Van Aert klopt Van der Poel en Pogacar in meeslepende E3 Saxo Bank Classic
Wout van Aert heeft net als vorig jaar de E3 Saxo Bank Classic op zijn naam geschreven. Vorig jaar deed hij dat gebroederlijk naast ploeggenoot Christophe Laporte, dit keer was hij de sterkste in een sprint tussen de drie beste renners van dit moment.
Mathieu van der Poel gaf alles, maar kwam net tekort. Tadej Pogacar werd derde. Voor Van Aert, die met een oerkreet over de streep kwam, is het de eerste zege sinds de Bretagne Classic in augustus vorig jaar. Nog uitrollend op de fiets riep hij naar de camera: "ik moet juste niets". Daarmee diende hij zijn critici van repliek.
Het is pas de tweede keer dat de drie matadoren samen op een podium staan.
"Uiteraard had ik graag gewonnen, maar ik denk niet dat ik heel teleurgesteld kan zijn", vertelde Van der Poel. "Ik voelde mij onderweg heel goed, uiteindelijk kwam ik net iets tekort in de sprint."
Zes dagen na Milaan-Sanremo, waar Van der Poel een fraai nummer opvoerde op de Poggio, kruiste hij opnieuw de degens met zijn rivalen Van Aert en Pogacar.
De E3 Saxo Bank Classic (over 205 kilometer van Harelbeke naar Harelbeke) is echter een heel andere wedstrijd. Het is namelijk dé graadmeter voor de Ronde van Vlaanderen, die volgende week zondag op het programma staat.
Van der Poel komt tot dan niet meer in actie. "Dit jaar staan er iets minder koersen op het programma, maar ik probeer altijd mee te doen om te winnen. Tot op heden lukt dat vrij goed. Laat ons hopen volgende week ook."
Koers die nooit teleurstelt
De naar de snelweg tussen Harelbeke en Antwerpen (vroeger E3, nu A15-E17) vernoemde koers is met 205 kilometer aanmerkelijk korter dan de Ronde van Vlaanderen, maar kent wel vrijwel alle obstakels die 'Vlaanderens Mooiste' zo zwaar maken.
Van der Poel opent op Taaienberg
Op de Taaienberg, op 86 kilometer van de finish, stuurde Van der Poel adjudant Dries De Bondt voor het eerst vooruit, om vervolgens zelf op de pedalen te gaan staan. Terwijl Van der Poel op de kasseiklim om de vroege vluchters en zijn eigen ploegmaat slalomde, moest Van Aert op de tanden bijten om te volgen.
Tadej Pogacar zat veel te ver van achteren en moest in de achtervolging, maar met wat hulp van Mads Pedersen en Kasper Asgreen lukte dat.
Toen de scherprechters van de Ronde van Vlaanderen, de combinatie van Paterberg en Oude Kwaremont, opdoemden, zette Pogacar zich op kop. Van der Poel kon schijnbaar zonder veel moeite mee, maar Van Aert moest enkele meters laten.
Van Aert knokte zich terug in het wiel van Van der Poel en daarmee was de koers beslist. In korte tijd reden Pogacar, Van der Poel en Van Aert ruim een minuut voorsprong bijeen.
Pogacar wipte op drie kilometer over een Harelbeekse stoeprand in een poging te demarreren, maar de op papier snellere sprinters Van Aert en Van der Poel lieten zich niet verrassen. En dat gold in de eindsprint ook voor Van Aert, die er een lange sprint van maakte en Van der Poel niet meer langszij liet komen.
Het is pas de tweede keer dat de drie matadoren samen op het podium staan in een wielerkoers. De primeur was twee jaar geleden in de vijfde etappe van de Tirreno-Adriatico. In die 'muurtjesrit' ging Van der Poel toen in erbarmelijke omstandigheden in de aanval en hield hij net genoeg over op Pogacar en Van Aert.
Van der Poel: 'Liever vandaag dan volgende week'
Dit keer zat Van der Poel niet echt met de nederlaag. "Ik was misschien iets te gretig", aldus Van der Poel. "Ik wilde een zware finale, ook met het oog op de Ronde van Vlaanderen. Ik word liever vandaag geklopt dan volgende week."
Onderweg zagen we de drie zelfs af en toe ginnegappen. "Op de Tiegemberg lag blijkbaar nog een bonus en die ging Wout nog even pakken", aldus een guitige Van der Poel. "Maar die gaat hij delen met ons."
