Schulting wint bijna alles, maar winnen went nooit
Winnen. Weinigen maakten dat dit seizoen zo vaak mee als shorttrackster Suzanne Schulting. Liefst zes World Cup-wedstrijden kwam ze juichend over de streep, de relays niet meegerekend. Het leverde haar de wereldbekers op de 1.000 en 1.500 meter op.
Op de EK was het individueel twee keer prijs, op de 1.500 meter en allround. En komend weekend, bij de WK in Sofia, ligt er mogelijk nog meer goud voor haar klaar. Maar hoe beleef je winnen, als je zo vaak wint?
"Die oerkreet die je ziet als ik over de streep kom, dat is hoe ik mij voel als ik win. Ik ben dan ontzettend blij, en dat blijft keer op keer. Het gevoel verandert niet. Winnen is gewoon het mooiste wat er is", zegt Schulting.
Natuurlijk is de noviteit van een eerste overwinning er inmiddels vanaf bij de 21-jarige shorttrackster. "Maar wennen doet het nooit. Je moet jezelf steeds opnieuw uitdagen. Ik zal nu minder snel tevreden zijn met een tweede of een derde plaats. Maar winnen blijft fantastisch."
En dat is dan niet omdat Schulting het beste uit zichzelf heeft gehaald. "Het is vooral dat ik die anderen de baas ben."
Qua beleving maakt het voor haar nog wel een verschil op welke afstand ze succesvol is. "Mijn laatste overwinning op de 1.000 meter gaf mij het gevoel van: 'zie je wel, dit is mijn afstand'. Daar komt dan wat meer agressie bij kijken. Op de 1.500 meter voelde ik vooral blijdschap."
In Sofia gaat Schulting dit weekend op jacht naar de enige titel die ze nog niet wist te winnen: de wereldtitel. Op de 1.000 en 1.500 meter behoort ze tot de topfavorieten. Maar de shorttrackster heeft haar zinnen gezet op een andere hoofdprijs.
"Voor mij is de prioriteit om allround-wereldkampioen te worden. Dat vind ik de belangrijkste titel. Natuurlijk wil ik ook op de 1.000 meter graag goud winnen, maar uiteindelijk draait het allemaal om de punten. Ik wil op de slotdag wereldkampioen shorttrack zijn."
Valkuil
Schulting is zich daarbij ook bewust van haar eigen valkuil. Voor het allround-klassement is het immers soms verstandiger om berekenend te rijden en genoegen te nemen met een tweede plaats op een individuele afstand. Wie alle risico's neemt voor een afstandszege, kan zichzelf met een straf of een val lelijk in de vingers snijden.
Het overkwam Schulting op de EK in Dordrecht. De schade bleef weliswaar beperkt, maar het was een wijze les. "Toen kreeg ik een penalty op de 1.000 meter. Dat mag op de WK absoluut niet gebeuren, want dan val je door de mand."
Op diezelfde EK toonde Schulting nog eens aan dat ze voor het allround-klassement over een extra troef beschikt. Ze kan excelleren in de superfinale, de beslissende slotrit over liefst 3.000 meter. "Ik heb een ontzettend goed uithoudingsvermogen. Lange afstanden liggen mij goed. Net als de sprint. Ik beheers alles prima."
Ook haar zegereeks van het afgelopen seizoen kan Schulting helpen in haar jacht op de wereldtitel. Zij weet: van winnen ga je makkelijker winnen.
"Op een gegeven moment krijg je in de gaten welke strategie je nodig hebt om te winnen. Je gaat patronen herkennen. Voor de tweede en de derde plek herkende ik al patronen. Maar voor winnen ligt het weer net iets anders, dan moet je op een andere manier rijden. Als je nooit wint, ga je die patronen minder makkelijk herkennen."
