Meeus wint verrassend massasprint op Champs-Élysées, tweede Tourzege Vingegaard

Jordi Meeus heeft gedaan waar iedere sprintende Tourdebutant van droomt: de laatste etappe van de Tour de France winnen met aankomst op de Champs-Élysées.

In de massasprint kwam hij in hartje Parijs enkele centimeters eerder over de streep dan de favorieten Jasper Philipsen en Dylan Groenewegen.

Tweede Tourzege Vingegaard

Jonas Vingegaard kwam, in de 21ste etappe van de Tour die altijd een formaliteit is voor het algemeen klassement, zonder problemen over de streep. De Deen heeft nu officieel zijn tweede Tourzege binnen, de tweede op rij. Ook voor zijn Nederlandse wielerploeg Jumbo-Visma is het de tweede zege op rij in de Ronde van Frankrijk.

De Vlaamse Meeus (25), sprinter van Bora-Hansgrohe, maakte dit jaar zijn debuut in de Tour en spurtte in alle eerdere massasprints nog niet één keer naar een plek in de topvijf. Op de heilige sprintgrond, de kasseien van de Champs-Élysées, versloeg hij plots de bijna onverslaanbare Belgische groenetruidrager Philipsen.

Groenewegen was na al een vijfde, vierde en tweede plek deze Tour opnieuw erg dichtbij, maar nu was Meeus en weer Philipsen sneller. In Parijs kwam Philipsen wéér langszij, nadat de Belg voor de zoveelste keer werd gelanceerd door superlead-out Mathieu van der Poel, die voor de eerste keer de Tour de France heeft uitgereden.

Bolletjestrui en witte trui

De bolletjestrui ging naar Giulio Ciccone, die zaterdag in de zware rit door de Vogezen zijn trui van het bergklassement veilig stelde. Tadej Pogacar heeft de witte trui gewonnen, hij veroverde de eerste plek in het jongerenklassement op dag één en gaf die niet meer weg.

Bekijk hier reacties van Groenewegen, Van der Poel en Van den Berg:

De 21ste koersdag over 115 kilometer begon in een recreantentempo van iets meer dan 25 kilometer per uur. De snelheid waarop je met gemak champagne kon drinken, foto's kon maken en even bij kon praten.

Cameratijd

Alle truien - het geel, groen, bollen en wit - kregen wat cameratijd, net als andere renners met een verhaal, zoals Thibaut Pinot, die zijn laatste Tourrit reed. In alle rust rolde het peloton, na een Tour waarvan veel renners zeggen dat het een slopende was geweest, richting de Franse hoofdstad.

Richting het centrum van Parijs, via de Pont Neuf de Seine over, rammelend over de steentjes op de binnenplaats van het Louvre, langs de glazen piramide, voorbij het witte reuzenrad waar het rijen dik stond met Parijzenaren, over de Place de la Concorde met de grote obelisk. En dan: acht ronden over de kasseien van de Champs-Élysées.

Weinig renners die zich nog konden beheersen bij het opdraaien van de Champs-Élysées. Julian Alaphilippe voelde zijn Franse bloed borrelen en stoof ervandoor. Pascal Eenkhoorn wilde ook nog wel, net als - en hij zei gister al dat hij zich weer zichzelf voelde - wittetruidrager Pogacar.

Pogacar rijdt weg

De nummer twee van het klassement (7,5 minuten achter op het geel) had iets moois in gedachten. Pogacar kwam met zestig in het uur wel weg van het peloton en kreeg, hoe kan het ook anders, een Jumbo-Visma-renner achter zich aan.

Nathan van Hooydonck sloot aan en wilde, zo leek het aanvankelijk, niet overnemen. Tot de laatste meter van de in totaal 3.404 kilometer tellende Tour de France bleven de Jumbo-renners dienstbaar aan de gele trui. Na toch een schamele overname nam Van Hooydonck maar het wiel van Pogacar, tot zeven renners vanuit het peloton aansloten.

Die vlucht hield ook geen stand, net als toch behoorlijk lang volgehouden aanvallen van Frison, Oliveira, Clarke en Bettiol. In de laatste ronde in Parijs, op 5 kilometer van de streep, kwam alles bij elkaar. De sprinttreinen van Lild-Trek, Jayco AIUIa en Alpecin brachten hun sprinters naar voren voor de laatste spurt van de Tour.

Van der Poel leidde Philipsen naar voren en in zijn wiel zat Groenewegen te azen. Groenewegen ging toen hij een gaatje zag, Philipsen zat ingesloten en even leek het of Groenewegen naar de ritzege sprintte. Maar toen kwam toch Philipsen nog rechts langs hem. In al dat tumult ontsnapte Meeus aan alle aandacht en sprintte naar, zoals hij het zelf noemde, "de mooiste zege in mijn carrière tot nu toe".