Museumconservatoren zijn er dol op: het onvoltooide kunstwerk. Oftewel een schilderij of beeld dat niet is afgemaakt, omdat de kunstenaar overleed of worstelde met de compositie. Op een onaf schilderij ontbreekt iets, maar wat?
Rembrandt deed het, Michelangelo, Mondriaan en vele andere kunstenaars ook. Ze begonnen aan een schilderij of beeld, maar maakten het uiteindelijk niet af. Het Onvoltooide Kunstwerk was geboren.
Waarom gaven deze kunstenaars er de brui aan? Kozen zij voor de schoonheid van de imperfectie of vielen zij voor de charme van het ontbrekende? Conservatoren hebben een zwak voor het onvoltooide kunstwerk, omdat het informatie geeft over het scheppingsproces van de kunstenaar. En het doet ook een beroep op de verbeelding van de toeschouwer.
Ontdek het hier in de verschillende delen van onze zomerserie:
