Zo zag je veldrijden nog nooit: wie zitten er achter die spectaculaire dronebeelden?

• Arthur Huizinga

Zoemmmmmmmmmmm.

Bij de WK veldrijden heb je de aanmoediging van het publiek niet nodig om te weten dat Mathieu van der Poel en Wout van Aert in aantocht zijn.

Het gezoem komt van de drone, die voor het eerst bij een WK met de voorste renners meevliegt. In het bos, tussen de laaghangende takken, door de scherpe bochten.

Op het eerste gezicht ziet het er angstaanjagend uit, zo'n zwart onbemand vliegtuigje dat de renners op de hielen zit. Maar de beelden zijn sensationeel.

Wie zitten er achter de drone? Maak kennis met twee jonge Vlamingen. Jan Crommelinck uit Oosterzele, een plaatsje in de buurt van Gent, is de piloot. Tim Verbruggen is zijn 'spotter'; hij bepaalt wanneer het veilig is om op te stijgen.

"Ik was 25, had aan bmx en motocross gedaan en studeerde aan de academie van lichamelijke opvoeding toen ik een hartinfarct kreeg", vertelt Crommelinck. "Mijn wereld stond op zijn kop. Wat nu?"

"Destijds vloog ik al wel met modelvliegtuigjes en op een dag bond ik daar mijn gsm aan om beelden te schieten. Twee maanden later stond ik de motocross Grand Prix des Nations te filmen met mijn afstandsbediening. In coronatijd ben ik veldrijden gaan doen. Zonder publiek was dat makkelijk."

Tijdens de WK hebben ze een eigen tent in het midden van het bos, ver buiten bereik van de menigte. Voor de tent is een kleine stellage gebouwd, waar Crommelinck met zijn virtual reality-bril op gaat staan om de zelfgebouwde drone te besturen.

Wingman Verbruggen houdt de wind en regen in de gaten en heeft contact met de regie, zodat vlieger Crommelinck niet afgeleid wordt. Als regisseur Pim Marks 'drone' zegt, geeft Verbruggen het sein. "Eén woordje: live. En dan vlieg ik mee met de renners door het bos. Ik moet volledig gefocust zijn, want veiligheid is alles. Er mag niets misgaan."

Vanwege die veiligheid duurde het ook lang voordat de internationale wielerbond UCI akkoord ging met het gebruik van de drone.

"Ook de afgelopen dagen hebben ze meermaals gevraagd om hoger te vliegen. Drie meter wilden ze. Dat gaat niet, want de camera staat recht op de drone. Dan kijk je dus over de renners heen."

"Hoe hoger, hoe veiliger. Hoe dan?!" Crommelinck maakt een vertwijfeld gebaar richting de kale boomtakken. "In dit geval is hoger zeker niet veiliger."

Sterker, op de eerste dag bleken er ook nog wat laaghangende takken te zijn die een gevaar konden vormen. Een klusje voor Jacques van der Poel en zoon Jens, die meteen met een lange boomzaag aan de slag gingen.

Formule 1

Crommelinck kun je gerust rekenen tot de beste dronepiloten van Europa. Hij werkt veel voor Red Bull en Ferrari. Zijn volgende opdracht is de presentatie van de nieuwste Formule 1-bolide van de rode renstal in Italië. Dan zal de drone weer boven de 100 kilometer per uur vliegen.

In Hoogerheide komt het niet boven de 30 kilometer per uur en dat is tussen de bomen al uitdagend genoeg. "De moeilijkste opdrachten zijn als je tussen mensen door moet vliegen, in één shot. Je weet nooit of iemand een onverwachte beweging maakt."

"Gevaarlijk is het niet als hij uit de lucht valt. De klap is gelijk aan een licht duwtje. Maar zo'n scenario is wel mijn nachtmerrie. Veiligheid is alles voor mij."

Renners gaan er juist harder door rijden

Maar wat vinden de renners er eigenlijk van? "Die kijken er niet meer van op, want we hebben intussen al aardig wat veldritten gedaan in België", aldus Crommelinck. "Met Wout van Aert heb ik ook gewerkt voor Red Bull."

"Na een veldrit in Ruddervoorde vroeg ik Toon Aerts (inmiddels geschorst wegens het gebruik van een verboden middel, red.) of hij het gezoem niet vervelend vond? 'Integendeel', zei hij, 'ik ging er juist harder door rijden'."

Geduldig vertellen de twee Belgen over hun passie, terwijl de zelfgebouwde drone op een speciale mat ligt om op te laden. Dat moet na elke vlucht, want de batterij van de drone gaat maar vier minuten mee.

"Daarom is hij ook zo licht mogelijk, zo'n anderhalve kilo. In 2011, toen ik begon met mijn bedrijfje Aeroplay Films, kon je nog geen drones kopen, hè. Dus bouwde ik er zelf eentje. Deze drone heb ik ook zelf opgebouwd. Tegenwoordig werken de meeste drones op een gps-systeem, maar deze is volledig handmatig. Een gps kan storen, daarom wil ik alles in eigen hand houden. En hij is zo ook veel wendbaarder."

De hand van de meester

Ook daarin toont zich de meester. Want elke abrupte beweging met de afstandsbediening veroorzaakt een schokkend beeld. "Normaal hebben we nog iemand mee die de beelden stabiliseert. Maar bij een live-uitzending gaat dat niet. Het moet meteen goed zijn."

Met opperste concentratie doen de twee drone-Belgen even later hun kunstje. Ronde na ronde zweeft de zwarte, viermotorige drone een meter of drie achter Van der Poel en Van Aert.

Als de twee matadoren het bos voor de laatste keer verlaten hebben, blijkt dat het bedienen van de dronecamera ook topsport is.

Wingman Verbruggen legt de drone voorzichtig op zijn zwarte mat. Piloot Crommelinck stapt van zijn stellage en zet zijn VR-bril af. Dan volgt een innige omhelzing.

Mission accomplished.