Mehmet, een Koerdische vluchteling, pakt zijn koffers in. Hij woonde ruim een jaar in het Drentse dorpje Oranje, maar verlaat vandaag het asielzoekerscentrum. "Dat is jammer. Want het voelde als één grote familie."
Op het hoogtepunt van de vluchtelingencrisis in 2015 en 2016 zaten hier 700 mensen. Nu zijn het er hooguit nog 70. En nog een week of twee, en dan zijn alle asielzoekers hier verdwenen.
Het past in het landelijke beleid om het aantal opvangplaatsen terug te brengen. Op teveel plekken zijn de bedden onbeslapen. De instroom daalde sterk in 2016: het aantal asielzoekers in opvang is teruggelopen van 48.000 naar 27.000.
Vluchteling Mehmet is niet de enige die het vertrek uit Oranje betreurt. Ook Larisa Quist van het tuincentrum recht tegenover het opvangcentrum is niet blij. De asielzoekers kwamen graag in haar winkel en brachten zo wat leven in de brouwerij, zoals bij gezamenlijk barbecue-feestjes. "Jammer dat ze gaan", zegt Quist. "Het wordt nu weer stil in het dorp."
Oranje haalde juist het landelijke nieuws vanwege felle protesten tegen de uitbreiding van het asielzoekerscentrum. Het plan om het aantal opvangplaatsen te verdubbelen naar 1400 stuitte op veel weerstand. Staatssecretaris Dijkhoff werd belaagd door boze omwonenden en kwam bij zijn vertrek bijna letterlijk in botsing met een van hen.
Des te opmerkelijker is nu de stemming onder de mensen die we spreken in het dorp. "Er is nooit een probleem geweest tussen bewoners en asielzoekers", zegt Juf Petra Ros van basisschool Jade. "Wel was er een communicatieprobleem tussen de overheid en het dorp. Daar ontstond die onrust over."
Ros gaf in het asielzoekerscentrum ook les aan jonge kinderen. Volgens haar kan Oranje terugkijken op een goede periode met de opvang van vluchtelingen. "Eigenlijk is het heel goed gegaan."
