Een dag voor de aanslagen in Parijs vorig jaar sloeg IS ook toe in Beiroet, de hoofdstad van Libanon. Bij een dubbele aanslag vielen 43 doden en meer dan 200 gewonden.
Mustafa is geboren en getogen in Beiroet. Hij was in de buurt toen twee zelfmoordterroristen zich opbliezen in een drukke sjiitische wijk. "Alle mensen zijn hier een grote familie. Ik ken iedereen die om het leven kwam, want het waren kinderen uit de wijk."
Veel inwoners hebben ruim een half jaar na de aanslag de draad weer opgepakt. Het dagelijkse leven in de drukke wijk is weer op gang gekomen. Mustafa leidt ons rond door de wijk, hij kent veel buurtgenoten die iemand zijn verloren.
"Kijk, het is druk in deze straat. Heel druk, dag en nacht. Misschien dat ze daarom deze straat kozen om hun misdaad te plegen."
Een van de terroristen werd tegengehouden door "held Adel Termos", vertelt Mustafa. "Hij stortte zich op de terrorist en nam hem in de houdgreep."
Mustafa heeft kritiek op westerse media, die weinig aandacht besteedden aan de aanslagen in Beiroet. Voor Beiroet kwam geen Facebook-actie, geen kaarsjes en bloemen, en geen wereldwijde rouw.
De aandacht voor de aanslag in Parijs was in de Nederlandse media vele malen groter dan voor Beiroet. "Alle aandacht van de Europese media ging uit naar Frankrijk, deze aanslag heeft onvoldoende aandacht gekregen", zegt Mustafa.
"Dat vinden we jammer. Want daar zijn onschuldige mensen gedood en verwond, maar hier net zo goed. Terrorisme is overal, daar moet op een eerlijke manier over worden bericht."
Daar zijn nabestaanden in de wijk het mee eens. "Ik had alles over voor mijn zoon, maar nu is hij mij ontnomen", vertelt een moeder op de begraafplaats waar haar zoon ligt begraven.
"De mensen in Frankrijk hielden ook van hun kinderen. Wat daar is gebeurd, deed ons ook verdriet. We zijn allemaal mensen. Terrorisme is terrorisme, waar je ook bent. Uiteindelijk rouwt iedereen om zijn dierbaren."
