Om iedereen straks elektrisch te laten rijden, is er veel lithium nodig. De vraag naar het 'witte goud' is enorm. Groter dan het aanbod. En dat zorgt voor een ware goudkoorts in de arme hooglanden van Chili, Bolivia en Noord-Argentinië, waar de grootste voorraad ligt.
In het noorden van Argentinië ligt op bijna 4000 meter hoogte een gigantische zoutvlakte. Tot voor kort kwam hier bijna niemand, maar tegenwoordig is het een komen en gaan van mensen. Allemaal op zoek naar lithium.
De Argentijnse geoloog Nicolas werkt voor een Canadees bedrijf dat de zoutvlakte wil exploiteren. "Dat doen we door het water eruit te halen, want daar zit lithium in. Het opgepompte water verdampt waardoor er mineralen kristalliseren. Wij willen weten welke zouten dat zijn."
Vloek of zegen?
Dankzij de lithiumkoorts krijgen veel inwoners een kans op een comfortabeler leven. In het dorp Susques zijn er restaurants en hotels gekomen, wat banen oplevert. "Dit verandert ons leven, ten goede", zegt José Salva.
Hij heeft een eigen onderhoudsbedrijf en is een van de grootste werkgevers van het dorp. "We moeten er nu van profiteren en de winsten herinvesteren. Er komt hier een mooie boulevard, meer scholen en een goed ziekenhuis."
- Nieuwsuur
José Salva en zijn vrouw kunnen dankzij de lithiumkoorts nu alle drie hun kinderen laten studeren - Nieuwsuur
Het Canadese bedrijf is op zoek naar lithium in de droge hooglanden van Noord-Argentinië - Nieuwsuur
Natividad (midden) en haar kinderen voor hun huis
Toch zijn niet alle inwoners blij met de komst van de buitenlandse mijnbedrijven. Vooral boeren bekijken de goudkoorts met argusogen, zoals lamahouder Natividad voor wie het land heilig is.
"Ze zeiden dat ik een stukje land aan hen moest geven en dat ze dan van alles zouden installeren. Maar dat betekent niets voor me. Dan krijg ik misschien wel licht, maar ze verwoesten mijn land en het leven van mijn kinderen."
Natividad is bang dat door de exploitatie het grondwater wordt vervuild. "Het is de dood van de boerderij. Ze vervuilen het water en de lucht. Ik heb liever dat mijn kinderen het land duurzaam verbouwen. Niet iemand van buiten die geld komt verdienen en ons achterlaat met niets. Wat dat is wat er gebeurt."
Maar volgens Salva hoeven de boeren zich geen zorgen te maken. "Het water dat wordt gebruikt, zit diep onder grond, geen oppervlaktewater dus. Het is een kwestie van goede uitleg geven over de mijn, over hoe dat proces verloopt. Ze gaan het begrijpen als hun kinderen kunnen gaan studeren en goede banen krijgen."
Ook geoloog Nicolas hoopt dat de mineralen gewonnen worden. "Het levert ons werk op en genereert een hele reeks diensten die het dorp geld opleveren. Dus ja, ze halen onze mineralen weg, maar het blaast leven in dorpen waar niks anders is. Het brengt vooruitgang."
