Mental coach helpt Vollering: 'Maag draaide beetje om voor strijd met Van Vleuten'
Dat Demi Vollering in supervorm is, lijdt geen twijfel. Ze won dit voorjaar al Strade Bianche, Dwars door Vlaanderen, de Amstel Gold Race en de Waalse Pijl en draagt de status van kopvrouw met verve. Maar de weg daarnaartoe kende voor de 26-jarige renster wel wat hobbels.
Tot twee jaar geleden reed Vollering in de schaduw van Anna van der Breggen, destijds de absolute kopvrouw van de SD Worx-ploeg, maar vorig jaar moest ze ineens uit de schaduw van haar landgenote stappen. Terugkijkend op dat seizoen zegt Vollering daar "wel last" van te hebben gehad.
"Omdat ik het zelf ook heel graag wilde. Ik wilde er gelijk staan. En ook voor de ploeg wilde ik gelijk dat stokje overnemen, omdat je de ploeg niet wil teleurstellen natuurlijk. Dan leg je die druk heel erg jezelf ook op."
Dit seizoen lijkt Vollering haar draai wel helemaal gevonden te hebben met haar nieuwe status. "Vorig jaar hikte ik er de hele tijd een beetje tegenaan. Dit jaar heb ik weer een stap gezet. Ik ben weer beter geworden. Qua kracht, maar ook mentaal. Dat zorgt ervoor dat ik er nu niet tegenaan hik, maar dat ik nu de hele tijd raakschiet."
Mental coach
Voor de mentale groei nam Vollering een mental coach in de arm. "Ik merkte dat ik vooral na de klassiekers superteleurgesteld was en ook de battle met Annemiek (van Vleuten, red.) vond ik soms lastig."
Mede dankzij haar mental coach leerde Vollering van haar eigen kracht uit te gaan in wedstrijden. "Vorig jaar was ik gewoon nog niet sterk genoeg om bij Annemiek te blijven. Daar kan je in wedstrijden heel zenuwachtig van worden soms: Annemiek gaat dadelijk op die klim, ik moet daar bijblijven."
"Daar keek ik soms wel heel erg tegenop in de wedstrijd", erkent Vollering. "Dan draaide m'n maag al een klein beetje om. Ik heb nu geleerd dat aan de kant te zetten. Veel meer op mezelf te vertrouwen en m'n eigen koers te rijden."
De fysieke en mentale groei van Vollering zorgt ervoor dat dit voorjaar alles op zijn plek valt. Ook Van der Breggen, nu een van de ploegleiders bij SD Worx, is een grote steun voor Vollering.
"Ik heb wel doorgehad dat ik niet moet proberen een kopie te zijn van Anna. Zij probeert me daar ook heel erg op aan te sturen en me te leren dat ik van mijn eigen kracht uit moet gaan. Ook in trainingen dat ik zelf na moet denken wat ik moet doen."
"Het helpt ook dat ik veel meer durf te vertrouwen op mijn eigen krachten", legt Vollering uit. "Ook op de trainingen durf ik steeds meer uit te zoeken waar ik nou beter van word, wanneer ik trainingen wel of niet moet doen."
"Soms voel je je niet goed genoeg voor een training en normaal deed ik hem dan alsnog. Dan had ik gewoon een harde kop en dacht ik: in de wedstrijd ben je ook weleens moe. Maar soms ben je echt moe en kan je beter je trainingsblok even niet doen."
Jezelf leren kennen
Daarbij krijgt ze de volledige steun van haar ploegleiders Van der Breggen en Danny Stam. "Zij zeggen altijd tegen me: er is geen enkele trainer die zo goed weet wat je nodig hebt, als jijzelf."
"Door de jaren heen word je daar beter in. Je moet jezelf leren kennen natuurlijk, dus je hebt een trainer nodig die je wegwijs maakt. En op den duur is het de bedoeling dat je het jezelf steeds beter aanleert."
Met alle lessen die Vollering geleerd heeft, staat ze vandaag ook bij Luik-Bastenaken-Luik, de laatste voorjaarsklassieker van dit seizoen, als een van de favorieten aan de start. Daar treft ze ook Van Vleuten weer aan.
En als Vollering dan toch weer wat zenuwen voelt opkomen voor een eventuele strijd met wereldkampioene Van Vleuten? "Gedachten verzetten en proberen te focussen op m'n ademhaling. Goed inademen, goed uitademen en de hele tijd het doel in mijn hoofd houden." En dat doel is ongetwijfeld het voorjaar afsluiten met nog een overwinning.
