Geblesseerde Miedema wil later coach worden: 'Bespreek elke wedstrijd met Andries'
Terwijl de selectie van bondscoach Andries Jonker de volgende stappen zet in de voorbereiding naar het WK deze zomer in Australië en Nieuw-Zeeland, zit Vivianne Miedema thuis in een dorpje buiten Londen.
De kans is groot dat ze na het oefenduel tegen Duitsland in Sittard gisteravond - Oranje verloor nipt met 1-0 - aan het facetimen was met teamgenoten. Want ook al staat de beste spits die Oranje ooit heeft gehad al maanden langs de kant met een zware knieblessure, ze blijft betrokken.
Niet zo gek ook, want ze gebruikt de tijd naast haar revalidatie voor het behalen van haar coachdiploma's en blijft zeer betrokken bij Oranje. "Na afloop bespreek ik de wedstrijd met Andries (Jonker, red.) en een paar meiden. Zo probeer ik toch een toevoeging te zijn."
Streep door WK-ambitie
Ze wist meteen dat het mis was afgelopen december in de Champions League-wedstrijd tussen Arsenal en Olympique Lyonnais. Er ging een streep door haar ambitie om opnieuw te schitteren op het WK. "Het is voor mij niet realistisch om het te halen. En het is ook niet fair van mij om half fit mee te gaan en iemand anders' plek in te nemen. Helaas, het komt te vroeg."
Af en toe kunnen Beth en ik elkaar wel afschieten
Wie vervangt de onvervangbare goalgetter van Oranje? "Haha, da's een leuke. Het ligt eraan hoe je gaat spelen. Dat Fenna (Kalma, red.) doelpunten kan maken weten we. Romée (Leuchter, red.) laat het ook zien in de Nederlandse competitie. Lineth (Beerensteyn, red.) heeft het bij het nationale team al laten zien, maar is ook weer een heel ander type speelster. Het is de taak van Andries om de spits in stelling te brengen. En als dat gebeurt, dan kunnen ze allemaal doelpunten maken volgens mij."
Imposante prijzenkast
Pronkstuk in de woonkamer van huize Mead-Miedema is de imposante prijzenkast. Soms werpen Miedema en haar vriendin, Arsenal-ploeggenote Beth Mead, een blik op de trofeeën. Grote kans dat we op bezoek zijn bij het meest succesvolle voetbalkoppel ter wereld. Allebei werden ze Europees kampioen, allebei werden ze verkozen tot voetbalster van het jaar.
Maar nu zitten ze beiden thuis, met dezelfde kruisbandblessure. Mead was de eerste en loopt dus een paar weken voor in haar revalidatie. "Ik heb vandaag gesprongen", zegt Miedema. "Oh echt? Goed zo", antwoordt Mead.
"Af en toe kunnen we elkaar wel afschieten", aldus Miedema. "Maar je weet in ieder geval waar je doorheen gaat. Je kunt met elkaar praten over dat je het voetbal mist. Hoe het was in de gym, hoe de knie voelt. In dat opzicht is het toch nog wel enigszins fijn."
Het voetballeven van Miedema en Mead stond de afgelopen maanden stil. En dan overleed begin dit jaar ook nog de moeder van Mead, June. Vlak daarvoor was haar dochter nog de hoogste eer in de Britse sportwereld te beurt gevallen: ze werd verkozen tot Sports Personality of the Year.
Op de rode loper schitterden Mead en Miedema... op krukken.
Het vrouwenvoetbal groeit. Uitbreiding van competities, nieuwe competities, nieuwe clubs, maar dus ook meer wedstrijden met club en land. Kortom, de belasting voor speelsters is flink toegenomen.
"Ik denk dat we in het vrouwenvoetbal niet per definitie richting het mannenvoetbal hoeven te schuiven. Heel veel dingen in het vrouwenvoetbal worden gedaan zoals dit ook in het mannenvoetbal is geregeld. Maar eigenlijk moet je eerst rustig doorontwikkelen om de volgende stap te kunnen maken."
'Zet welzijn speelsters voorop'
Miedema noemt het voorbeeld van de toevoeging van een WK voor clubteams bij de vrouwen en de uitbreiding van het aantal deelnemende landen aan het WK voetbal. "Het zijn vooral zaken die worden ingepland vanuit winstbejag en entertainment, maar er wordt niet gekeken naar het welzijn van de speelsters."
"Ook mannen spelen belachelijk veel wedstrijden", voegt ze toe. "Volgens mij speelde Kevin De Bruyne vorig jaar 63 wedstrijden", zegt ze over de Manchester City-speler en Belgische international. "Dat is gewoon heel erg veel..."
Volgens Miedema kunnen veel voetbalsters zich ook minder goed voorbereiden op de belasting van het speelschema, omdat de faciliteiten niet toereikend zijn. "Bij Arsenal zitten we bij de mannen op het complex en hebben we alles wat we nodig hebben. Maar heel veel clubs hebben niets eens een fulltime fysiotherapeut in dienst, maar wel twintig speelsters die op professionele basis voetballen. Dat moet niet mogelijk zijn."
Volgens Miedema moet er anders gedacht gaan worden over de invulling. "Nu denken clubs: we huren een parttime fysio in en nemen er twintig in plaats van achttien in de selectie."
Maximaal vijftig wedstrijden
Miedema doet ook een beroep op de FIFA. "Zij kunnen bepalen dat speelsters een maximaal aantal wedstrijden van bijvoorbeeld vijftig per jaar mogen spelen. Zij kunnen de speelkalender daarop aanpassen." Want bij een groeiende populariteit van het vrouwenvoetbal horen ook verantwoordelijkheden vindt ze. "Van de buitenkant bruist het, maar voor speelsters wordt het heel moeilijk dit vol te houden."
Is de kruisbandblessure hier ook het gevolg van? "Ik denk dat het er wel een beetje mee te maken heeft. Ik heb de laatste elf jaar ongeveer vierduizend minuten per jaar gespeeld en dat hebben niet veel speelsters gedaan."
Een oplossing is investeren in een eredivisie van kwalitatief hoog niveau, vindt ze.
"Een aantal teams is niet goed genoeg. We moeten oppassen dat er niet steeds meer teams bijkomen, en dat de kwaliteit omlaag gaat." Daar heeft ze het met andere Oranjespeelsters ook over. "Heel veel meiden blinken in de competitie uit, maar vervolgens is de stap naar nationaal en internationaal te groot."
Ze vraagt zich af hoe je een competitie kunt ontwikkelen van hoog niveau met speelsters van wie de meesten niet klaar zijn voor de stap naar het buitenland. Het antwoord heeft ze niet, maar daar wil 'de coach in haar' zich wel voor inzetten.
"Zoiets realiseer je niet binnen nu en drie maanden, maar ik hoop dat we daar in de komende jaren naartoe kunnen werken."
