Opgebloeide Boilesen: 'Frank de Boer deed alsof ik niet meer bestond bij Ajax'
Na lang getouwtrek besloot jeugdexponent Brian Brobbey uiteindelijk vorige week om Ajax transfervrij in te ruilen voor RB Leipzig. Een keuze die hard aankwam in Amsterdam. De harde kern van Ajax ziet hem zelfs liever helemaal niet meer het Ajax-shirt dragen. Trainer Erik ten Hag denkt daar echter anders over en blijft gebruikmaken van het talent.
"Tot 1 juli is hij speler van Ajax. Tot dat moment kan hij een bijdrage leveren en zullen we gebruik van hem maken. En aan de andere kant zullen we hem ook blijven motiveren en helpen aan zijn ontwikkeling. Daar geeft hij dus ook wat voor terug", lichtte Ten Hag vorige week zijn besluit toe.
In het verleden ging dat weleens anders. Neem Nicolai Boilesen, die in 2015 zijn contract niet wilde verlengen en vervolgens niet meer in de plannen voorkwam van toenmalig trainer Frank de Boer. Hij mocht op een gegeven moment zelfs geen wedstrijden meer in Jong Ajax spelen.
Een jaar lang verpieterde Boilesen op de tribune en in de zomer van 2016 vertrok hij via de achterdeur naar FC Kopenhagen, de club waar hij nog altijd onder contract staat.
Maatje Klaassen
Als Boilesen nu naar Ajax kijkt, geniet hij oprecht van het voetbal. De spelopvatting spreekt hem nog altijd aan, met bovendien weer een hoofdrol voor zijn voetbalmaatje Davy Klaassen.
Klaassen en Boilesen werden gekscherend familie genoemd, toen ze tien jaar geleden als twee hoogblonde tieners doorstroomden vanuit de Amsterdamse jeugd. Naar een team dat de dienst uitmaakte in de eredivisie, met vier kampioenschappen (2011-2015) op rij.
"Davy is mijn broertje, hij is een jaartje jonger dan ik", zegt de inmiddels 29-jarige Boilesen trots. "Hij doet het geweldig nu."
Waar Klaassen afgelopen zomer als een verloren zoon in de armen werd gesloten, werd Boilesen van de ene op de andere dag geen blik waardig meer gegund in Amsterdam. Nota bene na een seizoen waarin hij een groot deel van de wedstrijden de aanvoerdersband had gedragen.
"Ik weet nog dat ik op trainingscomplex De Toekomst kwam en mijn rugnummer kwijt was, zonder dat ik daarover was ingelicht. Ik heb een jaar getraind met Jong Ajax, mocht geen wedstrijd meer spelen. Als ik Frank de Boer of Marc Overmars op de club tegenkwam, deden ze alsof ik niet meer bestond."
Hennie Spijkerman, nu assistent-trainer bij sc Heerenveen maar in die tijd assistent van De Boer bij Ajax, ging na de tip van meesterscout John Steen Olsen met Danny Blind naar Denemarken om Boilesen in actie te zien.
"We hadden een gesprek met hem, maar ook met zijn ouders en zijn broertje. Dat is in het voortraject ook nog gebeurd, dus je hebt toch een bepaalde band met zo'n jongen."
Ik vond dat ook wel lastig en ongemakkelijk.
Jaren later moest Spijkerman op een heel vervelende manier afscheid van Boilesen nemen. "Het was geen jongen waar je zomaar even afscheid van neemt, een belangrijke speler. Ik vond het ook een heel intelligente speler. Jammer dat hij ongelofelijk veel geblesseerd is geweest."
"Het werd ons vanuit de directie min of meer opgelegd om deze beslissing te nemen, daar moesten wij ons dan maar in schikken. En dat gebeurde dan ook", aldus Spijkerman. "Je komt elkaar toch tegen. Je weet dan niet precies wat je moet doen of zeggen. 'Hoe gaat het met je?' Tja, natuurlijk niet goed. Ik vond dat ook wel lastig en ongemakkelijk."
Het liep dus allemaal anders dan gepland voor de Deen. Geplaagd door blessureleed, verguisd na stukgelopen contractbesprekingen.
'Voorbeeld stellen aan spelers'
"Wat me misschien nog wel het meeste steekt, is dat ik altijd word herinnerd aan dat ene jaar", zegt Boilesen. "Maar in de zes jaar daarvoor ben ik echt van de club, de mensen en de stad gaan houden. Een onvergetelijke tijd, waarin ik mijn eerste stappen als prof heb gezet."
"Maar het werd een worstcasescenario. Misschien wilde de club ook wel een voorbeeld stellen aan spelers die niet doen wat ze zeggen."
Ajax kwam zijn afspraken volgens Boilesen ook niet na, door niet mee te werken aan een transfer. Net als veel generatiegenoten aasde hij na vier titels op een mooie volgende stap. "Ik zou nog een jaar blijven, maar dat werd zowel sportief als persoonlijk een rotjaar."
Brobbey maakt nu dus niet hetzelfde mee als Boilesen.
"Het zou mooi zijn als ze nu op een andere manier met dit soort dingen omgaan dan in mijn tijd", zegt Boilesen. "Uiteindelijk snap ik ook wel dat de club geld moet verdienen. Maar naar mij toe werd ijskoud gehandeld. En dat doet pijn, als er een belangrijk deel van je leven op zo'n plek ligt."
Misschien doet het daarom wel nog meer pijn dat het allemaal zo gelopen is, omdat je zoiets juist van Frank de Boer niet verwacht.
Boilesen kwam vier jaar geleden nog een keer terug bij Ajax, in het kader van de Europa League met zijn huidige club FC Kopenhagen. Dat was in de periode dat hij na een lange, voetballoze periode net de draad weer had opgepakt.
"Ik trainde in mijn laatste jaar dan wel met Jong Ajax, maar door het drukke wedstrijdschema praat je dan over één, hooguit twee serieuze trainingen in de week. En als je dan ook al niet aan voetballen toekomt, mis je als jonge jongen in het buitenland helemaal de steun van je familie."
Akkoord met Genoa
Ajax zette Boilesen onder druk. In de media werd over een akkoord bericht met Genoa. "De clubs zouden er al uit zijn. Maar bij de club wisten ze bijna niet eens wie ik was. Toen het niet doorging, leek ik dus voor de buitenwereld degene die niet wilde."
"Je wordt eenzaam, maar probeert positief te blijven. Ik had veel aan de steun die de fysio's op de club me gaven", vervolgt Boilesen, die daarna nergens meer bij betrokken werd. "Aan de andere kant heb ik ook veel geleerd. Ik ben mentaal sterk geworden, je ervaart hoe je als persoon in elkaar zit. Dat is ook mooi."
"Ik had maar met twee mensen problemen", doelt Boilesen op technisch directeur Overmars en toenmalig hoofdtrainer De Boer. Laatstgenoemde is nu dus bondscoach van het Nederlands elftal.
"Ik vind Frank een goede trainer, een grote persoonlijkheid. Ik had hem al in de A-jeugd, toen ik als 17-jarige bij Ajax kwam. En later liet hij me debuteren in het eerste. Misschien doet het daarom wel nog meer pijn dat het allemaal zo gelopen is, omdat je dat juist van hem niet verwacht."
Roemloze aftocht
"Ik ben niet van het terugkijken. Misschien had ik achteraf nog eens een gesprek met hem moeten aangaan. Maar als ik terugdenk, heb ik niet het idee dat er voor mij een andere keuze was."
Zijn roemloze aftocht uit Amsterdam bracht hem weer thuis, waar hij geconfronteerd werd met de andere kant van het leven.
"Mijn dochtertje werd drie maanden te vroeg geboren. En dan ben je blij dat je dicht bij huis bent. Voor de hulp, met vertrouwde gezichten om je heen. Ze is nu vier jaar en ik ben zo blij dat ze haar familie vaak kan zien. Dat was allemaal heel anders geweest als ik ergens in het buitenland had gespeeld."
Boilesen loopt nu te lang mee in het wereldje om zijn leven te laten bepalen door iets vergankelijks als het voetbal. Hij zit zelfs in de selectie van de Deense nationale ploeg.
"Ik ben nu een mentor voor de jonge spelers. Het belangrijkste vind ik om je niet te laten leiden door emoties. Niet te veel willen plannen, maar het geluk zoeken op de plek waar je nu bent. Gewoon je best blijven doen, ook al zit het soms even tegen."
Spijt
En Spijkerman? Heeft hij spijt van hoe het toen is gelopen? "Spijt niet. Dan had ik er een principezaak van moeten maken. Hij terug of ik weg, weet je wel? Als ik dat gedaan had, dan had ik mijn eigen positie wel overtrokken. Maar dat neemt niet weg dat ik het met name op menselijk vlak heel vervelend vond."
Boilesen: "Natuurlijk had ik nu nog graag voor dit Ajax willen spelen. En laat duidelijk zijn dat het me nooit om het geld te doen is geweest", besluit hij in vloeiend Nederlands. "Het was niet makkelijk om terug te komen op niveau. Ik ben blij waar ik nu ben, gelukkig met alle mooie momenten die ik heb meegemaakt."
