Meer dan ton voor vader van doodgeschoten Roos, dankzij Martje: 'Ik moest wel'
Martje Beniest-Kleppe wilde iets doen voor haar buurman Renee, die bij de aanslag in Utrecht zijn 19-jarige dochter verloor. Ze besloot een online-inzamelingsactie op te zetten. "Kleine bijdrage in kosten afscheid lieve Roos", staat erboven. Streefbedrag: 1000 euro op de ene site, 2500 op de ander. Een dag later staat de teller op meer dan 100.000 euro - ook andere nabestaanden en gewonden kunnen met dat geld geholpen worden.
Martje ontving duizenden donaties, variërend van enkele euro's tot 200 euro. Met daarbij heel veel reacties. "Het is hartverwarmend", vertelt ze telefonisch. "Sommige donateurs hadden zelf amper geld of waren zelfs onlangs dakloos geraakt."
Het idee voor de actie ontstond dinsdagochtend, een kleine 24 uur na de aanslag. "Ik dacht: ik moet iets doen." Renee is een bijzondere buurman, zegt ze, iemand die haar steun verdient. "Wij wonen sinds april vorig jaar op deze plek. Hij heeft ons hier wegwijs gemaakt en ons opgenomen. Ik houd van zijn soort mens. Lekker direct, zeg maar gewoon wat je vindt. Hij heeft altijd in de bouw gewerkt, net als ik. Dan heb je gelijk een klik."
Martjes man was aanvankelijk huiverig, juist vanwege de hoeveelheid reacties en emoties die een inzamelingsactie kan oproepen. "Maar hij weet hoe ik ben. Ik wil graag mensen helpen en problemen oplossen." Ze besprak haar idee ook met de buurman. "Want ik wilde hem niet passeren. Uiteindelijk hebben we gezegd: laten we het proberen."
De zorgen om haar buurman domineren sinds maandag Martjes leven. Zijn verdriet maakt ook op haar grote indruk, zegt ze. "Dat is altijd zo bij een overlijden, maar er zijn nu nog zo veel vragen en onduidelijkheden. Ik probeer te ondersteunen waar mogelijk. Zijn dochter is echt uit zijn leven gerukt."
Ik heb al een miljoen keer gekeken naar het konijnenknuffeltje dat ze ons toen gaf.
Roos was een bijzondere jonge vrouw, zegt Martje over haar buurmeisje. "Ze was lief, gaf complimentjes. 'Wat zie je er mooi uit', zei ze weleens. Dat is in deze tijd heel bijzonder, dat je dat zegt."
Het contact was de laatste maanden intensiever, recent was Roos bij Martje en haar man op kraamvisite. "Ik heb al een miljoen keer gekeken naar het konijnenknuffeltje dat ze ons toen gaf. Het kwam uit haar handen. Ik heb erover gedacht om hem bij de boom op het 24 Oktoberplein te leggen, maar ik moet hem koesteren."
Nu haar inzamelingsactie al ruim een ton heeft opgeleverd, heeft Martje besloten een stichting op te richten. Het geld kan dan ook ten goede komen aan andere nabestaanden, gewonden en getuigen die hulp nodig hebben. Nagenoeg de hele opbrengst is voor hen, een klein deel gaat op aan commissie. "Vandaar ook de stichting: dan kun je belastingvrij schenken."
Martje laat de actie voorlopig doorlopen, ook al is het streefbedrag nu al met een factor 30 overtroffen. Zodra Renee aanspraak moet doen op de donaties, wordt het geld gestort op een speciale rekening die is gekoppeld aan de stichting. Dan gaat Martje ook contact opnemen met Slachtofferhulp Nederland. Het is haar wens om het geld aan die organisatie te schenken, zodat het terecht kan komen bij iedereen die het nodig heeft.