Defensie onderzoekt onbemande onderzeeër als alternatief voor Walrus
Het ministerie van Defensie onderzoekt of onbemande onderzeeboten de huidige Walrus-boten kunnen vervangen. De technische ontwikkeling van onderzeeboten zonder bemanning gaat snel. Defensie moet daar rekening mee houden, vindt minister Hennis van Defensie.
In de zogenoemde A-brief aan de Tweede Kamer komt de minister met vier alternatieven voor de vervanging van de huidige vier Walrus-onderzeeërs. Pas over negen jaar, in 2025, zijn ze verouderd. Toch is Hennis vanwege een zorgvuldige besluitvorming vorig jaar al begonnen met de voorbereiding van een kabinetsbesluit.
Warm en koud
In de A-brief spreekt Defensie geen voorkeur uit. Er worden alleen de mogelijkheden opgesomd, die de komende jaren verder bekeken moeten worden.
De eerste variant zijn onderzeeboten die net als de Walrus over de hele wereld - in warm en koud water - ingezet kunnen worden, dus ook in de Atlantische Oceaan, het Caribisch gebied en de Indische Oceaan.
De tweede mogelijkheid zijn boten die alleen in de Europese wateren, rond Spanje, Portugal en de Noordzee, hun werk doen. Dit heet de homeland security-variant.
In het geheim
De derde variant zijn de onbemande onderzeeboten. Een voordeel van deze boten is dat ze beter geheim kunnen opereren. Maar nu is het nog moeilijk om data te versturen en contact te hebben met een boot zonder bemanning. "Voorlopig is er geen zicht op volledig onbemande systemen," stelt Hennis, maar ze wil serieus rekening houden met de snelle technologische vooruitgang.
Hennis zegt dat het ook mogelijk is om helemaal niets nieuws te kopen, de vierde variant. "In de nul-variant kan de huidige onderzeebootcapaciteit niet of niet in vergelijkbare vorm worden vervangen", staat in de brief.
De Nederlandse marine heeft nu vier Walrus-onderzeeërs, Walrus, Zeeleeuw, Dolfijn en Bruinvis genoemd. Ze zijn tussen 1992 en 1994 in de vaart genomen en worden veel ingezet bij NAVO-activiteiten.
De NAVO hoopt op goede nieuwe Nederlandse boten, ook vanwege de toenemende internationale dreiging. Hennis erkent dit. "De NAVO en de EU zullen in de komende decennia extra inspanningen moeten leveren om een militair en technologisch overwicht te behouden in het onderwaterdomein."
Defensie zoekt om de kosten te drukken samenwerking met andere landen die nieuwe onderzeeërs willen, zoals Australië, Duitsland, Noorwegen en Zweden. Er is nu 2,5 miljard euro beschikbaar.
