Iconische hockeyers coachen bij Amsterdam, maar spelers hebben geen idee
"Samen met mijn vrouw zat ik een paar jaar geleden in New York in een taxi. De taxichauffeur begluurde ons steeds via de achteruitkijkspiegel." Oud-hockeyer Taco van den Honert vertelt. "Mijn vrouw voelde zich daar niet prettig bij en ik wist ook niet precies wat ik ervan moest denken."
"Ineens draaide die chauffeur zich om en zei hij: "Are you Taco van den Honert?" Bleek dat hij dertig jaar eerder als 12-jarige Pakistaanse jongen in Lahore had gezien hoe wij met Oranje wereldkampioen waren geworden ten koste van Pakistan."
Te lastige quizvraag
Van den Honert haalt de anekdote aan met een mix van verbazing en trots. De faam van de balbetoverende dribbelaar van weleer stond na al die jaren nog steeds fier overeind in de internationale hockeywereld. In sommige delen dan. Dichter bij huis werd Van den Honert onlangs weer met beide benen op de grond gezet.
'Welke twee trainers van onze club hebben samen olympisch goud gewonnen?' Dat was een van de vragen van de quiz die oud-international Valentin Verga bij de start van de seizoensvoorbereiding had gemaakt voor zijn teamgenoten van Amsterdam.
Zeker de helft keek elkaar vragend aan. Ze hadden werkelijk geen idee. Terwijl ze niet verder hoefden te zoeken dan de nieuwe hoofdtrainers van respectievelijk dames 1 en heren 1: Teun de Nooijer en Taco van den Honert.
Met dat duo heeft Amsterdam het nieuwe seizoen, dat dit weekend van start gaat, twee iconische namen uit de Nederlandse hockeygeschiedenis aan het roer staan. Daar doet het gebrek aan historische kennis van de jongste generatie hoofdklassespelers niets aan af.
Niet alleen hebben Van den Honert (57 jaar inmiddels) en De Nooijer (47) een uitpuilende prijzenkast, bij het veroveren van al die medailles waren zij ook absolute sterspelers. Spelers die dingen met een bal deden die niemand anders kon. Iets meer dan twee jaar speelden ze samen in het Nederlands elftal. Met het olympisch goud van Atlanta 1996 als hoogtepunt.
Elk detail nog scherp
"Nu we elkaar hier weer zo vaak tegenkomen, hebben we het natuurlijk dagelijks over die Spelen", lacht De Nooijer. Hij zegt het met een knipoog, maar moet toegeven dat er in het clubhuis van Amsterdam tijdens koffiepauzes toch heel veel verhalen uit die jaren de revue passeren.
Vooral over teamgenoten en tegenstanders. Maar ook over eindeloos veel solo's, strafcorners en doelpunten. Beide mannen, samen goed voor 671 interlands, blijken de wedstrijden van Atlanta nog scherp op hun netvlies te hebben staan. Ze kunnen het allemaal tot in detail navertellen.
Hoe De Nooijer bijvoorbeeld in de halve finale zo door de gelouterde Duitse defensie sneed en vanaf de achterlijn Van den Honert bediende, die het eerste doelpunt kon maken van zijn hattrick waarmee hij Nederland aan een 3-1 zege hielp.
"Maar Taco's goal in de groepswedstrijd tegen Australië was ook heel bijzonder", zegt De Nooijer. "Technisch heel knap. En heel belangrijk bovendien. Het was de winnende goal en ik weet nog dat we tijdens het uitlopen tegen elkaar zeiden dat als je van Australië kan winnen, dat je 'all the way' kan gaan."
Jonge jongens
Het zijn mooie verhalen. Maar Van den Honert en De Nooijer zijn nu coach van Amsterdam om nieuwe successen te boeken. Een serieuze opgave, zeker voor Van den Honert. De laatste landstitel van de Amsterdamse mannen dateert uit 2012. Vorig seizoen bleven ze met een achtste plaats ver verwijderd van de play-offs en de selectie is er op papier bepaald niet sterker op geworden.
"De club heeft er heel bewust voor gekozen om met jonge jongens een team te bouwen voor de komende jaren", legt Van den Honert uit. "Natuurlijk willen we meteen al de play-offs halen, want dat willen we ieder jaar, maar dat wordt dit seizoen echt heel taai."
Dat ligt bij de vrouwen weer heel anders. Amsterdam is regerend landskampioen, nadat het vorig seizoen in de play-offs had afgerekend met Den Bosch en SCHC. Bij de ingang van het Wagener Stadion hangt een levensgrote kampioensfoto die de speelsters iedere training en thuiswedstrijd herinnert aan dat succes.
Maar ook De Nooijer loopt daar vrijwel dagelijks langs. Hij weet dus dat de verwachtingen groot zijn. "Tja, of dit nou een goed instapmoment is of niet? Ik weet het niet. Maakt ook niet zo veel uit", zegt De Nooijer.
"Wij willen gewoon hockeyen met plezier en daarbij het maximale presteren. En wat is het maximale bij de huidige landskampioen? Juist, dan weet je waar we voor gaan."
