Van der Poel oppermachtig in Ronde, maar: 'Was lastigste die ik ooit reed'

Hij weerstond een spervuur aan aanvallen. Waar de rest voet aan de grond moesten zetten op de glibberige, haast onberijdbare Koppenberg sloeg hij zijn slag in de Ronde van Vlaanderen. En hij maakte het af met een solo van 45 kilometer.

Het lijkt allemaal zo makkelijk als Mathieu van der Poel zijn talent laat spreken. Maar schijn bedriegt. "Ik was echt wel leeg op het einde", bekende hij na het winnen van Vlaanderens Mooiste. Bibberend en steunend, ondanks een dikke zwarte winterjas.

"Het was echt een enorm lastige wedstrijd, zeker door de weersomstandigheden. Dit was de lastigste Ronde die ik ooit heb gereden. Hier zal ik echt even van moeten bekomen."

Met zijn derde zege in Vlaanderens Mooiste schaart Van der Poel zich in een rijtje met Tom Boonen, Johan Museeuw en Fabian Cancellara. Bovendien is hij pas de zesde renner die de Ronde wint als wereldkampioen.

"De Ronde winnen in deze trui, dat is iets ongelooflijks. Hier ga ik van genieten. Mijn seizoen is geslaagd."

Teamprestatie

Vorig jaar legde Van der Poel het nog af tegen Tadej Pogacar, die solo naar de zege reed. Pogacar slaat het Vlaamse voorjaar echter over en ook die andere rivaal, Wout van Aert, ontbrak na zijn val in Dwars door Vlaanderen.

Dus wist Van der Poel alle ogen op zich gericht. Van der Poel moest daarom koelbloedig blijven, ondanks een spervuur aan aanvallen.

Toch werd het best penibel, bijvoorbeeld toen een grote groep met schaduwfavorieten zich losmaakte onder impuls van Dylan van Baarle en Mads Pedersen.

Van wanhoop was echter geen moment sprake. "Dat stadium ben ik al lang gepasseerd", zegt hij met een fijne glimlach. "Ik maak me niet meer druk in wedstrijdsituaties. Mijn ploeg heeft vandaag alles perfect gedaan. Ze hebben precies gedaan wat ik vroeg. Dat maakt het wel makkelijk. Dit was echt een teamprestatie."

Van asfalt tot bagagedrager

Een opvallende rol daarin was weggelegd voor Gianni Vermeersch. Afgelopen woensdag lag hij nog samen met Pedersen op het asfalt in de afdaling naar de voet van de Kanarieberg (die van Wout van Aert), vandaag diende hij als anker van de Deense oud-wereldkampioen.

"We wisten dat we er moesten staan als ploeg om Mathieu bij te staan", aldus de wereldkampioen gravelwielrennen. "De hele ploeg was op de afspraak vandaag. Ik wist niet precies wanneer Mathieu zou aanvallen. Maar hij kwam al voorbij gevlogen op de Oude Kwaremont. Toen wist ik wel hoe laat het was."

Uiteindelijk plaatste Van der Poel zijn beslissende demarrage op de Koppenberg, terwijl achter hem vrijwel alle concurrenten te voet stonden.

Van der Poel had daar geen oog voor. "Daar lag de focus echt op op de fiets blijven. Het was echt enorm, enorm glad. Ik heb ook niet echt meegekregen wat er achter mij gebeurde. Het was ook niet echt de bedoeling om daar alleen weg te rijden, maar meer om er zonder kleerscheuren boven te komen en uit het gewring te blijven."

'Perfecte dag'

Uiteindelijk werd het een perfecte dag voor Van der Poel en zijn ploeg. Zo omschreef ploegbaas Philip Roodhooft het tenminste. "Het was een heroïsche zege. De omstandigheden. De verwachtingen. De twijfels rond de sterkte van de ploeg. Dit was de perfecte dag."

"Ik denk dat Mathieu er op geen enkel moment vanuit gegaan is dat hij zomaar zou winnen. Dat is ook gebleken: hij was scherp en alert. En hij heeft blijk gegeven van koersintelligentie."

De gebroeders Roodhooft begeleiden Van der Poel al van jongs af aan en bouwden hun ploeg rond hem. Inmiddels is Alpecin-Deceuninck de dominante ploeg in het eendagswerk.

"We zijn nog steeds niet de ploeg met het grootste budget", vertelt Roodhooft, die onlangs het contract van Van der Poel met vijf jaar verlengde. "Maar we kunnen heel veel engagement en passie toevoegen om die kloof te dichten. En dat lukt wonderwel. Maar laat duidelijk zijn, het is natuurlijk allemaal net iets makkelijker met een renner als Mathieu van der Poel."

Philipsen won voor Alpecin het eerste monument van het jaar (Milaan-Sanremo) en de semi-klassieker Classic Brugge-De Panne. Van der Poel won de 'klassieke' combinatie van E3 Saxo Classic en de Ronde van Vlaanderen.

En dan staat Parijs-Roubaix nog voor de deur, het kasseienmonument waarin Van der Poel en Philipsen vorig jaar een en twee werden. Roodhooft: "Het is nu zondagavond. Ik denk niet dat het lang zal duren voor Mathieu weer de motivatie vindt om volgende week in Roubaix ook top te zijn."

Biergooiers

Een klein smetje op de 'perfecte dag' van Van der Poel was dat hij onderweg weer meerdere malen bier over zich heen gegooid kreeg vanuit het publiek. Tijdens zijn triomftocht op de Oude Kwaremont bijvoorbeeld.

Deze winter liet Van der Poel zich bij de veldrit van Hulst een keer uit de tent lokken en spuugde naar fans die hem onheus bejegenden. Dit keer haalde hij zijn schouders erover op.