Ooggetuige Utrecht: 'Toen ik bij hem was, blies hij zijn laatste adem uit'
Nicky van Grinsven is in de buurt van het 24 Oktoberplein aan het werk als hij buiten een meisje hoort schreeuwen. "Echt een schreeuw waarvan je weet dat ze echt in problemen is. Dat ze echt hulp nodig heeft."
Hij rent ernaartoe en ziet een meisje op de grond liggen. "Ze was gewond aan haar rug en ze schreeuwde: 'Ik voel niets meer, ik voel niets meer', waaruit bleek dat ze verlamd was. Vervolgens hoor ik twee schoten vanuit de tram komen, dus toen wist ik dat ze daar weg moest."
Samen met een andere jongen sleept hij haar achter een stel geparkeerde auto's. "Toen ik opkeek om die tram in de gaten te houden zag ik dat die man op mij af kwam rennen. Ik zag de dader heel goed, hij was op 10 tot 15 meter afstand. Ik kan zijn gezicht nog heel goed herinneren en de kleren die hij aanhad. Ik heb alles doorgegeven aan de politie."
De man richt zijn wapen op Van Grinsven "en toen dacht ik: is dit nou echt, gebeurt dit mij nou echt?"
Het duurde maar een fractie van een seconde voor hij wist dat het echt was. De andere jongen had nog niets gezien. "Ik zei tegen hem 'je moet rennen' en toen rende hij achter mij aan."
Kogels
De man begint te schieten. "Ik heb de kogels een meter bij mij vandaan in een autoruit zien slaan. Als-ie een meter naar rechts was gegaan, dan was ik zelf ook geraakt."
Volgens Van Grinsven schoot de man in het rond en heeft hij meerdere mensen proberen te doden. Hij schoot ook op een man in een auto. "Vlak voor hij dat deed riep hij Allahoe akbar."
Op het moment dat ik bij hem was blies hij eigenlijk zijn laatste adem uit.
Hij denkt dat het alles bij elkaar zo'n tien minuten duurde. Daarna is de schutter in een auto gestapt en weggereden. "Hij had waarschijnlijk een handlanger, die reed achter hem aan en toen hij klaar was met schieten kon hij instappen. Toen is hij gelijk verdwenen."
Zodra de man verdwenen was, ging Van Grinsven samen met de andere jongen terug om het meisje te helpen, maar zij kreeg al hulp van andere mensen. "Toen zijn we naar een andere man toegegaan. Die andere jongen riep 'zijn mond beweegt nog, hij leeft nog'. Maar op het moment dat ik bij hem was blies hij eigenlijk zijn laatste adem uit. Het had mijn opa kunnen zijn."
Van Grinsven is behoorlijk geschrokken van alle gebeurtenissen, zegt hij. "Normaal zie je dit soort dingen alleen maar op tv. Ik ben nog steeds een beetje in shock ervan, het is een raar gevoel. Ook zou ik heel graag willen weten hoe het met het meisje is afgelopen."