Stichting verliest massaclaimzaak tegen Vattenfall

Energiemaatschappij Vattenfall heeft niet ten onrechte kosten in rekening gebracht bij duizenden zakelijke klanten. Dat oordeelt de rechter in Amsterdam.

De Stichting Nuon-claim was een zogeheten massaclaimzaak begonnen. Volgens de stichting bracht het toenmalige Nuon, later overgenomen door Vattenfall, jarenlang te veel geld in rekening bij bedrijven. Het ging om klanten die een relatief sterke elektriciteitsaansluiting hadden en daarvoor een zogeheten kilowatt-vergoeding moesten betalen.

400 miljoen

Zo'n 5000 ondernemers sloten zich aan bij de zaak die de stichting in 2020 begon. Die zouden volgens de stichting per bedrijf duizenden euro's te veel hebben betaald. De rechter oordeelt vandaag dat Vattenfall die kosten in rekening mocht brengen en niet onrechtmatig heeft gehandeld. Als de rechter de stichting gelijk had gegeven had Vattenfall mogelijk tot wel 400 miljoen euro moeten betalen.

Vattenfall toont zich in een korte schriftelijke reactie tevreden met de uitspraak. "Het is goed dat er nu duidelijkheid is voor alle partijen."

Nuon-claim teleurgesteld

Stichting Nuon-claim zegt in een reactie teleurgesteld te zijn. "Vele kleine MKB-ondernemingen, non-profit instellingen en sportclubs die jarenlang de kW-vergoeding hebben moeten betalen, hebben voorlopig geen afdwingbare aanspraak op terugbetaling. Vattenfall kan hiermee doorgaan met het in rekening brengen van een vergoeding die geen enkele andere elektriciteitsleverancier in rekening brengt en waarvoor de klant niets terugkrijgt." De stichting heeft nog niet besloten of ze in hoger beroep gaan tegen de uitspraak.

Er werd in de juridische wereld naar deze uitspraak uitgekeken. Want het is de eerste uitspraak in een massaclaimzaak waarin een schadevergoeding werd geëist en die valt onder een nieuwe wet die in 2020 inging. Toen werd de WAMCA ingevoerd: de Wet afwikkeling massaschade in collectieve actie.

WAMCA

Die wet maakte mogelijk dat rechters beslissen of er voor een grote groep mensen, bedrijven of andere organisaties een schadevergoeding moet komen en hoeveel dan. Daarvoor konden partijen wel onderling schikken, waarna die schikking door een rechter werd bekrachtigd.

Sinds 2020 zijn er vele tientallen WAMCA-procedures gestart, die dus vaak jaren duren. De procedures kosten vaak ook veel geld, daarom worden ze veelal betaald door zogeheten procesfinanciers. Dat zijn commerciële partijen die de juridische kosten betalen, in ruil voor een deel van de opbrengst als een zaak gewonnen wordt. Ook bij deze zaak was een procesfinancier betrokken.