"Mijn gedachten zijn een grote waas en ik kan het niet meer. Ik kan niet meer doen alsof. Dat is waarom, op het moment dat je dit leest, ik dood ben."
Zo begint het boek In de toren dat Merel Melchers (18) schreef over haar leven met een depressie. Ze was pas 11 jaar toen ze ernstige psychische klachten kreeg en kampt hier zeven jaar later nog steeds mee.
Ze stond verschillende keren op wachtlijsten, soms zelfs maandenlang. Met alle gevolgen van dien.
"Mijn problemen begonnen toen ik naar de middelbare school ging, ik kon niet zo goed tegen veranderingen en was heel bang omdat ik niet wist hoe mijn leven eruit zou gaan zien", vertelt Merel.
Ze durfde pas na lang aarzelen hulp te vragen bij haar ouders en op school, maar kwam op een wachtlijst te staan. "Ik durfde eindelijk om hulp te vragen en toen gebeurde er alsnog niks." Haar situatie verslechterde snel.
"Toen werd het het ergst. Ik ging in een korte periode heel snel naar beneden. Ik kon niet meer veel naar school, ik ging steeds minder met vriendinnen doen en ik werd veel somberder."
Ik denk dat het heel belangrijk is om zo snel mogelijk hulp te krijgen.
Melchers is vanavond op het Depressiegala, waar aandacht wordt gevraagd voor jongeren met depressieve klachten. Voor veel jongeren is het lastig om de juiste hulp te krijgen. Door wachtlijsten en tekorten in de gemeentelijke budgetten kunnen jongeren niet altijd worden behandeld.
Toch is het belangrijk dat jongeren snel om hulp vragen als ze psychische problemen krijgen, zegt Melchers. "Ik merkte zelf dat ik heel snel achteruit ging toen ik moest wachten. Het is belangrijk om het meteen goed op te pakken zodat jongeren zich begrepen voelen en serieus genomen."
