Canto Ostinato is bedoeld om telkens weer anders uitgevoerd te worden.
Dat geldt ook voor de latere stukken van Simeon ten Holt: Lemniscaat, Horizon en Incantatie IV. De interpretatie van de muzikanten bepaalt bijvoorbeeld mede de opbouw en lengte van het stuk. Niet alleen kunnen de stukken door verschillende soorten instrumenten worden gespeeld, ook het aantal muzikanten kan wisselen.
In de partituur van de stukken staat naast de basispartij een aantal varianten genoteerd, daaruit kunnen de muzikanten (binnen bepaalde grenzen) hun eigen stuk samenstellen. Zij bepalen bijvoorbeeld hoe vaak ze een bepaald deel van het stuk willen herhalen, maar ook de hardheid van de tonen en de snelheid. De muzikanten moeten dus heel goed naar elkaar luisteren en op elkaar inspelen. Iedere uitvoering is daardoor anders.