Justitie verwerpt kritiek van vader Anne Faber op vonnis Michael P.

Rechter Rinus Otte heeft juist gehandeld in de strafzaak uit 2012 tegen Michael P., de verdachte in de zaak Anne Faber. Dat zegt Fred van der Winkel, president van het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden. Hij reageert op de open brief van Wim Faber, de vader van de vorig jaar vermoorde Anne Faber.

De president van het gerechtshof zegt dat het normaal gesproken niet is toegestaan om nadere uitleg te geven over een arrest. Toch wil hij reageren: "Omdat de verwijten van de heer Faber de beslissingen in de individuele strafzaak uit 2012 overstijgen."

'Rechtsgang faalde'

In de ingezonden brief van afgelopen weekend in de Volkskrant vraagt Wim Faber aan oud-voorzitter van het hof Otte om zijn huidige functie als procureur-generaal neer te leggen. Volgens Faber heeft het hof signalen over een psychische stoornis bij verdachte Michael P. genegeerd.

P. werd in 2012 in hoger beroep veroordeeld tot twaalf jaar cel, onder meer voor verkrachting van twee meisjes. Eerder was hij door de rechtbank tot zestien jaar veroordeeld, maar het gerechtshof haalde daar vier jaar af.

Vorig jaar had P. twee derde van zijn straf uitgezeten en verbleef hij in een kliniek in Den Dolder, ter voorbereiding op zijn terugkeer in de samenleving.

Faber vindt het onbegrijpelijk dat het hof indertijd geen tbs heeft opgelegd. Zijn dochter zou daarom dood zijn door "falen van de rechtsgang". Ook is Faber verontwaardigd over het feit dat Otte zich in het verleden negatief over tbs had uitgelaten en blijk had gegeven van een groeiende afkeer van behandelen.

Tbs

Van der Winkel neemt het op voor zijn voorganger Otte. "Natuurlijk hebben rechters ook persoonlijke opvattingen", schrijft hij in een verklaring. Maar volgens de president betekent dat niet dat een rechter vooringenomen is. "Bovendien zullen ook de collega's in de meervoudige strafkamer daarop toezien."

Daarnaast zegt hij dat het destijds juridisch onmogelijk was om Michael P. tbs op te leggen voor de verkrachting van de meisjes. P. werkte niet mee aan een onderzoek door het Pieter Baan Centrum en volgens Van der Winkel waren de andere signalen niet genoeg.

De ernst van de misdrijven en/of de manier waarop ze zijn gepleegd, zijn op zichzelf ontoereikend voor het opleggen van tbs, en dat geldt ook voor het feit dat medeverdachten verklaarden dat P. trots op zijn daden was, schrijft de president van het gerechtshof.

Relatief hoge straf

Ook heeft het hof P. wel degelijk een "relatief hoge straf" gegeven, stelt hij. De vraag waarom het hof de straf verlaagde van zestien naar twaalf jaar, beantwoordt hij niet, maar, zo zegt hij, ook de twaalf jaar cel was nog een relatief hoge straf, "in het licht van de landelijke oriëntatiepunten van strafrechters, het beperkte strafblad van de veroordeelde en zijn leeftijd van 20 jaar".

De gerechtshofpresident wijst er verder op dat de straffen die zowel de rechtbank als het hof heeft opgelegd aan P. hoger waren dan de eis van het Openbaar Ministerie.

Van der Winkel geeft aan een persoonlijk gesprek met Wim Faber te willen.

Onbevredigend

Wim Faber noemt de reactie van Van der Winkel in de Volkskrant "niet bijzonder bevredigend". Hij wijst erop dat er sprake was van een hoog recidiverisico. "Men wist dat er een grote kans bestond dat de man zich in de toekomst zou kunnen vergrijpen aan iemand als Anne, wanneer hij de kans zou krijgen. Ik hoef waarschijnlijk niet uit te leggen dat ik die gedachte ondraaglijk vind."

Faber zegt "moeilijk te begrijpen dat de heer Otte niet vooringenomen is". Hij gaat wel in op de uitnodiging voor een gesprek met de president van het hof.