Het kabinet-Den Uyl, dat regeerde van 1973 tot 1977, is het meest progressieve uit de parlementaire geschiedenis en bestond uit PvdA, PPR, D66, KVP en ARP. Het stelde zich ten doel het eerlijk delen van kennis, macht en inkomen.
Het streeft naar verkleining van inkomensverschillen, onder meer door belastingmaatregelen. Er worden enkele verhogingen doorgevoerd van uitkeringen en de AOW, en het minimumjeugdloon wordt ingevoerd. Het kabinet besluit tot extra investeringen in onder meer volkshuisvesting, welzijn en onderwijs, maar moet vanwege de moeilijke economische omstandigheden vanaf 1975 de groei van de overheidsuitgaven beperken.
Het kabinet reageert op de oliecrisis van november 1973 met het instellen van benzinedistributie en door de afkondiging van enkele autoloze zondagen. De gevolgen van de internationale economische crisis blijven uit, doordat Nederland profiteert van extra aardgasopbrengsten. Wel is de inflatie erg hoog en komen de rendementen van bedrijven door hoge lasten steeds meer onder druk te staan. Enkele sectoren (textiel, scheepsbouw) kunnen de concurrentiestrijd met het buitenland niet aan. In 1976 neemt het kabinet een loonmaatregel, maar de automatische prijscompensatie blijft bestaan. Lees meer...