Ihattaren presenteert zich bij RKC: 'Voetbal is zegen, niet zomaar vergooien'

Boven het mysterie Mohamed Ihattaren zweeft één grote vraag: waarom zou het nu wél goed gaan? De 22-jarige voetballer mag bij RKC Waalwijk in de eredivisie zijn doodgebloede profcarrière tot leven kussen. Die kans laat hij niet schieten, vertelt hij opgewekt en vastberaden.

"Voetbal is een zegen die je krijgt van Allah en die kan ik niet zomaar vergooien. Ik hoop hem met beide handen aan te grijpen", zei hij vandaag bij zijn presentatie.

Door het overlijden van zijn vader raakte Ihattaren op een dwaalspoor. RKC is niet de eerste kans die Ihattaren krijgt. Na PSV lukte het bij Juventus, Sampdoria, Ajax en Slavia Praag niet. Persoonlijke hulp en een tweede kans kreeg hij van talloze oud-voetballers, die iets in de begenadigde linkspoot zagen. De een was behulpzamer dan de ander, benadrukt Ihattaren.

"Kans gegeven... Met alle respect, dan moeten jullie wel je research goed doen", aldus Ihattaren. "Geholpen is een groot woord. Bepaalde namen kun je wel noemen, maar sommigen helpen niet, dus dan is het ook niet nodig om ze te noemen." Wie de voetballer precies bedoelt, is niet duidelijk.

"Hulp is wat ik afgelopen tijd heb gehad, mentale hulp. Van mensen om mij heen, van familie, van mijn broers, mijn zus, mijn moeder, mijn zaakwaarnemer. Van Ricardo, van Koen, van Bram. Dat zijn namen waar ik heel veel hulp aan heb gehad. Die hebben eerst aan de 'persoon Mo' gewerkt en niet aan de 'voetballer Mo'."

"Dat wil ik benoemd hebben, ik ga geen leugens over mij laten roepen. Dat is waar het op staat. Dat ik nu ben waar ik ben, met de mensen om mij heen, dát noem je helpen."

Elke zucht in Ihattarens bewogen leven haalde afgelopen jaren de krant. Van zijn PSV-debuut als 16-jarig toptalent in 2019 tot zijn zoveelste mislukte avontuur bij een nieuwe club dit voorjaar. Net als de ontelbare momenten ertussenin.

Hoe zou Ihattaren eigenlijk zelf zijn carrière beschrijven? Na een korte overpeinzing: "Snel doorgebroken, veel gebeurd, niet met emoties kunnen omgaan, dan ga je fouten maken op jonge leeftijd. Ik ben blij dat ik ze nu heb kunnen maken en niet op latere leeftijd. Anders was het moeilijk geweest."

'Iets trok mij terug'

Waarom de ultieme terugkeer op topniveau nu dan wél gaat lukken voor Ihattaren blijft een vraag die misschien slechts het verstrijken van de tijd kan beantwoorden.

"In eerste instantie wilde ik niet meer aan voetballen denken en heb ik vooral aan de 'persoon Mo' gedacht. Ook de mensen om mij heen. Nu ben ik op weg om het weer op te pakken. Inshallah."

Met Gods wil, wil Ihattaren gewoon weer lekker voetballen, presteren, doen waar hij goed in is. "Dit is wat ik heb gemist, merkte ik vandaag op het veld met het team. Het profvoetbal heb ik gemist. Iets trok mij terug."

Bij RKC belandt Ihattaren onder de soms snoeiharde vleugels van trainer Henk Fraser, die snel overtuigd was van Ihattarens goede wil.

"Heel zijn voorkomen, zijn manier van praten, hij doet mij denken aan een aantal mensen met wie ik heb mogen werken, zoals Memphis Depay en Royston Drenthe", zei Fraser. "Zij hebben geen dubbele agenda's, zeggen waar het op staat. Met een mening buiten het veld, maar zij staan er op het veld ook."

"Dit zijn de mensen die ik interessant vind, die heel gedreven zijn, maar die ook niet altijd de makkelijkste zijn."

Fraser, die met RKC op de laatste plaats staat in de eredivisie en de kwaliteiten van een creatieve linkspoot goed kan gebruiken, ziet nog meer dan genoeg potentie in zijn nieuwe aanwinst.

"Hij is 22. Hij heeft een heel voetballeven voor zich en achter zich. Hij heeft zoveel meegemaakt. We zijn allemaal jong geweest en het is heel logisch dat je in het leven goede en minder goede keuzes maakt."

Wanneer Ihattaren weer fit is, blijft afwachten. Fraser: "Hij moet nu eerst fysiek sterker worden en dan komen zijn kwaliteiten echt wel weer naar boven."

Gelukkig

De nog altijd pas 22-jarige in de Utrechtse wijk Kanaleneiland opgegroeide jongen heeft gereflecteerd, wil hij doen geloven.

"Ik accepteer meer dat ik vroeger niet zo veel met voetbal had, tuurlijk vond ik het leuk, maar ik dacht er heel makkelijk over."

"Ik wil geen uitspraken meer doen, ik wil nu gaan focussen. Ik ben gelukkig, dat vind ik het belangrijkste en het voetbal komt daarna kijken. Iedereen weet hoe goed ik kan zijn als ik gelukkig ben."