Opnieuw begroet Sarri een overwinning.
Na een rondzwerving van zeventien jaar door de lagere geledingen van het Italiaanse voetbal komt in het seizoen 2007/2008 eindelijk zijn droom uit. Op 53-jarige leeftijd is hij oefenmeester in de Serie A. Een onverdeeld genoegen blijkt zijn dienstverband bij Hellas Verona allerminst. Wanneer hij na zes wedstrijden slechts één punt heeft behaald, wordt hij ontslagen.
Het blijkt, desondanks, de opmaat tot een grootse trainerscarrière. Het (voorlopige) hoogtepunt beleeft hij in het seizoen 2018/2019 als manager van Chelsea, wanneer die club onder zijn leiding de Europa League wint.
Signore 33
Zijn obsessie voor tactiek, levert Sarri in Italië de bijnaam Signore 33 op. Hij gaat er prat op voor iedere wedstrijd 33 tactische varianten achter de hand te hebben, waarvan hij er afhankelijk van de tegenstander vier of vijf gebruikt.
En slagen zijn spelers er niet in het Sarri Ball, zoals de voor velen ondoorgrondelijke tactiek van de Italiaan wordt genoemd, goed uit te voeren, dan neemt Sarri zijn verantwoordelijkheid. Iemand die maandelijks 100.000 euro verdient, mag geen excuses hebben, luidt zijn motto.
Eens de zoon van een kraanmachinist, altijd de zoon van een kraanmachinist.
