Syriërs na vijf jaar geweld tussen hoop en vrees
Deze maand is het vijf jaar geleden dat de oorlog in Syrië uitbrak. De conflicten hebben inmiddels al aan zo'n kwart miljoen Syriërs het leven gekost en miljoenen mensen zijn het land ontvlucht.
In de vijf jaar durende oorlog spelen veel belangen en partijen een rol. Vredesonderhandelingen lijken geen oplossing te bieden, maar toch blijven verschillende partijen het proberen. Ook deze week zijn er weer vredesonderhandelingen in de Zwitserse stad Genève, onder leiding van de Verenigde Naties.
Scepsis
Ondertussen zijn Syriërs in het land sceptisch. Op straat spreekt men met weinig optimisme over de onderhandelingen. "De gesprekken zullen tot niks leiden zolang Assad aan de macht is", zegt de 58-jarige Abdul Karim Ismail uit het noordelijke Idlib. "Assad is per slot van rekening de oorzaak van de oorlog in mijn land."
Met de afspraak over een staakt-het-vuren eind vorige maand lijkt een kleine stap naar ene oplossing gezet. Maar volgens de 40-jarige Abdul Razzaq Khashan, hulpverlener in Idlib, is dit lang niet voldoende.
"De wapenstilstand verandert eigenlijk helemaal niks. De militaire vliegtuigen vliegen nog steeds over ons heen. Ik verwacht dan ook weinig van de besprekingen in Genève."
De 33-jarige Ali Abdullah denkt dat de onderhandelingen juist negatief uitpakken voor de Syrische bevolking. Hij heeft geen vertrouwen in een goede afloop. "Door de vredesbesprekingen komen onze rechten onder druk te staan, net als onze vrijheid en rechtvaardigheid. Het zal Assad alleen maar meer macht geven."
Abdullah is verpleger in de noordelijk stad Aleppo. In tegenstelling tot Razzaq Khashan is hij wel blij met de wapenstilstand. "In het ziekenhuis waar ik werk zie ik minder gewonde kinderen binnenkomen. Daar ben ik blij om."
Niet alle Syriërs zijn pessimistisch over een mogelijke uitkomst in Genève. "Ik studeer aan de universiteit en kan nu zo'n drie keer per week college volgen. Voor de wapenstilstand kon ik hoogstens een keer naar de universiteit", zegt student Borhan.
Om zijn studie te kunnen betalen, verkoopt hij cosmeticaproducten in de hoofdstad Damascus. "Ik heb geen idee wat er uit de onderhandelingen komt, maar ik ben optimistisch. Ik hoop gewoon dat de oorlog snel afgelopen is."
Daar is Wael, een telefoonverkoper uit Damascus, ook blij met het staakt-het-vuren. "Maar ik verwacht wel dat de oorlog nog zo'n tien jaar zal duren", voegt hij eraan toe. "Ik ben niet bepaald optimistisch over de onderhandelingen. Ik vertrouw de oppositie niet. Die moet eerst onschadelijk worden gemaakt."
De mening van Wael over het staakt-het-vuren deelt Sawsan Sabih niet, een 33-jarige verpleegster uit de westelijke stad Maarrat al-Numan. "De wapenstilstand heeft niks veranderd in ons leven. De bombardementen zijn maar een heel klein beetje afgenomen. Het einde van de oorlog ligt in Gods handen."
Maar daar denkt de 21-jarige Omar Alwan anders over. "Voor de wapenstilstand durfde ik nauwelijks naar buiten omdat ik constant bang was voor bombardementen. De eerste dagen vertrouwde ik het nog niet helemaal, maar het ging steeds beter."
"Ik heb er vertrouwen in dat de onderhandelingen dit keer serieus uitpakken. Maar ik denk dat de oorlog pas eindigt als Assad vertrekt.
