Hoe Amrabat 'Het Monster' werd: 'Mensen onderschatten wat vertrouwen met je doet'
De broekzak van Sofyan Amrabat, met daarin miniatuurversies van Luka Modric, Mateo Kovacic en Marcelo Brozovic. Dat beeld ging tijdens het WK-duel Marokko-Kroatië rond op sociale media.
Amrabat kreeg woensdag veel lof na zijn optreden tegen het sterke Kroatische middenveld. Maar Nordin Amrabat, zijn negen jaar oudere broer die zelf 67 interlands speelde voor Marokko, keek er anders naar. Een stukje kritischer. "Hij was - ook wel begrijpelijk op een WK - vrij voorzichtig in zijn spel. Hij kan aan de bal nog veel meer brengen."
Dat hij inderdaad nog beter kan, bewees Sofyan Amrabat vanaf de zomer van 2020 met Fiorentina in de Serie A. Bij La Viola groeide hij, als controleur met voetballend vermogen op het middenveld, uit tot de spil van het elftal. Napoli, Tottenham Hotspur en AC Milan zouden hem willen hebben.
Maar slechts een paar jaar eerder zag zijn wereld er heel anders uit. Bij Feyenoord en Club Brugge vond Amrabat nooit echt zijn draai. Het energieke en technische spel waarmee hij bij FC Utrecht was doorgebroken, liet hij nog maar sporadisch zien.
Dat Amrabat in augustus 2019 voor het net naar de Serie A gepromoveerde Hellas Verona tekende, was voor veel voetbalvolgers een bevestiging: van deze jongen gaan we waarschijnlijk niet veel meer horen.
Zijn broer legt uit wat er in de jaren voor zijn stap naar Italië verkeerd ging. "Hij is sterk en snel, dus je kan 'm overal gebruiken. Trainers zagen dat hij zich op veel posities redelijk wist te redden. Maar dat werkte steeds meer tegen hem. Bij Brugge stond hij op een gegeven moment zelfs als verdediger in een driemansdefensie."
Vaderfiguur Juric
En daar was Sofyan Amrabat zelf helemaal klaar mee. Om zich echt te kunnen laten zien, wist hij dat hij voor zichzelf op moest gaan komen. "Toen Hellas Verona interesse toonde, heeft hij gezegd dat hij alleen zou tekenen als hij 'op zes' zou komen te spelen. Anders hoefde het gewoon niet van hem."
Bij Verona was de Kroaat Ivan Juric de trainer. Die zei toe hem als verdedigende middenvelder te gebruiken. Het bleek de ommekeer in de carrière van Amrabat. Hij veroverde in Verona in een mum van tijd een basisplek. Op zes, zoals beloofd.
Trainer Juric leek hem perfect te doorgronden en te begrijpen hoe hij Amrabat moest benaderen. Dat had hij sinds zijn FC Utrecht-tijd, toen hij met Erik ten Hag samenwerkte, niet meer meegemaakt.
"Hij heeft met twee trainers een écht goede band gehad: met Erik ten Hag en met Juric, met wie hij een vader-zoon-relatie opbouwde. Bij die twee trainers voelde Sofyan dat ze echt om hem gaven. Dat ze hem beter wilden maken en hij niet slechts een van de 25 selectiespelers was. Hij is best een gevoelige jongen - hij lijkt heel stoer op het veld - maar hij heeft een klein hartje."
Hij kreeg de juiste positie, veel speelminuten en bovenal vertrouwen. "Toen is 'ie ontploft. 'Il Mostro' begonnen ze hem in Italië te noemen. 'Het Monster'. Mensen onderschatten hoe groot de boost is voor een speler als je van je trainer, teamgenoten en ook de media vertrouwen krijgt."
Fysieke grenzen
Een monster: zo leerde voetbalkijkend Nederland Amrabat niet kennen. Dat hij goed kon voetballen was voor iedereen snel duidelijk, maar in fysieke kracht blonk hij in de eredivisie niet uit.
Tegen Kroatië was hij voor Marokko juist van grote waarde met zijn duelkracht, onderscheppingen en tackles.
"Toen ik vroeger met Sofyan in Huizen duels uitvocht op het pleintje, voelde ik vaak al dat hij enorm sterk was. Maar in wedstrijden kwam dat er helemaal niet uit. In Italië heeft hij zijn fysieke grenzen leren verleggen. Onder Juric werd keihard getraind. Hij heeft geleerd hoe hij zijn lichaam moet gebruiken."
Na twee jaar bij Hellas Verona trok Amrabat naar Fiorentina. Daar is hij een van de leiders van het elftal, net zoals bij Marokko. "Hij is geen 'babbelbox', zoals ik, maar hij is ook in de kleedkamer steeds belangrijker geworden. Daarbij neemt hij het team met zijn spel op sleeptouw, dat zag je wel tegen Kroatië."
'Spelen voor familie'
Bij Marokko, dat vandaag om 14.00 uur de cruciale wedstrijd tegen België speelt, heeft Sofyan Amrabat in Walid Regragui ook een coach die hem vertrouwen geeft. "Hij is voor het WK naar Florence gevlogen, om samen met Sofyan even goed uit eten te gaan. Hij heeft Sofyan gezegd dat hij de sleutel naar succes kan zijn. Daar is een goede band ontstaan."
Regragui kan het team bovendien goed motiveren. "Wat Hervé Renard deed bij Saudi-Arabië, dat kan Walid Regragui ook. Voor het duel met Kroatië had hij het over de familie van de spelers: 'jullie spelen dit WK voor je oma's, je vaders en moeders.' Dan vliegt Sofyan het veld op."
