Hassan kwam om te leren, maar won gewoon: 'Chicago allerleukste dat ik gedaan heb'
Wanneer je in de afgelopen week aan Sifan Hassan of het team om haar heen vroeg met welk doel ze zondagochtend van start ging in Chicago was het steevast: "Om te leren. Gewoon de eerste groep volgen en we gaan het wel zien."
Er hoeft ook niet getwijfeld te worden aan of dat klopt. De kans is groot dat het hoofddoel was: meer vertrouwen krijgen in de mythische marathonafstand. Maar als Hassan een aantal uur na haar race, op de gang van haar hotel, terugblikt op de afgelopen periode geeft ze toe dat de verbetering van het wereldrecord door Tigst Assefa in Berlijn wel van invloed is geweest.
"Vier weken geleden hoorde ik dat zij in Berlijn het wereldrecord wilde aanvallen. Ik werd er zo zenuwachtig van." Want in aanloop naar Chicago hebben Hassan en haar coach Tim Rowberry dus wel degelijk gekeken naar wat er nodig zou zijn om het voormalige wereldrecord van 2.14.04 aan te vallen.
Niet klaar voor 2.11
"In de trainingen probeerden we de oefeningen te doen op het tempo van het wereldrecord, maar als het dan met twee minuten wordt verbeterd. Daar waren we niet klaar voor", zegt een alsnog dolblije Rowberry.
Hassan belde haar management en de boodschap was luid en duidelijk. "Maak je niet druk. Doe je eigen ding." Het nam de druk weg van het moeten lopen van een recordtijd. Ze kon gaan racen zoals ze dat het liefst doet. Onbevangen.
De laatste kilometers zijn de zwaarste in haar carrière. Direct nadat ze als eerste vrouw de finish in het Grant Park is gepasseerd laat ze zich op de grond vallen. "Ik was zo diep gegaan. Misschien wel te diep. Ik wist niet wat mij overkwam, maar ik bedacht mij: dit is de marathon. Zo voelt de marathon."
Beter dan gedacht
Coach Rowberry kneep zichzelf toch even in de arm bij de bijna vijf minuten snellere tijd dan in Londen afgelopen april. "Ik was zo trots op Sifan bij haar finish. Dit was misschien wel beter dan gedacht. Het begin ging zo hard en dan hoop je dat ze lang kan volgen en tweede kan worden, maar dan loopt het zo af. Ik ben heel erg blij met hoe het vandaag is gelopen."
De Amerikaanse coach geeft ook nog een inkijkje in het proces richting deze race. "Voor haar eerste marathon trainden we in Ethiopië. Op grotere hoogte en veel verschillende trainingen. Dit keer hebben we gekozen voor een lager gelegen gebied." Hassan bracht het afgelopen jaar vooral door in Park City, in de bergen bij Salt Lake City.
Spelen
Parijs is nooit ver, in gesprekken met Sifan Hassan. De roep om de marathon te lopen op de Olympische Spelen van volgend jaar zal alleen maar sterker worden. Hassan houdt het zoals verwacht nog in het midden. "Als ik volgend jaar de snelste marathonloper ben. Dan zal ik de marathon lopen. Ben ik volgend jaar goed op de 1.500 meter, dan ga ik mij daarop focussen."
Rowberry gaat met een lach op het gezicht nog een stapje verder: "Kijk er niet van op als ze opeens de 800 meter loopt." Die kans lijkt klein en ook haar coach snapt dat het zonde is als ze met deze mogelijkheden de marathon zou overslaan.
Een afstand die het hart van Hassan heeft gestolen. "Londen was het meest magische wat ik ooit deed. En Chicago het allerleukste." Om er snel aan toe te voegen. "En de Spelen van Tokio, die waren ook best leuk."
