María Orfi
NOS NieuwsAangepast

'Ze zeiden dat mijn zoontje dood was, maar hij bleek geadopteerd'

  • Marc Bessems

    correspondent Latijns-Amerika

  • Marc Bessems

    correspondent Latijns-Amerika

"Ik heb alleen een glimp van zijn voetje opgevangen. Daarna wikkelden ze mijn pasgeboren zoontje in een blauwe ziekenhuisdeken en brachten hem weg." De Colombiaanse María Orfi Cifuentes zag haar kind pas veertig jaar na de bevalling terug, in Nederland. "In het ziekenhuis zeiden ze dat hij dood was, maar hij bleek te zijn geadopteerd."

Het verhaal van Cifuentes illustreert de misstanden waar de commissie-Joustra in zijn vandaag verschenen rapport aan refereert. Als gevolg van het onderzoek heeft Nederland per direct alle adopties uit het buitenland opgeschort.

De commissie, die onderzoek deed naar adopties vanuit het buitenland in de periode 1967-1997, richtte zich naast Colombia ook op Brazilië, Indonesië, Sri Lanka en Bangladesh.

Blanco papieren

"Een non kwam bij mijn bed staan en zei dat het heel slecht ging met de baby. Ze had twee blanco vellen papier bij zich en zei dat ik die moest tekenen. Daarmee zou ik toestemming geven om mijn zoon te laten dopen, voor het te laat was. Ze vroeg me ook om hem een naam te geven." María Orfi tekende, en gaf haar kind een naam: Hernando.

"Even later kwam een verpleegster naar me toe, die me vertelde dat mijn zoontje was overleden." Cifuentes kreeg het lichaam van haar kindje niet te zien. Ze was straatarm, kende de stad niet en zat vast in een problematische relatie. "Diep in mijn moederhart voelde ik dat het niet waar kon zijn", zegt ze. "Maar ik kon er met niemand over praten."

Het gebeurde in 1977, en jarenlang droeg de Colombiaanse haar verdriet met zich mee. "Het was psychisch heel erg zwaar. Ik heb zelfmoord overwogen, maar ik ben doorgegaan voor mijn andere kinderen."

Maria heeft al haar liefde aan haar kinderen gegeven, vertelt ze aan correspondent Marc Bessems. "Waarom mocht ik die liefde niet aan mijn zoon geven?"

'Ik heb mijn zoon gevonden, godzijdank'

Decennia later kreeg ze te horen dat haar zoon nog leefde. "Het voelde alsof hij opnieuw werd geboren." Hernando bleek te zijn geadopteerd door mensen in Nederland. Cifuentes probeerde wanhopig haar doodgewaande kind terug te vinden. "Dat is heel erg moeilijk. Niemand, echt helemaal niemand helpt je, iedereen verzwijgt van alles." Ze kwam in contact met de Nederlandse NGO 'Plan Angel', en schakelde de hulp in van het programma Spoorloos.

Dat bleek de doorbraak: haar zoon werd dankzij het televisieprogramma gevonden en in 2019 had ze in Nederland een ontmoeting met haar Hernando en zijn adoptiemoeder.

"Het was geweldig", vertelt Cifuentes met tranen in haar ogen. Ze is vol lof over de adoptiemoeder. "Haar valt niets te verwijten, ze hebben ook tegen haar gelogen", zegt Hernando's biologische moeder. "Ik kreeg de adoptiepapieren te zien. Het waren de blanco velletjes van die non aan mijn ziekenhuisbed."

Voorgelogen en gegevens vervalst

María Orfi benadrukt dat ze nooit afstand heeft gedaan van haar zoon, dat ze is voorgelogen, en dat haar gegevens zijn vervalst. "Ik was minderjarig en ik had destijds niet eens identiteitspapieren. Toch beweren ze dat ik bij de notaris ben geweest om afstand te doen van mijn jongen. Er klopt helemaal niets van."

De Colombiaanse hoopt dat de Nederlandse regering het advies van de commissie-Joustra opvolgt om te stoppen met adopties uit landen zoals Colombia. "Een heel goed idee", vindt ze. "Laat die kinderen in Colombia blijven, waar hun wortels liggen."

'Ik ben niet de enige'

Ook hoopt ze op gerechtigheid, al weet ze niet goed hoe de schuldigen gestraft zouden moeten worden. "Ik ben niet de enige moeder die dit is aangedaan. En al die adoptiekinderen, ook in Nederland. Er is zoveel leed, hoe kan je dat ooit goedmaken?"

Wat haar betreft moet Nederland de adoptiekinderen en hun biologische ouders nu helpen. "Nederland is ver weg en de reis erheen is duur. Ik kan dat niet betalen, maar Nederland zou ons kunnen helpen om elkaar ten minste eens per jaar te kunnen omhelzen."

María Orfi Cifuentes heeft nu regelmatig contact met haar zoon in Nederland. Hij spreekt geen Spaans en zij geen Nederlands. Ze hebben elkaar na de bevalling slechts één keer gezien. "Hij is zo mooi, echt een geweldig mens", zegt ze met moederlijke trots.

Deel artikel:

Advertentie via Ster.nl