Tientallen mensen melden zich bij Slachtofferhulp na aanslag Utrecht

Mensen die de aanslag vanuit hun auto zagen gebeuren, maar ook buurtbewoners die zich zorgen maken. Bij Slachtofferhulp Nederland hebben zich tientallen mensen gemeld naar aanleiding van de aanslag in de tram in Utrecht.

Voorzitter Rosa Jansen van Slachtofferhulp is gisteren bij buurthuizen bij de rampplek geweest. Ze merkt op dat de verhalen van de Utrechters erg uiteenlopen. "Er waren mensen uit de buurt die zich grote zorgen maken en zich afvragen: wat gebeurt er nou als ik straks in de supermarkt ben, word ik dan als schuldig gezien omdat ik een Marokkaanse- of Turkse-Nederlander ben? Maar het gaat ook om mensen die bijna in de schietpartij hebben gezeten omdat ze vlakbij met hun auto voor een stoplicht stonden."

Jansen zegt in het NOS Radio 1 Journaal dat Slachtofferhulp veel ervaring heeft in het bijstaan van mensen na een ramp. Zo wordt er goed naar hun verhalen geluisterd, gevraagd hoe iemand het beleefd heeft en wordt er gekeken hoe iemand zichzelf kan laten monitoren. "Op het eerste moment is er natuurlijk veel stress en we moeten kijken hoe iemand zich ontwikkelt."

Jansen verwacht dat er komende dagen nog veel werk is. "De eerste dag zaten Utrechters veel binnen en gingen mensen niet zo op zoek naar hulp en bijstand. Ik denk dat de dagen daarna nog wat aanloop zal zijn."

Illusie van veilig leven

Psychotherapeut Riëtte Mellink zegt dat mensen verschillend kunnen reageren op zo'n heftige gebeurtenis. "Er zijn mensen die angstig zijn, die beelden blijven zien van wat ze gezien hebben. Ook kunnen getuigen misschien voelen: ik wil niet meer langs de plek waar het gebeurd is, of als ik tv kijk en het gaat erover voel ik me naar."

Ze legt uit dat door zo'n aanslag de illusie van een veilig leven wordt doorbroken. "Het maakt mensen ervan bewust: wow, er kan zomaar iets gebeuren." In deze fase is het heel normaal dat mensen angstig zijn, zegt ze. "Het is een gewone reactie op een ongewone situatie. Wat we doen, is mensen daar iets over vertellen. En we houden ze in de gaten, wat Slachtofferhulp al zei: we monitoren ze."

Heeft ze nog een advies voor ouders met kinderen, die met vragen komen over wat er gebeurd is? "Voor kinderen is het heel belangrijk dat je ze vertelt wat er aan de hand was, maar ook dat je erbij zegt dat het een uitzondering was. Dat de politie de man die ging schieten, heeft gepakt."

Mellink beklemtoont dat helemaal niks zeggen geen goed idee is, omdat kinderen dan zelf gaan fantaseren. "Laat ze zien dat je rustig met angst om gaat, zonder het heel groot te maken."