Ooit was Sisto een wonderkind, voorbeeld voor immigranten in Denemarken

Als kind werd Pione Sisto geconfronteerd met racisme. Als tiener werd hij ineens beschouwd als het wonderkind van het Deense voetbal. En door een veelbesproken krantenkop werd hij ineens het symbool van een betere toekomst voor een hele generatie immigranten.

Vanavond speelt Sisto in de Champions League met FC Midtjylland tegen Ajax, de club die hem vijf jaar geleden graag had willen inlijven. Zoals er meerdere Europese topclubs naar zijn diensten hengelden.

Maar ooit was hij een vluchteling. En door dat op de voorpagina te benadrukken, kregen de woorden van de krant Ekstra Bladet ineens een politieke lading. Alsof dat het tegenovergestelde was van het succes van de jonge voetballer, in de schijnwerpers door zijn glansrol in Jong Denemarken destijds.

Honderden mensen uit de meest uiteenlopende beroepsgroepen deelden in navolging van Sisto hun verhaal. Over hun afkomst, alle vooroordelen, de lange weg naar succes en uiteindelijk de trots om bij te kunnen dragen aan de samenleving in Denemarken.

Sisto had in dat rijtje de stervoetballer moeten worden. Maar in de magere periode die het Deense voetbal toen doormaakte, kwam er ook veel druk op zijn schouders te liggen. Als het even niet draaide, voelde hij zich de zondebok. Op het WK van 2018 wilde hij niets liever meer dan zo snel mogelijk worden uitgeschakeld.

"Ik kon de kritiek niet meer verdragen", zou de aanvaller, die met Denemarken nog wel de groepsfase overleefde, er twee jaar later over zeggen. "En ik kon me er ook niet overheen zetten omdat ik intussen ook tegen mezelf en mijn lichaam vocht."

Zorgenkind

Sisto werd het zorgenkind van het Deense voetbal. Naar eigen zeggen viel zijn lijf bijna uit elkaar van de vele blessures die hem een tot een bijrol veroordeelden bij zijn Spaanse werkgever Celta de Vigo.

Er was helemaal niets meer van de onbevangen tiener over, die het liefst met losse veters over de velden dribbelde. Om zich nog vrijer te voelen dan hij met zijn speelse acties uitstraalde. Zoals die weergaloze solo van eigen helft, toen hij met Midtjylland het grote Manchester United versloeg.

Celta won in 2016 uiteindelijk de strijd om zijn handtekening. Maar een depressie maakte een eind aan dat avontuur. Terwijl Spanje dit voorjaar in lockdown was geplaatst, stapte hij samen met zijn zus in de auto en reed hij linea recta naar huis. Bijna 3.000 kilometer aan één stuk.

Naar huis, in het noorden van Jutland. Want daar werden hij, zijn ouders en acht broers en zussen gelukkig. Waar ooit de lange vlucht vanuit Zuid-Soedan eindigde.

Sisto leek voorbestemd als voetballer de top te halen in een grote competitie. Zijn jeugdtrainer Glen Riddersholm zag dat de jonge aanvaller zijn trainingsuren op eigen initiatief verdubbelde. "Pione is uniek in de manier waarop hij zichzelf en zijn talent zeer serieus neemt."

Ernstig verzwakt

Die bijna radicale drang om de top te halen, sloeg na een mindere periode bij Celta de Vigo echter de andere kant op. Een jaar geleden verscheen hij ernstig verzwakt op het trainingsveld.

Om zijn lichaam en geest te reinigen besloot Sisto een streng dieet te volgen waarbij hij alleen nog maar groenten en fruit at. Iets wat totaal niet samenging met topsport. Na drie weken was hij dusdanig verzwakt, dat hij zijn goed bedoelde actie opbiechtte en beëindigde.

Celta de Vigo was de Deense aanvaller liever kwijt dan rijk. Gaf hem een boete van liefst 60.000 euro voor die wilde autorit, die hij pas bij aankomst in Denemarken aan de club meldde.

Maar zelfs toen een delegatie van FC Kopenhagen deze zomer in een luxe hotel zat te wachten op de laatste handtekeningen om Sisto uit zijn lijden te verlossen, verdween de voetballer en kende zijn grillige loopbaan opnieuw een plotselinge wending.

"Soms loop je een kamer binnen met een bepaald doel voor ogen. En dan sta je daar en ben je ineens vergeten waarom je er ook alweer bent", verklaarde Sisto zijn plotselinge vlucht.

Hij wilde terug naar huis, naar het FC Midtjylland waar hij als voetballer was opgegroeid. De club die in Denemarken grote successen boekte door nauwkeurige data-analyses van spelers en tegenstanders. Waar het grillige spel van Sisto met hulp van de modernste technologieën niet meer te verklaren lijkt.

Alternatief

Lange tijd hoopte Ajax zich in de zomer van 2015 te versterken met Sisto, voordat er uiteindelijk werd gekozen voor Amin Younes als alternatief.

Sisto is inmiddels 25 en lijkt weer terug bij af, maar dat is hij toch niet helemaal. Met zijn acties op de linkerflank, zijn dribbels, zijn geweldige traptechniek en een paar goals heeft hij vorige maand zelfs zijn rentree in het nationale team al afgedwongen.

"Hij is gewoon een supergoede speler", verklaarde bondscoach Kasper Hjulmand zijn keuze voor de aanvaller. "We hopen allemaal dat hij zijn carrière nieuw leven inblaast en een plek vindt waar hij continu kan spelen en zijn weg terug naar zijn oude niveau kan vinden."

Ooit was hij een vluchteling. Ooit was Sisto de toekomst van het Deense voetbal. En nu is het aan hem om zich alsnog waar te maken op het hoogste podium terwijl er extra kritisch naar hem gekeken wordt.