Het lijkt de gewoonste zaak van de wereld: na een leven lang werken kun je met pensioen. Maar voor een kleine 300.000 Nederlanders gaat dat niet op: zij werken door. Soms doen ze dit omdat het fijn is, maar soms ook uit pure financiële nood.
"Mijn laatste werkdag? Nou, dan moeten ze me eigenlijk een beetje wegdragen", zegt Walter de Rooy (69) resoluut. Stoppen met werken is voor hem namelijk geen optie. De horecaman van origine heeft altijd prima van zijn verdiensten kunnen leven, maar sparen voor zijn pensioen heeft hij als zelfstandige nooit gedaan.
We hebben wel geleefd
Nu leeft hij van zijn AOW en de inkomsten als callcentermedewerker. Dat baantje vond hij via uitzendbureau Doorwerkgever, gespecialiseerd in banen voor gepensioneerden. Het extra geld dat De Rooy met zijn parttime baan verdient, is hard nodig om zijn twee jonge kinderen, overgehouden uit zijn tweede huwelijk, te onderhouden. Aan zichzelf geeft hij nauwelijks iets uit.
"Soms denk ik ook weleens, potverdorie, had ik vroeger maar een zooitje meer opzij gegooid. Maar ja, we hebben wel geleefd." Hij heeft jarenlang kunnen doen en laten wat hij wilde. "En nu moet ik gewoon een stapje terugdoen." Hij alleen. Want op zijn kinderen bespaart hij niet. "Voor hen doe ik alles. Al zal ik een week alleen maar brood eten, dat maakt me niet uit."
Natuurlijk doe ik rustiger aan als ik 90 ben of 100. Maar zolang ik kan werken, ga ik door.
Ook kunstschilder Norman Perryman (86) denkt nog niet aan stoppen, al is hij flink op leeftijd. "Ik hou van mijn werk, dat is nummer 1." Toch moet hij ook blijven werken om het hoofd boven water te houden. "Want met alleen mijn pensioen kom ik niet rond. Dus moet ik ook mijn schilderijen verkopen."
Op zijn veertigste gaf hij zijn baan als docent op om zich volledig op zijn eigen kunst te richten. "Ik had natuurlijk langer kunnen blijven lesgeven waardoor ik een iets groter pensioen zou hebben gehad. Maar ik heb op een gegeven moment gezegd: ik moet me nu echt focussen op mijn eigen werk. Het is nu of nooit."
Perryman maakt vervolgens internationaal naam met zijn live geschilderde projecties tijdens klassieke concerten. Spijt van zijn keuze voor het kunstenaarsbestaan heeft hij niet. "Ik werk door tot mijn dood. Maar ik wil het niet werk noemen, want het is mijn passie. En natuurlijk doe ik rustiger aan als ik 90 ben of 100. Maar zolang ik kan werken, ga ik door."
