Hoppen van contract naar contract, een onzeker en onvast inkomen en moeite met het vinden van een hypotheek en sociale zekerheid. Als jij daar last van hebt, ben je niet de enige. Volgens de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid vormen jongeren een nieuwe kwetsbare groep, doordat er nog steeds weinig vaste banen voor ze zijn.
We spraken drie jongeren die moeite hebben met het vinden van een vaste baan. Al vindt niet iedereen dat even erg.
De 28-jarige Dionne Verstegen kon na haar afstuderen aan de slag bij een bedrijf in Den Bosch waar ze een jaar werkte. Daarna zat ze een half jaar thuis. "Toen ging ik bij een grote organisatie werken. Ik kreeg een contract van drie maanden, toen weer een van zes. Zo werd het elke keer met een paar maanden verlengd. In totaal werkte ik er twee jaar lang en toen hield het op."
Als ik alleen was geweest had ik nooit een huis kunnen kopen.
Volgens Dionne is het heel vervelend om zo weinig baanzekerheid te hebben, maar je went eraan. "Ik laat het nu makkelijker van me afglijden dan de eerste keer dat ik thuis zat. Het is niet anders. Ik weet gewoon dat het niet aan mij ligt. De vorige keer trok ik me het nog persoonlijk aan. Maar deze keer niet. Ze waren erg tevreden over me, maar het zat er gewoon niet in vanwege het budget. Ik heb wel goede referenties meegekregen."
Dionne heeft net een huis gekocht met haar vriend, ondanks dat ze geen werk heeft. "Ik kon voldoende werkervaring overhandigen. De bank neemt dan het gemiddelde van wat je de afgelopen drie jaar hebt verdiend voor het hypotheekbedrag. Maar als ik alleen was geweest had ik nooit een huis kunnen kopen. Dat kan alleen omdat ik een partner heb met een baan."
Suzanne van Duijn (28) heeft nooit een vast contract gehad, maar hecht er ook niet zoveel waarde aan. "Met een vast contract sta je ook zo op straat bij een reorganisatie. Een vast contract biedt alleen maar schijnzekerheid."
Toen ze in 2011 afstudeerde als rechtenstudent, besloot ze eerst te reizen. Daarna kon ze met moeite aan de slag als jurist. "Dat werk vond ik niet leuk, maar een andere baan vinden, lukte niet. Ik kreeg twee tijdelijke contracten, maar ging weg voor mijn derde."
Zekerheid alleen is ook niet leuk.
Ze kreeg een baan als redacteur bij een modevakblad, een hele carrièreswitch. Maar ook die zegde ze op voor ze een vast contract aangeboden kreeg. "Ik ging in 2014 weer reizen. Daarna vond ik een baan bij een pr-bureau, maar ik was intussen ook begonnen met bloggen en freelancen. Dat ging steeds beter waardoor ik in 2016 mijn baan kon opzeggen en voor mezelf kon beginnen. Dat is heerlijk."
"Ik woon nu in Utrecht. Mijn vriend heeft een koophuis en ik wist wel dat we samen geen huis konden kopen. Dat is wel jammer, maar dat neem ik voor lief. Daar ga ik niet voor in loondienst blijven. Zekerheid alleen is ook niet leuk. Nu heb ik in een jaar tijd 15 weken kunnen reizen. Dat had in loondienst nooit gekund."
De 20-jarige Bas Nijland heeft een nulurencontract en zou dan ook niets liever hebben dan een vast contract. "Er zijn weken dat ik moet leven op water en drie pakjes noedels per dag. Een nulurencontract is echt dramatisch", vertelt hij. "Soms word ik gewoon een hele week niet ingepland voor werk. Dat is vervelend, want ik moet wel elke maand de huur van mijn kamer betalen."
Bas heeft een flexcontract bij een uitzendbureau en verdient 5,51 euro bruto per uur. "Mijn werkgever plaatst me bij tankstations door het hele land. Ik word daar nooit echt ingewerkt, wat soms wel stressvol is. Ze zien er het nut niet van in, want de volgende dag werk ik weer ergens anders."
Hij mist vooral de zekerheid van een vast contract. "Dan weet ik precies hoeveel geld ik maandelijks op mijn rekening krijg gestort. Nu is het elke maand weer afwachten of ik kan rondkomen. Helaas is het niet zo makkelijk om ergens een contract voor een aantal uur te krijgen."
