Van den Hoogenband trots na moeilijk begin: 'Absoluut goud, ben ape-, apetrots'

Met tien gouden, twaalf zilveren en veertien bronzen medailles waren het bijzonder succesvolle Olympische Spelen voor de Nederlandse ploeg. Pieter van den Hoogenband is dan ook een trotse chef de mission die bijna superlatieven tekort komt voor de Nederlandse prestaties.

"Ik ben enorm trots op de ploeg, het is ongekend wat de Nederlands ploeg hier heeft gepresteerd", blikt Van den Hoogenband terug. "Humble in victory, gracious in defeat, is een mooie Engelse uitdrukking. We moeten op een mooie manier bescheiden zijn, maar mogen ook trots zijn."

Op de vraag welke medaille de chef de mission zijn ploeg zou willen toekennen, hoeft hij niet lang na te denken: "Absoluut goud. Ik ben ape-, apetrots. Ik ben heel dankbaar dat ik hun chef heb mogen zijn."

Maar het was in Tokio niet allemaal goud wat er blonk. Zo begonnen de Spelen moeizaam voor de Nederlanders, met vooral bij het wielrennen een aantal fikse tegenvallers binnen de lijnen, maar ook zorgen over het grote aantal coronabesmettingen en het omstreden quarantainehotel waarin de sporters werden ondergebracht.

"Natuurlijk was dat vervelend. We hebben geprobeerd erop te hameren: accept, adapt and move on. Er was flink werk aan de winkel om met goede oplossingen en maatregelen te komen om de rust te bewaren. Zodat we de ploeg konden beschermen."

Van den Hoogenband had bijna tranen in zijn ogen

Ook Van den Hoogenband vond het "knap waardeloos" dat Mathieu van der Poel uitviel bij het mountainbiken en "verschrikkelijk" hoe Annemiek van Vleuten zilver won in de wegwedstrijd. "Maar dat is inherent aan sport. Het klinkt misschien stom, maar we hadden de eerste dagen niet in het schema dat we meteen zouden toeslaan."

Van den Hoogenband was erg begaan met de sporters die positief testten en werden ondergebracht in het quarantainehotel, maar ook bijvoorbeeld met baanwielrenster Laurine van Riessen die sinds haar val in het ziekenhuis ligt.

"De besmette sporters zaten in een hotel met verschrikkelijke omstandigheden. We hebben er alles aan gedaan om ze te ondersteunen en nog was dat niet voldoende. Zij hebben zich helemaal kapot getraind om hier te excelleren, en die kans hebben ze niet gekregen."

"Je mag best weten, ik zat in het olympisch dorp, zeker toen met Candy Jacobs, en ik wil niet zeggen dat ik de tranen in mijn ogen had, maar het scheelde niet veel. Ik vond het echt verschrikkelijk voor haar."

Bewondering voor 'true sportsmanship'

De chef de mission heeft genoten van de prestaties, maar ook van de mooie verhalen achter de medailles. Bijvoorbeeld van BMX'er Niek Kimmann, die geblesseerd goud pakte en de roeiploeg, die onder barre omstandigheden vijf medailles won: "Een bron van inspiratie voor de hele ploeg." En zeker ook de excellerende atletiekploeg: "Puur genieten geblazen."

Zondag heeft Van den Hoogenband nog met bewondering gekeken naar Abdi Nageeye, die op de marathon zijn Belgische trainingsmaatje naar het podium hielp. "Dat is true sportsmanship. Je zag het ook bij baanwielrenners Harrie Lavreysen en Matthijs Büchli, bij windsurfer Kiran Badloe die door zijn voorganger Dorian van Rijsselberghe is geholpen."

"Dat je op het scherpst van de snede op de Olympische Spelen voor het hoogst haalbare gaat, maar ook nog de tegenwoordigheid van geest hebt om om je heen te kijken en anderen te helpen, dat vind ik mooi."