Vandaag viel er een recordaantal doden in Myanmar. In de grootste stad Yangon vielen 24 doden en in de tweede stad Mandalay 29. Eén van de doden was een kind van vijf.
Al sinds de militaire coup van februari is het onrustig in het land: het leger gebruikt grof geweld tegen mensen die demonstreren tegen het nieuwe militaire regime.
Nieuwsuur sprak met Paul Roelofsen. Hij werkt voor hulporganisatie Cordaid en woont al tien jaar in het land, waar hij op dit moment ook is.
"Er zijn veel mensen bang omdat er grote onveiligheid heerst", vertelt Roelofsen via Skype. "Militairen zetten straten af, schieten op huizen en pakken mensen op." Het optreden van het leger zorgt volgens Roelofsen voor een algeheel gevoel van onveiligheid waardoor mensen niet meer buiten durven te komen. "Het zaaien van angst is dus duidelijk de belangrijkste tactiek."
'Collega's op een lijst van de regering'
De lokale staf van Roelofsen bestaat uit zo'n twintig mensen. Ook voor hen is deze situatie erg vervelend. "Dit is een enorm angstige tijd. Omdat de staat van beleg is afgekondigd, is er heel veel onveiligheid."
Enkele collega's van Roelofsen moesten worden geëvacueerd. Voor sommigen was dit vanwege de onveilige situatie. De anderen moesten in veiligheid worden gebracht omdat ze op een lijst stonden van de regering om gearresteerd te worden. Ze stonden op zo'n lijst omdat ze werken voor een internationale ngo, een non-gouvernementele organisatie.
Ik voel me verantwoordelijk om hulp met bieden aan de mensen die nu met hun hoofd tussen de bankschroef zitten.
De situatie is niet alleen onveilig voor de collega's van Roelofsen, maar ook voor zijn eigen gezin, dat naast hemzelf bestaat uit zijn vrouw en drie kinderen. Eén zoon studeert momenteel in Nederland.
"Mijn vrouw en kinderen vertrekken ook richting Nederland vanwege de onveilige situatie." Roelofsen zelf blijft in Myanmar. "Ik voel mij verantwoordelijk voor mijn personeel en de mensen waar wij mee werken. Ik voel me verantwoordelijk om hulp te bieden aan de mensen die nu met hun hoofd tussen de bankschroef zitten."
Roelofsen maakt zich erg veel zorgen om de nabije toekomst van Myanmar. "In mijn beleving is dit een inktzwarte dacht. Maar dat kan ik alleen maar vergelijken met wat er achter ons ligt. We hebben geen idee wat er voor ons ligt. Dus misschien liggen er nog wel donkerdere dagen in het verschiet."
