Naast de bestaande islamitische begraafplaatsen in Almere en Nuenen zijn er plannen voor nog twee begraafplaatsen voor moslims. In Rotterdam is op initiatief van de lokale PvdA een plan in de maak en de Stichting Bijzondere Islamitische Begraafplaatsen is op zoek naar een stuk grond in het noorden van het land.
Maar is daar wel behoefte aan? Bij de twee al bestaande begraafplaatsen valt de belangstelling tot nu toe tegen. De meeste Turkse en Marokkaanse Nederlanders willen toch liever begraven worden in het land van herkomst.
Zelfs in Nederland geboren en getogen jongeren willen uiteindelijk terug naar het land van hun voorouders. "De meerderheid van mijn familie ligt begraven in Turkije. Dus dan wil ik daar ook begraven worden, ook al maak ik deel uit van de derde generatie", zegt Kübra Aksoy (24).
Haar twee vrienden, net als zij van Turkse komaf maar opgegroeid in Rotterdam, hebben dezelfde wens.
"Ik wil naast mijn dierbaren worden begraven. En dat is dus in Turkije", zegt de 18-jarige Selim Topaloglu. "Veel mensen twijfelen of hun graf in Nederland wordt geruimd of verplaatst, en daarom kiezen ze voor een begraafplaats in Turkije”, vult Ahmet Turan Atmaca (21) aan.
Uitvaartfonds
Veel Turkse Nederlanders zijn aangesloten bij het uitvaartfonds van Diyanet, in Nederland vertegenwoordigd door de Islamitische Stichting Nederland.
De honderdduizend leden zijn voor vijftig euro per jaar met het hele gezin verzekerd voor een eventuele begrafenis in Turkije, inclusief vliegreis en een ticket voor twee familieleden.
Volgens bestuurslid Ayhan Tonca laat ongeveer 90 procent van de overleden Turken, die zijn aangesloten bij het fonds, zich in Turkije begraven.
Wij zien dat veel overleden Marokkanen in alle leeftijdscategorieën zich in Marokko laten begraven.
Ook onder Marokkaanse Nederlanders is de wens groot om in het land van herkomst begraven te worden. Dat merkt Dave Coldenhof van uitvaartorganisatie Ouwerkerk International uit Utrecht, dat gespecialiseerd is in uitvaarten in het buitenland.
"Wij zien dat veel overleden Marokkanen in alle leeftijdscategorieën zich in Marokko laten begraven. De financiering daarvoor loopt via een speciaal fonds dat is ondergebracht bij Marokkaanse banken", vertelt Coldenhof.
We kiezen voor Nederland en daar hoort bij dat als je hier overlijdt, ook hier begraven wordt.
CDA-Kamerlid Mustafa Amhaouch vindt het jammer dat zoveel Turkse en Marokkaanse Nederlanders nog steeds kiezen voor een begrafenis in het herkomstland. "Het is een soort automatisme voor veel mensen om zich aan te sluiten bij een Marokkaans of Turks uitvaartfonds dat de repatriëring regelt."
Volgens Amhaouch rust er een taboe op dit onderwerp. "Als ik hier geboren en getogen ben, kies ik overduidelijk voor Nederland. Daar moet aan de keukentafel over worden gesproken. Dat we kiezen voor Nederland. Daar hoort bij dat als je hier overlijdt, ook hier begraven wordt."
Over mijn lijk
Het Kamerlid vindt de keuze van een begraafplaats ook een maatstaf voor integratie. "We zijn voorbij het punt van alleen de goede taal, goed studeren en een goede baan. Ik denk dat dit speelt in de volgende integratiefase."
In de Turkse moskeeën valt die oproep slecht. "Dat er nu zelfs een discussie over mijn loyaliteit over mijn lijk heen wordt besproken. Het is onbegrijpelijk dat er van zo'n belangrijke gebeurtenis een politieke discussie wordt gemaakt", zegt bestuurslid Tonca.