NOS Wielrennen

Stilzitten is geen optie voor multi-fietstalent Van der Poel

Mathieu van der Poel won zondag in Diegem zijn twintigste cross van het seizoen en zijn dertigste van dit kalenderjaar. Daarmee zette hij in stijl een punt achter 2018, een jaar waarin hij liefst veertig keer als eerste over de streep kwam. Of het nu veldrijden is, wielrennen op de weg of mountainbiken, Van der Poel schittert in elke discipline.

Het prachtige jaar van Van der Poel

"Dit jaar vloog wel voorbij", blikt Van der Poel terug op 2018. "Het is redelijk druk geweest. En succesvol, ik denk niet dat ik ooit zo'n goed jaar heb gehad. Dat maakt het erg leuk."

Ook in het huidige veldritseizoen gaat het crescendo met de jongste telg uit wielerfamilie Van der Poel. Hij stond dit seizoen 22 keer aan het vertrek van een cross en slechts 2 keer wist hij niet te winnen.

Alleen maar winnen

Op Nieuwjaarsdag 2018 ging hij verder met waar hij 2017 was geëindigd: winnen. Van der Poel won begin dit jaar tien van de elf crossen waar hij aan de start verscheen. Zo werd hij opnieuw Nederlands kampioen en schreef hij zowel de wereldbeker, de Superprestige als de DVV Trofee op zijn naam, de drie belangrijkste klassementen in het veldrijden.

Slechts één keer stond hij niet op de hoogste trede. En dat was nou net op de WK in Valkenburg. Van der Poel had een slechte dag en eindigde als derde achter de Belgen Wout van Aert en Michael Vanthourenhout. En zo werd de wereldkampioen van 2015, net als in 2016 en 2017, ook in 2018 geen wereldkampioen.

Teleurstelling en blijdschap in Glasgow

Toch was dat voor Van der Poel niet de grootste teleurstelling van het jaar. "Dat was toch echt de EK mountainbiken." In Glasgow startte hij met veel ambitie, maar na twee ronden zat hij alweer in de camper. "Ik heb niet eens mee kunnen doen, ik had een slechte dag en dat was dan ook mijn grootste teleurstelling van het jaar."

Forster bekroont Zwitsers ploegenspel bij EK mountainbike, Van der Poel stapt af

Het lag niet aan zijn vorm, want vijf dagen later toonde hij zijn klasse door zilver te winnen bij de EK op de weg. "Het was mooi om mijn slechte dag een paar dagen later weer goed te kunnen maken."

Van der Poel werd in Glasgow alleen geklopt door de Italiaan Matteo Trentin. Wout van Aert werd derde. Als het aan Van der Poel ligt, rijdt hij de komende jaren opnieuw de EK op de mountainbike en op de weg. "Als het mogelijk is wel. Ik vond het een mooie combinatie. En als het beide goed was gegaan, was het ook nog eens een unieke combinatie geweest."

Trentin klopt Van der Poel op de streep bij EK in Glasgow

Mooiste moment van het jaar

Maar wat was, met veertig overwinningen in de tas, het mooiste moment van het jaar? "Nederlands kampioen worden op de weg", vertelt Van der Poel. Hij behaalde de titel in Hoogerheide, op zo'n 15 kilometer van zijn woonplaats Kapellen.

Van der Poel kleurde de koers door in de aanval te gaan en nadat hij werd teruggepakt, mengde hij zich in de eindsprint. Hij won met overmacht door na 222 kilometer Danny van Poppel en Ramon Sinkeldam te kloppen. Hij had er stiekem op gehoopt, maar gaf zichzelf niet bijster veel kans. Van der Poel wilde gewoon een mooie koers rijden.

De overwinning schept hoge verwachtingen voor Van der Poels toekomstige optredens op de weg. "Het werd ook meteen een ijkpunt. Die titel is ook de basis geweest van de beslissing om komend voorjaar meer op de weg te gaan rijden." Komend seizoen staat hij onder meer aan de start bij de Ronde van Vlaanderen en de Amstel Gold Race.

Samenvatting NK wielrennen voor de profs

Andere successen op de weg

Naast de NK en de EK had Van der Poel dit jaar dertien koersdagen op de weg, waaronder twee meerdaagse wedstrijden. Van der Poel won een rit en het eindklassement in de Boucles de la Mayenne en wist ook in de Arctic Race of Norway twee ritten op zijn naam te schrijven. Daarnaast was hij de snelste in de Belgische Ronde van Limburg.

Zijn eindscore: dertien koersdagen, vijf overwinningen, drie keer tweede en nog een keer vijfde.

Brons bij WK mountainbike

Van der Poel kan nog wel een hoogtepunt noemen. Want ook op de mountainbike liet hij dit jaar mooie dingen zien. "De derde plaats op de WK is ook wel een moment waar ik nog wel eens aan terugdenk."

Voor de rest was het ook een MTB-seizoen om over naar huis te schrijven. Want in elke wereldbeker waar hij de finish haalde, reed hij bij de topvier. Hij won er geen, maar stond wel drie keer op het podium.

Toch kon hij maar liefst zeven keer juichen op de mountainbike. In het zogenoemde 'Short Circuit', een voorprogramma van de wereldbeker met dezelfde deelnemers, was hij drie keer de beste. Daarnaast werd hij Nederlands kampioen en won hij in La Rioja, een Spaanse etappekoers op de mountainbike, alle etappes en het eindklassement.

Van der Poel debuteert met brons bij WK mountainbiken

Veel koersen? 'Op zich niet'

Uiteindelijk komt Van der Poel dit jaar uit op 33 veldritten, 13 wedstrijddagen op de weg en 17 op de mountainbike. Dat lijkt heel veel, maar een gemiddelde wegprof heeft er 80 en dat seizoen duurt van eind januari tot halverwege oktober.

"Zoveel heb ik op zich ook weer niet gereden", vertelt Van der Poel over zijn 63 wedstrijddagen. "Maar ik begrijp wel dat mensen denken dat het veel is. Als je goed rijdt, is er nu eenmaal meer aandacht voor."

Klassiekers in 2019

Komend jaar spreidt Van der Poel zijn kansen opnieuw door zowel in het veld, op de weg als in het mountainbiken in actie te komen. De komende twee maanden zit hij vooral op de crossfiets: zijn laatste veldrit is die van Hulst op zondag 17 februari. Vier dagen later begint hij in de Tour of Antalya aan zijn wegprogramma.

Via Nokere Koerse en de Handzame Classic staat Van der Poel op 31 maart aan de start van Gent-Wevelgem. Daarna rijdt hij Dwars door Vlaanderen, Ronde van Vlaanderen, Brabantse Pijl en de Amstel Gold Race op 21 april.

'Niet te lang stilzitten'

Drie weken later begint hij met de wereldbekerwedstrijd in Albstadt aan zijn mountainbike-programma. Zeven wereldbekers, de EK en de WK staan in zijn agenda. En tussendoor hoopt hij zijn Nederlandse titel op de weg te verdedigen en komt hij graag terug op de EK om zowel op de weg als op de mountainbike mee te kunnen doen om de titel.

Veel tijd om te rusten is er niet, maar dat vindt hij ook niet erg. "Vier keer een week rust is ook vier weken rust. Ik houd er niet zo van om op te bouwen, dus ik wil niet te lang stilzitten."

Deel artikel:

Advertentie via Ster.nl