Het kabinet zou 100 miljoen euro bezuinigen op de wijkverpleging, maar dat plan is van de baan. En toch zijn veel wijkverpleegkundigen nog niet tevreden. Vooral de werkdruk zou veel te hoog zijn.
We vroegen uitleg aan vier jonge wijkverpleegkundigen.
"Zelfs als iemand een wondje heeft moet je al een formulier invullen over welke pleister je gebruikt, anders wordt het niet vergoed", vertelt Maaike Rumpt. "Ik vind mijn werk heel erg leuk om te doen, maar de administratieve druk is hoog."
De thuiszorg is de laatste jaren meer zelfstandig en zelfsturend geworden, maar wijkverpleegkundigen moeten veel van wat ze doen verantwoorden. Zorgverzekeraars vragen dit, maar ook de werkgever wil weten hoe de verpleegkundige zijn of haar tijd besteedt.
Zelfs als iemand een wondje heeft moet je al een formulier invullen
Maaike ziet het ook misgaan door de krappe tijdschema's die de wijkverpleegkundigen hebben. "Steeds vaker zijn we niet op tijd bij iemand die alarmeert. Bijvoorbeeld mensen die niet zelfstandig naar het toilet kunnen."
De vervelende situaties die daaruit voortkomen zorgen weer voor een klachtenstroom. Maaike begrijpt wel dat mensen hierover klagen. "Wij moeten alleen ook die klachten weer verwerken, wat zorgt voor nog meer administratie."
Renate Groenewold (30) ervaart ook een hoge werkdruk. "Van 7.00 tot 13.00 uur ben ik bezig met het bezoeken van cliënten, op drukke dagen kunnen dat er wel 25 zijn als je de diensten van een zieke collega overneemt." De middag is voor het administratieve gedeelte. "Dat gaat om contact met artsen en ziekenhuizen en het invullen van de zorgdossiers."
De druk in de thuiszorg is hoog geworden doordat er aan de ene kant meer mensen bij komen die zorg aan huis nodig hebben. "Mensen worden korter in het ziekenhuis gehouden, en er zijn ook meer mensen uit de geestelijke gezondheidszorg die thuis zorg krijgen."
Tel daarbij op dat er ook nog eens minder jongeren zijn die wijkverpleegkundige willen worden. Renate ziet dat veel studenten niet goed weten wat wijkverpleging inhoudt. "Ze kiezen eerder voor de richting van ziekenhuisverpleegkundige of werken op de ambulance."
Volgens wijkverpleegkundige Martijn Smith kampt de wijkverpleging met een imagoprobleem. "Mensen denken dat het alleen maar gaat om iemand wassen en aankleden, steunkousen aan en een kopje koffie."
Maar het werk is tegenwoordig veel complexer. "Je komt steeds mensen tegen die uit het ziekenhuis komen, dat nemen wij dan over. Ook bijvoorbeeld de wondzorg, en het verzorgen van mensen die terminaal zijn."
Dit zorgt er wel voor dat het opleidingsniveau van de verpleegkundigen hoger moet zijn. "Studenten moeten warm gemaakt worden voor de sector. Ze denken nu: het ziekenhuis, daar gebeurt het. Terwijl wij in de wijk met verschillende ziekenhuizen te maken hebben, waardoor het werk heel gevarieerd is."
Maar niet iedereen vindt de werkdruk te hoog. De 27-jarige Merlin ter Beek werkt als verpleegkundige in de wijk voor Buurtzorg Deventer. "We werken anders dan andere thuiszorgorganisaties, omdat we geen managers boven ons hebben. We werken in kleine teams en schatten zelf in hoeveel zorg iemand nodig heeft. Daardoor hebben we meer tijd voor cliënten, mocht dat nodig zijn."
Merlin denkt dan ook dat een deel van de huidige problemen opgelost kan worden als meer organisaties zelfsturend gaan werken. "Al moet het wel bij je passen, om op zo'n manier te werken."
