Terug uit het buitenland | Sierhuis: 'Het was een emotionele rollercoaster'

• Eline de Zeeuw

  redacteur Sport & Buitenland

Voor veel voetballers is het een droom om in het buitenland te mogen spelen, maar vaak blijkt hoe moeilijk het is om daar ook daadwerkelijk te slagen. De NOS sprak drie voetballers die Europa introkken voor een avontuur, maar afgelopen jaar ook weer terugkeerden naar de eredivisie.

Vandaag: Heracles-speler Kaj Sierhuis, die zijn geluk beproefde in Frankrijk.

"Je kunt niet van een speler verwachten dat hij het maximale uit zijn carrière haalt als hij de gok niet durft te nemen om naar het buitenland te gaan. Dan zal het een keer minder gaan, dan moet je misschien een stapje opzij of achteruit doen, maar ik heb juist veel respect voor voetballers die er gewoon voor gáán."

Op 26 januari 2020 scoort Kaj Sierhuis nog als huurling van FC Groningen tegen Ajax, de club waar hij dan nog onder contract staat. Een paar dagen later rijdt hij met zijn zaakwaarnemer naar een snelweghotel aan de A6 voor een gesprek met Stade de Reims. De Franse club wil hem hebben en de directie is voor hem naar Lelystad gereden.

Rollercoaster

Dan gaat het snel, heel snel. Tegen half tien in de avond, op de laatste dag van de transferperiode, wordt een deal tussen de drie clubs beklonken. Hij heeft er amper over na kunnen denken, maar de handtekeningen zijn gezet: de dan 21-jarige Sierhuis vertrekt voor vier jaar - en vier miljoen euro - naar Reims.

Als hij later de autorit maakt naar zijn nieuwe club, een slordige zes uur naar het zuiden, beseft hij ineens in wat voor emotionele rollercoaster hij is gestapt. "Ik zat net een jaar in Groningen en had het er super naar mijn zin. Ik woonde goed, had fijne mensen om me heen, een geweldig team", blikt Sierhuis terug.

"En dan kies je ervoor om dat allemaal achter te laten en in het zwarte gat te duiken. Ja, dan zijn er veel emoties. Je bent trots en blij dat je de stap kunt maken, maar tegelijkertijd is er een moeilijk gevoel om hetgeen dat je achter je laat. Je bent opeens speler van een andere club."

Een week na zijn komst staat Sierhuis al in de basis, maar na amper een kwartier spelen loopt de spits een flinke hamstringblessure op. Hij moet weken revalideren, en op het moment dat hij weer fit raakt, sluipt het coronavirus Frankrijk binnen. Het openbare leven wordt stilgelegd, net als de competitie. "Dat was wel een valse start", zegt hij met gevoel voor understatement.

Beluister hieronder een radioreportage van Eline de Zeeuw met en over Kaj Sierhuis.

Sierhuis wist van tevoren: het gaat moeilijk worden, er gaan ups en downs komen. Maar hoe ingrijpend een transfer naar het buitenland is, merkt hij dan pas. "Je komt alleen in een stad. Alles gaat op slot en je kunt geen kant op. Dat was moeilijk, maar het is uiteindelijk ook een bijzondere periode geweest."

Hij vindt daarna steeds meer zijn weg, zijn Frans is très bien, hij heeft het naar zijn zin op de club en in de stad en hij maakt zijn wedstrijdminuten. Maar Sierhuis leert ook de harde lessen van voetballen in het buitenland. "In Frankrijk worden heel andere dingen van je gevraagd. Het is daar heel moeilijk om voetballend het verschil te maken. Uitblinken is dus best lastig en ik kon mijn stempel niet echt drukken."

Als hij uiteindelijk op de bank belandt en beseft dat hij ook het seizoen erop zal moeten vechten voor zijn minuten, besluit hij om verhuur te vragen. De dan 23-jarige Sierhuis wil niet nog zo'n seizoen spelen op zijn jonge leeftijd. Hij heeft minuten en herhaling nodig om topfit te kunnen worden en dus het verschil te kunnen maken.

Geen afgesloten hoofdstuk

En zo komt hij uit bij Heracles. Terug in Nederland en de eredivisie is hij weer basisspeler en weet hij op te vallen. Hij heeft het naar zijn zin in Almelo, maar die droom om ook in Reims te laten zien wat hij kan, is er nog steeds.

"Dat is nog geen afgesloten hoofdstuk", zegt hij vastberaden. "Ik sta daar nog onder contract en na dit seizoen zal ik weer vechten voor een kans. Als ik daar kan spelen, ga ik met alle liefde terug."

Zijn buitenlandse avontuur liep anders dan gehoopt, maar van zijn anderhalf jaar in Reims heeft Sierhuis misschien wel meer geleerd dan van al zijn jaren in de eredivisie.

"Een buitenlandse transfer is een levensingrijpende beslissing. A: het spel is anders en, B: het doet wat met je als persoon. Voetbal is niet het enige wat telt in het buitenland, je moet je er ook prettig voelen. Misschien is dat nog wel belangrijker."

"Ik ben nog steeds blij met alle keuzes die ik heb gemaakt. Je hebt één carrière en daar moet je het maximale uit proberen te halen. Daar horen ook tegenslagen bij. So be it."