Stapels vuilniszakken en een container vol rommel vervuilen het uitzicht op het Palais du Louvre in Parijs. In de miezerregen werkt een groepje schoonmakers hard om het plein na het overwinningsfeest van Emmanuel Macron weer toonbaar te maken
"Gelukkig is het niet zulk lekker weer", lacht een van de schoonmakers, Zammouri. "Anders hadden de mensen hier tot in de vroege uurtjes gestaan om feest te vieren en waren we nog langer bezig geweest."
Hij gooit zijn karretje vol met platgelopen Macronposters en Europese vlaggetjes. "Om zes uur begonnen we en dat was nodig, het lag overal!"
Zammouri is blij met de nieuwe president. "Mijn vuist ging de lucht in en ik omhelsde mijn vrouw bij de uitslag. Ik heb vertrouwen in de toekomst."
Maar niet alle Parijzenaars zijn zo vrolijk vanochtend. Tussen de voorpagina's vol Macronportretten rolt de krantenverkoopster met haar ogen. '39 ans et Président!' kopt Le Parisien.
"Dat is toch veel te jong", zegt ze, "39". "Mensen denken dat hij vanwege zijn leeftijd gaat vernieuwen, maar ik denk dat alles hetzelfde blijft."
"Daarnaast heeft hij geen echte partij, hij is niet links, niet rechts. Eigenlijk weet ik niet wat ik kan verwachten." Ze stemde blanco, net als veel andere Fransen, uit protest.
Het is rustig in de Parijse straten vanochtend. De winkels zijn dicht en veel Fransen zijn vrij. 8 mei is hier een feestdag omdat het einde van de Tweede Wereldoorlog gevierd wordt.
In de cafés in het vierde arrondissement zitten mensen aan hun ontbijtje. Een ouder stel aan de bar bladert hoofdschuddend door de krant. "Het is beter dan Le Pen, maar ik heb er geen vertrouwen in. Zo'n onervaren man." Ze vinden hem eigenlijk maar een 'broekie'.
"Gisteren feest gevierd? Nee, waarom zou ik!" vraagt Gilles verongelijkt. Hij zit met een kopje koffie op het terras. "Ik ben rechts. Fillon had door moeten gaan, deze man gaat niks voor elkaar krijgen."