15.000 mensen bij stille mars Antwerpen, 'Julie had ieder van ons kunnen zijn'

In Antwerpen is een stille tocht gehouden tegen seksueel geweld. De politie van de Belgische stad schat dat er zo'n 15.000 mensen hebben meegelopen in de mars, die rond 14.00 uur begon bij het Centraal Station. Vanwege het aantal deelnemers, dat hoger ligt dan de politie had verwacht, is de route aangepast. De betoging eindigde op het Steenplein aan de Schelde, waar een bezinningsmoment plaatsvond.

Directe aanleiding voor de mars is de moord op studente Julie Van Espen, vorig weekend. De afgelopen dagen stroomde de Facebookpagina van de mars vol met persoonlijke verhalen van Belgen die te maken hebben gehad met seksueel geweld of misbruik.

De organisatie zei vooraf te hopen op een respectvolle mars, in stilte, zonder politieke slogans. Bedoeld om alle slachtoffers van seksueel geweld te steunen en bedoeld om elkaar te ondersteunen.

Na de moord op Julie Van Espen zijn veel Belgen in rouw, boos of op een andere manier geëmotioneerd. Er moet meer gebeuren tegen seksueel geweld, wilden de deelnemers duidelijk maken aan de beleidsmakers. De organisatie is tevreden met de opkomst. "Dit bewijst dat er zelfs in stilte een duidelijke boodschap kan worden gegeven", zegt organisatrice Charlotte Ruytjens.

Celine en haar vrienden lopen mee in de stille mars in Antwerpen tegen seksueel geweld. In deze video vertelt ze waarom:

Na een vermissing werd het lichaam van Julie maandag gevonden in het kanaal bij Antwerpen. De 39-jarige Steve B. heeft de moord bekend. Hij is in het verleden twee keer veroordeeld voor verkrachting en was nu twee jaar op vrije voeten.

'Innerlijke woede'

Zo'n vierhonderd vrijwilligers begeleidden de stille tocht. Cindy van Leemput (41) uit Lier is een van hen. Haar dochter werd op 11-jarige leeftijd verkracht. "Ik zag op Facebook een oproep voor stewards en na wat er gebeurd is met mijn dochter, weet ik hoe belangrijk het is om elkaar te steunen."

Van Leemput ging afgelopen week naar de brug over het Albertkanaal, waar het lichaam van Julie maandag werd gevonden. "Het is een gevoel van innerlijke woede wat ik bij mezelf en bij veel anderen voel. Dan stel ik mij de vraag: waarom zit de verkrachter van mijn dochter wel vast en kon deze gewoon vrij rondlopen?"

Cindy's dochter is nu 16 en leeft nog met de angst dat haar iets kan overkomen. "Ze kan zich moeilijk aan de buitenwereld geven. Het verhaal van Julie bracht een heleboel herinneringen terug. Mijn dochter loopt vandaag ook mee. Niet om interviews te geven, niet om haar verhaal te vertellen, maar om mee te leven."

"Het gebeurt gewoon hier, en mensen waarmee ik praat hebben ook te maken gehad met seksueel geweld." Dat was voor Bart Reding (27) uit Stabroek reden om naar Antwerpen te gaan. "Toevallig was ik onderweg om foto's te maken bij het Albertkanaal. Op het moment dat ik een foto van Julie op een lantaarnpaal zag, reed er een brandweerwagen met bootje voorbij. Al snel bleek dat ze naar haar op zoek waren. Daar was ik erg van geschrokken."

"Er wordt niet altijd even open gesproken over seksueel geweld, maar het gebeurt wel. Het is een groot onderwerp waar veel mensen ervaring mee hebben. Met deze mars willen mensen een signaal afgeven. Er moet iets gebeuren met het rechtstelsel en met de veiligheid van fietsroutes."

"Julie had ieder van ons kunnen zijn", zegt Lennert Leysen van studentenvereniging Tridamos. "Een willekeurige keuze door een moordenaar. Daar is iedereen enorm ontzet over."

In Antwerpse studentenkringen hadden veel mensen het gevoel dichtbij Julie te staan. "En gezien de geschiedenis van de dader hoor ik van zowel jongens als meisjes dat zij zich nu onveilig voelen op straat." Met de mars willen studenten hun steun betuigen aan Julie en haar familie, en tegelijkertijd in stilte een boodschap geven "aan het lakse beleid tegenover hen die seksueel geweld plegen".

"We hebben het gevoel dat meedoen aan een mars wel het minste is dat we kunnen doen."