Waarom Klaassen in de 99ste minuut nog kon scoren (en dat eigenlijk heel normaal is)
Allemachtig, wat duren die WK-wedstrijden lang. Dat was een van de meest getrokken conclusies na de eerste speeldagen van het WK voetbal in Qatar. Wedstrijden werden soms met wel meer dan tien minuten verlengd.
Engeland - Iran (6-2) sloeg alles. Dat duel duurde - mede door een pittige blessure van keeper Alireza Beiranvand - niet 90 maar 117 minuten. Nooit duurde een WK-duel zonder verlenging langer.
Het is bovendien geen incident, want ook andere wedstrijden werden met flinke hoeveelheden blessuretijd verlengd. Hoe zit dat precies?
Wordt er nou écht zo veel langer gevoetbald dan voorheen?
Jazeker. Na de eerste drie speeldagen blijkt dat er in Qatar per duel gemiddeld 5 minuten en 37 seconden extra tijd aan de eerste helft wordt toegevoegd en liefst 9 minuten en 23 seconden aan de tweede helft.
Dat is bijna een verdubbeling ten opzichte van het WK 2018 in Rusland. Vanaf dat toernooi werkt de FIFA met een VAR, waardoor er ook toen al meer extra tijd was dan daarvoor.
Dit zijn de cijfers na de eerste drie dagen van dit WK.
Een WK-wedstrijd duurt in Qatar door die ruime extra tijd gemiddeld dus 105 minuten. Over de gehele poulefase speelt ieder team wel een helft extra als gevolg daarvan. Kanttekening is dat het toernooi nog niet heel lang bezig is, dus de gemiddelden zouden nog omlaag kunnen gaan.
Hoe dan ook: nooit werd er in reguliere speeltijd later gescoord dan tijdens Iran - Engeland (Mehdi Taremi in de 102de minuut) en Senegal - Nederland (Davy Klaassen in de 99ste minuut).
Waar komen al die minuten opeens vandaan?
De chef-scheidsrechterzaken van de FIFA (en levende legende) Pierluigi Collina zegt dat het gaat om tijd die verloren is gegaan eerder in de wedstrijd. En hij kondigde meteen aan dat de lange extra tijd de norm zal worden.
"We willen niet dat er maar 42 of 43 minuten actief spel in een helft zit, dat is simpelweg onacceptabel. De tijd die verloren gaat, moet altijd worden ingehaald. Zeven, acht, negen minuten zal normaal worden."
Een belangrijke bron van extra minuten blijkt het juichen na doelpunten te zijn. "Je moet beseffen dat als er drie doelpunten in een helft vallen, je alleen daar al vier tot vijf minuten aan kwijt bent", aldus Collina.
De verantwoordelijkheid voor het nauwgezet bijhouden van de tijd ligt in eerste instantie bij de vierde official, dezelfde man of vrouw die aan het einde van de reguliere speeltijd ook het bordje met de extra minuten toont. Waar hij of zij precies op moet letten? In het grote regelboek van de FIFA zijn daarvoor zeven punten opgenomen.
Als we bovenstaande punten loslaten op de tweede helft van het duel tussen Senegal en Nederland, waarin arbiter Sampaio pas na 55 minuten het eindsignaal blies - dus tien minuten na het einde van de reguliere speeltijd - dan valt op dat de regels correct zijn toegepast. Er is geen seconde teveel doorberekend in de blessuretijd.
Nog langer
Sterker nog, als Sampaio en zijn vierde official de stopwatch heel secuur hadden gehanteerd, dan had het duel nog drie minuten langer moeten duren. Bij wissels (+3.28 minuten), blessurebehandelingen (+4.40), gele kaarten (+2.47) en doelpunten (+2.00) lag het spel in de tweede helft al met al 12 minuten en 55 seconden stil.
En het duel van Oranje is, als gezegd, zeker geen uitzondering. Maar al die extra minuten komen wel uit de lucht vallen. Niet alleen voor de gemiddelde tv-kijker, maar ook voor de KNVB. De bond laat het volgende in een reactie weten: "De FIFA heeft dit niet gecommuniceerd naar ons, maar dat hoeft natuurlijk ook niet."
De KNVB laat nog in het midden of de standaard ook in de eredivisie zal veranderen. "We moeten heel eventjes wat meer wedstrijden op het WK afwachten, voordat we een conclusie kunnen trekken. We moeten ons niet focussen op de extremen, maar op het grotere gemiddelde. Pas dan kunnen we een vergelijking trekken met hoe we het in Nederland doen qua extra tijd."
Het is te hopen dat spelers en trainers inzien dat het tijdrekken niet langer loont.
In Nederland is er al een en ander gebeurd op dit vlak. "De afgelopen twee, drie jaar zijn we in Nederland, mede dankzij de invoering van de VAR en de vijf wisselmogelijkheden, maar ook het tijdrekken van spelers en trainers, al bezig geweest met het zorgvuldiger bijtellen van extra tijd."
"Wij zien graag dat de tijd die verloren is gegaan zorgvuldig wordt ingehaald en als er op het WK het goede voorbeeld mee wordt gegeven, is dat positief. Maar het is met name te hopen dat spelers en trainers inzien dat het tijdrekken niet langer loont."
Gaat al die extra speeltijd blessures opleveren?
WK-deelnemers spelen in een week tijd drie poulewedstrijden. Daar komt inmiddels, met gemiddeld vijftien minuten extra tijd per pot, nog een helft voetballen bij.
Jessica Gal, sportarts en oud-topjudoka, sluit niet uit dat die extra belasting blessures oplevert. "De meeste blessures ontstaan in de laatste fases van wedstrijden", legt zij uit. "Bij vermoeidheid wordt het inschattingsvermogen van spelers aangetast."
Gal: "De coördinatie van bewegingen wordt minder en spieren trekken dan op een verkeerde manier samen. Dan is de kans op acute blessures - zoals spierscheuringen of verzwikkingen - groter."
Zeker na de groepsfase kan bovengemiddelde inspanning zich wreken, aldus Gal. "Dan dreigen er overbelastingsblessures, zoals kwetsuren aan aanhechtingen of pezen. Er zal nog meer dan eerder aan het herstelplan moeten worden gedacht."
