Bol & co op WK kopje onder in moeras aan regels: 'Wat hebben we misdaan?'
1.599 meter en 80 centimeter lang liepen de Nederlandse estafettevrouwen zaterdag op de 4 x 400 meter een race die de toets der kritiek ruimschoots kon doorstaan. Het in oranje gehulde kwartet leek zich na de derde plaats in de serie op te maken voor de finale op de slotdag van de wereldkampioenschappen in Eugene, maar rekende daarbij buiten artikel 24.6 van de reglementen.
20 centimeter te weinig
Het bewuste artikel schrijft voor dat de aluminium koker de volledige 1.600 meter in de handen van de lopers moet worden gehouden, zo kregen de Nederlandse vrouwen na afloop onder de neus gewreven. Uitgerekend debutante Cathelijn Peeters liep 20 centimeter te weinig met het stokje in de hand, zo oordeelde de jury na het bestuderen van de beelden.
Het was de afstand die de 'baton' over het tartan rolde, nadat halverwege de race de overname van Lieke Klaver op Peeters jammerlijk mislukte.
De overijverige wedstrijdleiding zorgde daarmee voor een vroegtijdige aftocht van de specialisten op de 400 meter, van wie Lieke Klaver en vooral Femke Bol de voorbije week een grootse indruk achterlieten na hun optredens in het Hayward Field Stadium.
Voor Bol, winnares van zilver op zowel de 4 x 400 gemengd als de 400 horden, ging haar geweldige WK met de diskwalificatie als een nachtkaars uit. En dat terwijl de 22-jarige Amersfoortse zaterdag eens te meer demonstreerde in een uitmuntende vorm te steken.
In de voorronde van het afsluitende aflossingsnummer over vier volle ronden zorgde ze er met een verschroeiende eindsprint in de laatste 100 meter voor dat de stadionklok op 3.28,58 stopte. De derde tijd was een garantie voor een startbewijs in de eindstrijd van zondag.
Zucht van verlichting
Eind goed al goed, dus. Athans, zo leek het. Startloopster Hanneke Oosterwegel en de overige drie loopsters slaakten na afloop een zucht van verlichting toen het ernaar uitzag dat Bols uithaal een mislukte overname halverwege de race keurig wegpoetste.
De missie om de finale te behalen dreigde lelijk mis te lopen na het misverstand tussen Klaver en Peeters. De overname mislukte, Peeters liet het stokje vallen, waarna ze het vliegensvlug opraapte, haar race vervolgde en het stokje uiteindelijk bij Femke Bol in de hand drukte. Die haalde vier tegenstanders in, liep van plek 7 naar 3 en redde daarmee ogenschijnlijk de meubelen.
Luttele minuten na de race verschenen achter het woord 'Netherlands' evenwel de letters 'DQ' op het scorebord. Diskwalificatie, dus. Waar de stadionspeaker aanvankelijk sprak van een uitsluiting wegens het hinderen van een Franse loopster, bleek de jury een ander vergrijp te hebben geconstateerd.
Protest
Omdat het stokje volgens artikel 24.6 nu eenmaal de volle vier ronden in de handen van een loopster moet worden gehouden, had Nederland de regels overtreden. Het was de uitleg die het viertal te horen kreeg, nadat protest was aangetekend.
Peeters, zo klonk het, had haar race pas mogen vervolgen, nadat ze eerst twintig centimeter terug was gelopen, naar de precieze plek waar het stokje de grond voor de eerste maal had geraakt. Ook had het volstaan wanneer Klaver twintig centimeter was teruggelopen en daar de koker opnieuw had overgedragen aan Peeters.
Natuurlijk zijn de regels er om je aan te houden. Het zijn er alleen zó veel en ze worden zó streng gehanteerd.
Het verdict van de jury leidde tot ongeloof in de Nederlandse ploeg. "Natuurlijk zijn de regels er om je aan te houden", zei Klaver. "Het zijn er alleen zó veel en ze worden zó streng gehanteerd. Dat is lastig op een estafette waar je met hoge snelheid komt aanlopen, er overal op de baan mensen staan en de adrenaline door je lichaam giert."
"Als je zoveel lactaat aanmaakt, is je lichaam je lichaam niet meer", vervolgde ze haar uitleg. "Dan fungeert het op de automatische piloot en kunnen zulke dingen gebeuren."
Moeras van regels
Dat Nederland kopje onder ging in het moeras van regels was een hard gelag voor het viertal. Zonder het als excuus aan te willen voeren, stak het pure liefhebber Bol vooral dat de jury niet in de geest van de wedstrijd handelde. "Ik bedoel, we laten het stokje vallen en eindigen desondanks bij de eerste drie. Kom op! Wat hebben we misdaan?"
Dat de mannen op de 4 x 400 meter even daarvoor met het kleinst mogelijke verschil naast een ticket voor de finale hadden gegrepen, maakte de stemming in het Nederlandse kamp er niet veel beter op. Isayah Boers, Terrence Agard, Nick Smidt en Ramsey Angela kwamen met hun 3.03,14 welgeteld een-honderdste van een seconde tekort om door te gaan naar de eindstrijd.
De domper in tweevoud maakte wel iets duidelijk, meende Klaver. "Ook dit doen we als een team. We gaan straks eerst een potje huilen en dan nieuwe doelen stellen. Gelukkig hebben we volgende maand nog een EK. Want dit is natuurlijk niet waar we zo hard voor trainen."
