Criminaliteit, bijvoorbeeld in de vorm van mensenhandel, is nog steeds aan de orde van de dag op de Amsterdamse Wallen. Een project om de Wallen veel veiliger te maken, is mislukt. De gemeente sloot veel raambordelen en coffeeshops onder de vlag van een 'schoonmaakactie'. Maar wat ze wilden bereiken is niet gelukt.
Dat is de conclusie van de Amsterdamse Rekenkamer, een onafhankelijk instituut dat het beleid van de stad controleert. Volgens de Rekenkamer zijn er bij de gemeente maar twee gevallen van mensenhandel op de Wallen bekend over de afgelopen vijf jaar.
Maar dat cijfer klopt niet, zegt de Rekenkamer. Het instituut zegt dat er de afgelopen zeven tot acht jaar ongeveer 120 strafzaken waren met vrouwen als slachtoffer die op de Wallen in de raamprostitutie zaten.
De Rekenkamer zegt geschrokken te zijn van het hoge cijfer. Het geluid van de afgelopen jaren was juist dat er nauwelijks meer sprake is van vrouwenhandel. Maar dat blijkt nu dus niet mee te vallen. De Rekenkamer noemt het aantal "een serieus probleem".
Wildgroei
Aanleiding van het onderzoek is een plan uit 2007 om de criminaliteit op de wallen aan te pakken: Project 1012, genoemd naar de postcode van het gebied. De wildgroei aan coffeeshops en bordelen zorgde toen voor een onleefbare buurt.
De gemeente vermoedde dat er veel vrouwenhandel was, en dat daaraan gekoppeld ook veel andere criminele activiteiten plaatsvonden. Winkels en massagesalons zouden gebruikt worden als dekmantels voor het ontwikkelen van criminele activiteiten.
Dus moest de bezem door het Wallengebied. Lodewijk Asscher, toen nog wethouder. zei erover: "Er gebeuren echt dingen in Amsterdam waarvoor je je de ogen uit je kop schaamt. (...) Als je weet wat daar gebeurt, heb je de morele plicht daar wat aan te doen."
In het kader van Project 1012, dat duurde van 2007 tot 2018, zijn er inmiddels 112 ramen gesloten die voor prostitutie werden gebruikt. De gemeente wil nog 37 ramen sluiten, maar hiertegen lopen nog rechtszaken. Ook zijn er 48 coffeeshops gesloten.
